Pas op, ’t zijn de jaren 70

glossy

(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Kodak 160VC, 160ASA)

Dit was echt fantastisch licht. Eigenlijk had ik niet echt tijd om deze foto te maken, want ik had vijf minuten later een afspraak, maar ik kon gewoon aan dit licht niet weerstaan. Het licht op de grond komt van de reflectie in de glasbouw achter mij. Alleen jammer dat deze Kodak VC de scène tot die van een in de jaren 70 glossy magazine heeft geschapen.

Binnenkort (als er minder wolken aan de hemel staan) ga ik er nog eens terug, om het met Fuji te proberen.

Nog eentje uit de reeks, toen ik een dik uur later wat verder het park in trok (foto van de dag bij Het Project):

holiday feeling

een fotoblog, mja

“Goh, ik ben nog maar goed twee weken bezig, en ik ben al geheel de mist in aan ’t gaan met dat fotoblog.”

“Nee toch”, antwoordde Tessa niet geheel vrij van sarcasme toen ik haar gisterenochtend over mijn twijfels vertelde.

“Ik bedoel maar…”, begon ik mijzelf uit te leggen.

“…dat alleen al de mogelijkheid van enige druk om er elke dag iets te posten nu al op uw zenuwen begint te werken? Hoewel ik weet dat ge al voor minstens veertien dagen foto’s liggen hebt? Is het dat wat ge bedoelt?”

“Euh…”

“Zeventien, bijna achttien jaar zijn we samen, schat. Ik begin u een beetje te kennen, denk ik.”

Reversal Innocence

(Hasselblad 500c/m, Zeiss Sonnar CF 150mm f/4 T*, Kodak Tmax 100TMX, 100ASA)

Het is niet echt waar ik naar op zoek was –integendeel, ik speel er mijn vrijheid een beetje mee kwijt. Misschien ga ik foto12 wel ombouwen naar een portfolio. Ik heb mij goed geamuseerd met nog eens een site te (ver)bouwen, maar ik heb eigenlijk geen zin om er twee weblogs op na te houden. Al mijn foto’s komen toch op één van mijn flickr accounts, en soms postte ik daar wel eens iets uit op deze plek.

Want het is meer dan die dwang –ik schrijf tenslotte dagelijks op dit weblog, en heb mij daartoe nog niet echt verplicht gevoeld. Maar ik vertel liever verhaaltjes, ook met mijn beelden, dus dat statisch gepost van één foto per dag is simpelweg niet mijn ding. Voor die portretten, die ik een tijdje geleden hier had gepost, heb ik me al serieus moeten beheersen om er maar één per dag te posten. En ook de manier om een aantal foto’s tot reeksen te verwerken, zie ik nog niet meteen eleganter gebeuren op een fotoblog dan op een gewoon weblog.

Daarbij, dit blog is –willens nillens– een deel van mij. En die ‘mij’ dat staat voor én tekst én foto’s én lopen én eten (én alles waar ik goesting in heb). ’t Is alsof ik in eenzelfde adem ook zou afsplitsen naar een kookblog. Ik kan (wil!) mijzelf niet splitsen, dus ook dit blog niet. (Tot zover mijn portie drama voor vandaag.)

Er komen dus opnieuw meer photoblogachtige postjes alhier. (Sorry Mike, de categorie photoblog wordt weer geactiveerd, vrees ik. Maar die heeft –zoals elke categorie– ook een eigen feed!)

Edoch! Tegen het einde van de week (*gasp* –is het al woensdag?!) heb ik het over een ander fotoblog. (Just a little more) patience, young grasshopper. (Schone foto’s op uw fotoblog overigens.)

En ik heb mijn dia’s terug. Binnenkort meer daarover.

Week van de Soep

Week van de Soep

(Canon EOS 5D, EF 16-35mm f/2.8 L II USM @16mm, f/2.8, 1/320s, 400 ASA)

De Week van de Soep, georganiseerd door Knorr i.s.m. de Voedselbanken en vijf Belgische Hotelscholen, is volop aan de gang. Maandag ging ik voorproeven in de Hotel- & Bakkerijschool van Gent (Lange Violettestraat), en het resultaat kan u zien en lezen op Het Project: Week van de soep (editie 2008)

Week van de Soep Week van de Soep

foto12

Het is online. Sinds gisteren al, maar toen was het helemaal niet presentabel. Ondertussen hebben we er een soortement aangepast Hemingwayachtig ontwerp aan meegegeven, zodat we het aan de wereld kondig mogen maken.

foto12.be

Het is er nog wat stoffig, de lettertjes staan nog niet helemaal recht, maar het is functioneel en de rest wordt aangepast terwijl u erop zit te kijken. Het draait op wordpress, omdat dat het meest flexibel én het gemakkelijkst bleek, én omdat we er ondertussen het meest met vertrouwd zijn. Voorlopig zonder plugins of andere propereteiten, maar in de komende dag/week/maand wordt er druk verbouwd. Als het klaar is, laat ik hier weten hoe het allemaal ineen steekt.

Oh, als de naam wat ongeïnspireerd lijkt, dan komt dat omdat het ook een beetje zo is. Maar het past in mijn 12-obsessie, en ik hoop dat u de foto’s belangrijker zult vinden dan de url.

haar! haar!

The most important thing a woman can have – next to talent, of course – is her hairdresser.” was het Leitmotiv deze week. Dingske met het verse kapsel startte de zelfverklaarde kleine hetze met een korte coupe, Tessa boekte in Wakko, maar Sandra ging eerst en verliet als herboren de kapperstafel.

Tessa gaat naar de kapper

Zo lang was Tessa’s haar tot ergens 16u30 vandaag, toen de sympathieke kapper met weidse gebaren aan de snit begon.

Tessa gaat naar de kapper

Ik mocht het zaakje fotografisch vastleggen –de enige voorwaarde die ik had gesteld– terwijl Henri de kindvriendelijkheid van Wakko op de proef stelde. Ik kreeg een zeer professionele indruk van de zaak –de meneer wist duidelijk waar hij het over had, en Tessa had dan ook al gauw voldoende vertrouwen om hem zijn gang te laten gaan.

Tessa gaat naar de kapper Tessa gaat naar de kapper

Nog even een snelle voor en na –ik doe morgen nog wel eens een korte photoshoot met film.

Tessa gaat naar de kapper Tessa gaat naar de kapper