thesaurie

“Spreek ik met meneer Bollaert?”

– Ja hoor, met wie spreek ik alstublieft?

“U spreekt met X van de Belastingen.”

Oeps. De Belastingen. Op mijn GSM. Dat kan geen goed nieuws zijn.

Waarop de mevrouw evenwel vrolijk haar missie verderzet, en mij wijst op het feit dat ik vorig jaar een bezwaarschrift had ingediend betreffende de overtaxatie van de BIV op mijn motor (van 2004). Die vergissing werd uiteindelijk rechtgezet, en wat meer was, ik had recht op intresten omdat ze eerst onrechtelijk geld hadden afgepakt en dan pas te laat hadden weergegeven. Ik moet daarvoor vorig jaar ergens een circulaire hebben gekregen ten bedrage van zo’n 15 EUR, maar ik had verzuimd die cheque te innen.

En wat zegt die lieve mevrouw? Dat die rekening nog altijd open staat bij de thesaurie in Brussel, en of het goed is dat ze dat bedrag overschrijven op mijn bankrekening?

De Staat steelt, maar ze betaalt precies ook netjes terug. (En ze zijn net zo aanhoudend in de terugbetaling als de vordering.) Dankuwel, mevrouw X van de Belastingen.

270 / 20 / 15

Geen totaal onbelangrijke cijfers, hierboven.

Vandaag heb ik de tank van de motor met bezine gevuld (een noodzakelijk kwaad). Iets minder dan vijftien liter ging erin, en daarvoor mocht Shell Wetteren iets méér dan twintig euro van mijn bankrekening halen. Mijn Triumph beloont mij dan weer wel door er zo’n 270 km met mij voor af te leggen. Wat het verbruik stelt op 5,5 liter per 100km. Dat lijkt mij nog net aanvaardbaar.

(Binnenkort gaan we overigens weer voor een opleiding –op 29 mei vindt u mij in Folembray.)

nu nog het weer

Vanochtend ging het zo: regenbroek: check; regenvest: check; voering in regenbroek: check; voering in regenvest: check; thermische ondervest: check. En toen ik gepakt en gezakt stond, ging de thermische ondervest uit, en werd de voering terug uit de broek gehaald.

Dat had ik beter niet gedaan. En eigenlijk is het ook nog te vroeg voor de ongevoerde handschoenen. Weinig collega-motards tegengekomen ook (welgeteld twee), al ben ik misschien iets te laat vertrokken (om 8u).

Maar koud of niet, niets kon op tegen het gevoel met de motor naar het werk te rijden.

motoman

Zondag, tussen de goddelijke brunch en het al even goddelijke optreden bij Opatuur, heb ik de motor van stal gehaald. Lauw water, autozeep, een goede spons, een beetje motor- en kettingolie, en een uurtje later was ik reeds vertrokken naar Wetteren. Rustig laten warm komen, onder de 6000 rpm gehouden, en in het Shell station de tank gevuld. Meteen de banden op druk gebracht (2,5 voor en 2,9 achter), gekeerd in Erpe-Mere, en iets snediger huiswaarts getrokken. Nog snel eventjes in de was gezet (de motor was nu volledig droog van de rit).

Gisteren dacht ik het te bewolkt om met de motor naar het werk te komen, vandaag was ik te moe, maar ik hoop dat ik toch tegen volgende week mijn laatste uitvlucht heb opgebruikt ter uitstel van mijn tweewielig woon-werkverkeer.

van tangen en varkens

(We gaan het vandaag maar liefst drie keer over de post van gisteren hebben. Als ik tijd heb tenminste, want ik zit de ganse namiddag in vergadering.)

De vergelijking wringt een beetje. Laten we het eerst over de feiten hebben.

1. Naar mijn motorrijden wordt verwezen als een hobby.

Ik gebruik de motor voor 90% voor woon-werkverkeer. De overige 10% worden besteed aan opleidingen op een speciaal daartoe bestemd terrein (een circuit). De twee circuits waar ik heenga, liggen in Frankrijk (Folembray en Croix), maar dat doet hier niets terzake.

2. Vervoer etc.

Fijn stof is een ongetwijfeld groot probleem. Daarom, en om andere redenen die met het milieu en overbelasting te maken hebben, maak ik zoveel mogelijk gebruik van het openbaar vervoer. 60 of misschien zelfs eerder 70% van mijn woon-werkverkeer leg ik af per spoor (de rest met e motor). Niet alleen uit bezorgdheid om het milieu, maar ook omdat het in mijn specifiek geval maar een geringe inspanning vraagt om de trein boven de auto te kunnen verkiezen. Dat is niet voor iedereen het geval. Ik ben verschrikkelijk blij dat ik het kan doen. Ook voor meer lokale verplaatsingen (‘Klein Gent’) gebruik ik bij voorkeur het openbaar vervoer (de tram), of ga ik te voet.

Ik ben groot voorstander van strengere emissienormen, en het gebruik van alternatieve aandrijfbronnen voor wagens (en motoren). Dat is niet iets wat ik alleen kan doen. Als de wagen met een electrische of hydrogen fueled motor beschikbaar en betaalbaar wordt, en we hebben een nieuwe wagen nodig, dan zal ik niet aarzelen om dat alternatief te verkiezen boven de huidge diesel- en benzineversies.

De motor heeft overigens lagere emissiewaarden dan de gemiddelde gezinswagen. De motor heeft een veel kleinere cilinderinhoud, zal minder lang stationair in een file staan draaien (rijdt tussen de file door), en zal daardoor ook minder gassen produceren.

De vergelijking tussen de motor en de sigaret als bron van kwaad gaat niet op. Vervoer is helaas al te vaak een *noodzakelijk* kwaad –ik daag iedereen uit om het zonder modern vervoersmiddel te stellen (inclusief openbaar vervoer). Roken is een persoonlijke keuze. Het resulteert –bijna vanzelfsprekend– in een verslaving, zoals bij alcoholisme en druggebruik. Maar ik heb het er later nog wel over.

In elk geval, de premisse van uw betoog gaat niet meer op (de motor als hobby), dus valt de vergelijking weg. Geen pot en ketel, maar een tang en een varken.

[Update] Gezien het werd verwijderd, alhier het ontbrekende gedeelte van het orginele bericht:

Motorrijden, dat was je hobby zeker?

Motors en bij uitbreiding alle wegverkeer zijn een belangrijke oorzaak van fijn stof. U weet wel, dat goedje met die jaarlimieten die nu al overschreden zijn en dat zorgt voor ademhalingsproblemen en naar schatting een pak meer doden dan passief roken.

En dat voor een hobby.

De wereld veranderen begint bij jezelf.

vervroegd weekend

De MAG (Motorcycle Action Group) is te laat, wordt in de geschreven pers met een kwinkslag geopperd. Tradiegetrouw (na vier jaar mag ik van traditie beginnen spreken), begin ik er niet aan voor 1 april, maar bij de minste suggestie van de lente brengt de motorrijder zijn ros weer uit de winterslaap. Zo ook het voorbije weekend. Al even traditiegetrouw –een veel langere traditie, helaas– brengt dat ook een piek in de motorongevallen (en -doden) met zich mee.

Dit jaar wordt door de MAG voor de eerste keer een opstartweekend georganiseerd, op 25 en 26 maart, van 10 tot 16u. In elke provincie worden een terrein en instructeurs (én koffie) gratis ter beschikking gesteld. De motorrijder krijgt er gratis een uurtje les: na inschrijving legt hij daartoe een parcours af, en nadien worden de rijvaardigheden met een instructeur doorgenomen. (Is er in de volgende groep nog plaats, dan kan je het parcours zelfs opnieuw afleggen.)

Voor de provincie Oost-Vlaanderen kan je je zaterdag en/of zondag naar het oefenterrein KTA Gent in de Henri Farmanstraat aan de haven. Meer info bij MAG. Doén, zou ik zeggen.

desmoblog

In de serie bedrijfsblogs: Federico Minoli, President & CEO van de Ducati Motor Holding, is vandaag met een weblog gestart: desmoblog.

Sono Federico Minoli, da dieci anni, nel bene e nel male, alla guida di Ducati. Jawel: zijn eerste entry (eergisteren) was in het Italiaans. Maar bij de officiële lancering vandaag, is hij al gauw overgestapt naar het Engels (een grotere afzetmarkt) om het te hebben over de AMA Superbike race in Daytona, USA.

Benieuwd hoe lang hij (of zijn ghostwriter, nietwaar) het volhoudt.

talkpoeder!

Het kriebelt niet meer, het jeukt. Dat het verdomme maar snel een paar graden warmer wordt, ik wil de motor op. Weg uit de grommende treinmassa met immer neergaande mondhoeken; ik lees en luister thuis wel. Ik wil een monsterfile met bumperklevende rood hysterisch aanlopende chauffers die elkaar de weg afsnijden om zelf luttele seconden te winnen. De lage ochtend- en avondzon die iedereen tot slakkengang dwingt met uitzondering van de even heldhaftige als sympathieke motorrijder, die vrolijk werk- of huiswaarts gaat en met linkerhand of rechtervoet de verkeersgenoten gezwind een goedendag toezwaait. Men zou voor minder lyrisch worden.