De Christian Mendoza Group speelde donderdagavond 03/03/2011 ook in de Theaterzaal van Vooruit (samen met het Yaron Herman Trio).
De groep toert nog doorheen Vlaanderen in het kader van de JazzLab Series. Ze strijken o.a. neer in De Werf (Brugge, 18/03) en Vrijstaat O. (Oostende, 20/03).
Christian Mendoza (piano —foto helemaal bovenaan), Ben Sluijs (altsax), Joachim Badenhorst (klarinetten en tenorsax —foto hierboven), Brice Soniano (bas) & Teun Verbruggen (drums)
Yaron Herman speelde gisterenavond met zijn gelijknamige trio in de Theaterzaal van Vooruit. Hoewel hij gisteren muzikaal de indruk gaf een beangstigend sterke kloon van Keith Jarrett te zijn (speeltechniek, inhoud, én geneurie), ziet u hem hier in zijn beste Pierre-Alain Volondat pose.
Genoten van het grote feest met Mâäk & Albert Anagoko Ensemble, gisteren in Vooruit in het kader van de Beyond Jazz Dluxe tweedaagse. Vanavond kan u in Vooruit terecht voor Iva Bittová & Vladimir Václavek / Equilibrium (Badenhorst – Ploug – Pettersen) / Liesa Van der Aa. Vanaf 20 u in de theaterzaal en na de pauze in de balzaal van Vooruit; toegang € 14 / 10 (vvk).
Vanaf vanavond is het twee dagen Beyond Jazz-feest in Vooruit. Vanavond spelen Mâäk & Albert Anagoko Ensemble en het Neil Cowley Trio; vrijdag is het aan Iva Bittová & Vladimir Václavek; Equilibrium (Badenhorst – Ploug – Pettersen) en Liesa Van der Aa. Tien dagen geleden heb ik Mâäk (met Giovanni Barcella) in El Negocito gezien, en ik ben al langer onder de indruk van Neil Cowley (wie graag The Bad Plus hoort, zal ook dit smaken). Veertien dagen geleden zat ik in Dendermonde om er Mikkel Ploug, Sissel Vera Pettersen en Joachim Badenhorst aan het werk te zien in het kader van hun JazzLab Series toernee. De cd, Equilibrium, is alvast zeer de moeite, en het is lang niet evident om die fragiliteit tijdens een concert op het publiek over te brengen. Gaat dat zien.
U leest er alles over bij Gentblogt, onder de verrassende hoofding Beyond Jazz. Deluxe! Hm, waar heb ik die titel nog gezien? (Lees ook: Joachim Badenhorst: reiziger in muziek, door Jeroen Revalk van Cobra.be.)
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=t9S–20Q9CQ&fs=1&hl=en_US]
Beyond Jazz Deluxe, twee dagen feest in Vooruit: Mâäk & Albert Anagoko Ensemble – Kojo / Neil Cowley Trio, donderdag 25 november 2010 om 20 u. in de Balzaal van Vooruit; Iva Bittová & Vladimir Václavek / Equilibrium (Badenhorst – Ploug – Pettersen) / Liesa Van der Aa, vrijdag 26 november 2010 om 20 u. in de Theaterzaal én de Balzaal van Vooruit. Toegang € 14 / 10 (vvk) per dag of € 20 / 16 (vvk) voor beide dagen. Sterk aangeraden.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Fql7DJHsUrw&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]
Intangible States (cfr), nu ook met bewegend beeld. De bespreking is te lezen bij Gentblogt: Verlichte dozen en James Bond
Stray Dogs ft. Legoman – Intangible States
Stray Dogs: Frederik Meulyzer (drums, elektronica & laptop), Koenraad Ecker (gitaar, cello & laptop), Yannick Jacquet/Legoman (scenografie, video & licht) & Simon Geilfus (visual software development)
Daarnet gezien en gehoord in Vooruit/Minard, in het kader van Almost Cinema – ism Filmfestival Gent
De Beren Gieren speelden vorige week dinsdag een thuismatch tegen Jamie Saft, wat voor twee geheel verschillende muziekmomenten zorgde. Fulco Ottervanger zat met het hoofd geheel in zijn muziek, vergat daardoor de bandleden voor te stellen, maar vermeldde terloops toch nog dat de groep een “vers geperste” cd heeft.
Jamie Saft, inclusief de baard waarmee hij zelfs Opatuur jaloers had gekregen, speelde een loeiend harde set op een piano, die ze voor de gelegenheid beter naar de andere kant van pianoforte hadden afgekort, met een duidelijk penchant voor ff (fortissimo of heel luid). Saft moest men over zich heen laten spoelen, in dikke golven die tegen de oren aan beuken en waarbij men met de deining meegaat ofwel reddeloos verloren is.
Lees er alles over bij Gentblogt in het artikel met de verrassende titel De Beren Gieren, Jamie Saft Zingt, De Tram Rijdt Niet. Dat ze maar gauw het openbaar vervoer opnieuw volgens dagnet laten rijden, op zijn minst tot een half uur na het einde van de concerten.
Ruben Samama, bassist in het Jef Neve Trio tijdens het concert gisteren in de theaterzaal van Vooruit. Redelijk populaire jongen, toch als ik de kirrende meisjes ergens achter mij mocht geloven. En dan hebben we het nog niet over zijn muzikale talenten gehad.
(Vandaag of morgen leest u de concertbespreking op Gentblogt.)
Een snapshot van Jef Neve die even naar zichzelf ging luisteren tijdens de soundcheck in Vooruit daarnet. Vanavond speelt het Jef Neve Trio in de theaterzaal van Vooruit, waar ze hun nieuwe cd, Imaginary Road voorstellen.
De avond begon gisteren met Joëlle Léandre, solo op contrabas. Een fantastisch concert, waarvan ik dik tegen mijn goesting het einde heb moeten missen, omdat ik boven in de domzaal van Vooruit nog foto’s moest gaan maken van de spoken word performance die daar tezelfdertijd plaatsvond. Niet dat die performance niet goed was, maar (1) Léandres kunsten trokken mij meer aan en (2) zo’n performance moet ge van het begin aan mee hebben.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=XSLD-BW7ges&hl=en_US&fs=1&]
Léandre speelde eerst twee ‘gewone’ stukken, nadien dialogeerde ze een protestsong bijeen met haar bas. Als u het fragment bekijkt, zult u het wel met mij eens zijn dat ze met haar instrument in dialoog treedt.
Het was dan ook een gigantische sprong van de intimiteit van de balzaal en de domzaal naar het mega (nuja) gebeuren in de theaterzaal.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=OfdkbsXt0yE&hl=en_US&fs=1&]
Flat Earth Society musiceerde met John Watts van Fisher Z. Ik herinner mij So Long, maar heb verder eigenlijk geen referentiekader om te vertellen hoe de muziek van Watts werd herscheven. Watts kwam in net pak het podium op, kroop rond als een hond, deed schoenen en kousen uit, nadien ook zijn jas, en tegen het einde van het concert stond hij in zijn onderbroek te zingen. Die Engelsen toch.