don’t mention the war

Moet ik over de oorlog schrijven misschien? Over het feit dat een US of UN embargo van meer dan 10 jaar geleden ervoor gezorgd heeft dat een welvarend en modern Irak geworden is tot een slagveld? Over een budget van 75 miljard dat door de regering Bush wordt voorzien voor deze oorlog terwijl sociale zorg in dat land nog nooit op zo’n laag peil heeft gestaan? Over de blitzkrieg van diezelfde regering, waarvan de tijdsduur nu al op 6 maanden wordt geschat? Over een coalitie van geallieerden die bestaat uit de US, het VK en Australië?

Of over de 39 soldaten die reeds gesneuveld zijn op het veld van eer nadat ze al minstens 140 burgers hebben gedood. Over de objectieve verslaggeving van CNN? Over de censuur t.o.v. de journalisten ter plaatse?

Of de gelijkenissen met het vooroorlogse Duistland die voortdurend worden aangehaald? (Bof. Aan het einde kunnen we ons nog altijd allemaal verschuilen achter een collectief “Wir haben es nicht gewusst.”)

I don’t think so. Want ik weet begot niet waar ik over praat. En het is ook allemaal zo fragiel (bvb: don’t get me wrong: niet dat de Iraakse regering heiliger zou zijn dan die van de US). Ik weet alleen dat ik mij serieus machteloos voel en in de aars geneukt door het gros van de westerse democratische regeringen, die hun achterban gewoon negeren.

Misschien ben ik wel een naïve oetlul, en all too often gedraag ik mij zeker als een misantropische kloothommel. Oorlog voeren in mijn naam is echter een andere zaak, en wie bewust de andere kant uitkijkt is net zo schuldig.