Het kriebelt niet meer, het jeukt. Dat het verdomme maar snel een paar graden warmer wordt, ik wil de motor op. Weg uit de grommende treinmassa met immer neergaande mondhoeken; ik lees en luister thuis wel. Ik wil een monsterfile met bumperklevende rood hysterisch aanlopende chauffers die elkaar de weg afsnijden om zelf luttele seconden te winnen. De lage ochtend- en avondzon die iedereen tot slakkengang dwingt met uitzondering van de even heldhaftige als sympathieke motorrijder, die vrolijk werk- of huiswaarts gaat en met linkerhand of rechtervoet de verkeersgenoten gezwind een goedendag toezwaait. Men zou voor minder lyrisch worden.
3 gedachtes over “talkpoeder!”
Reacties zijn gesloten.
Je bedoelt die apen die halsbrekende toeren uithalen en tussen auto’s en camions zigzaggen, niet alleen zichzelf in gevaar brengend maar ook hun medemens?
’t Is een wildgroei, zeg ik u. Een kanker.
Zotten hebt ge overal hé 🙂
Allemaal terug naar eigen land, ja! 😀