…heb ik mij geheel in de sneeuw gesmeten (gisteren heb ik enkel de stoep sneeuwvrij gemaakt, en de rest van de dag bij het haardvuur doorgebracht). Vanochtend werd een potentieel probleem in de kiem gesmoord; heb ik een juffrouw een duwtje gegeven (enfin toch haar wagen, die dwars op de weg was geslipt en waar iedereen naar zat te kijken of vanuit de aanschuivende want geblokkeerde rij wagens op zat te toeteren maar waar het bij niemand blijkbaar was opgekomen om gewoon een handje toe te steken); heb ik met Henri inkopen gedaan (helaas voor hem was er geen Lego Star Wars meer in de Colruyt); ben ik weer achter de haard gaan zitten; en zijn Henri en ik (Tessa was thuis, maar genadeloos ziek) met de slee naar de Blaarmeersen getrokken.
De foto deed me denken aan een winters landschap van Breugel.
Ge kunt het soms goed wegsteken, maar ge zijt niettemin een voorbeeld voor de mensheid.
Good vibes voor Tes.
het is een eeuwigheid geleden dat ik nog naar de blaarmeersen ben geweest… is dat daar waar die skipiste was ? Of is die daar nog ? Stel u voor, ik ben er laatst geweest vóór die skipiste er was…
Amai, ge moet wel lef hebben om daar naar beneden te gaan…
@Mikaël dankuwel voor het compliment
@waterhouse leve Sartre :p
@tOM inderdaad dat is die heuvel. De skipiste is er al een tijdje niet meer, dacht ik (ik heb er toch in tijden geen skiërs meer gezien), maar meer dan wat sneeuw en een helling hebt ge daar niet voor nodig 😉
De piste is weg en de skiheuvel is er nu vooral voor trainende Gentenaars (en omstrekers) die de Mont Ventoux opwillen.