Categorie: fotografie

Gisteren De Panne. Vlak bij Plopsland, en sterk terugroepend naar schoolreizen, Adinkerke, De Meli. Het laatste grote Vlaamse Bastion voor de Franse kust. Hoewel, Vlaams? Je hoort er minstens evenveel Frans als aan die andere kustgrens, Knokke.

De Panne oogt ruim; of tenminste, de weg naar de zee oogt ruim. Ik kan me voorstellen dat daar tijdens het hoogseizoen best wat volk over straat loopt. Echt veel van de stad zelf, hebben we niet gezien; Henri wilde naar zee, en behalve het middagmaal, was er niks dat hem daarvan kon weerhouden. Ook niet het natuurgebied De Westhoek dat ik via de site van de kust had gevonden. Helaas.
(Wel een jammerlijk slechte foto op die site van de Leopold I Esplanade.)

De Panne kent een ruim strand (dat ze ongetwijfeld vol krijgen in de zomer), met afwisselend zacht zand en schelpenzand. Het is een kwestie van er vroeg genoeg bij te zijn, waarschijnlijk, al hoef je daar niet meteen de nacht voor in de tent door te brengen.

De volgende keer gaan we noordwaarts (wel, zuidelijker kan ook moeilijk); tips zijn welkom.

De standaardprijzen in België moeten zowat overal hetzelfde zijn. Henri en ik zijn net een paar winkels gaan afschuimen (waaronder de fnac), en de prijzen liggen –toch in de winkels die wij bezocht hebben– zowat gelijk.

Ik heb naar prijzen geïnformeerd voor de AF 20 f/2.8, de AF 35 f/2D, en de AF 50 f/1.4. En passant heb ik in de fnac ook de prijs voor de AF 50 f/1.8 meegepikt (want hij lag in een vitrinekast). De prijzen waren resp. 990, 545, 470 en iets van een 275 EUR (had het niet opgeschreven voor de AF 50 f/1.8).

Vergelijken we dat dan met de prijzen op Kamera Express en Foto Konijnenberg dan komen we –telkens in het goedkoopste geval– uit op resp 495, 299, 269 en 129 EUR. Net iets meer dan de helft van de prijs, laten we de vergelijking ruim nemen, en –inclusief de verzendkosten– het verschil op 60% van de prijs in België houden (waarbij op de officiële prijs max 10% korting wordt gegeven).

(De enige uitzondering is de DX Fisheye 10.5mm f/2.8G, die hier slechts 50 EUR duurder is.)

Een prijsverschil dat kan tellen.

Iets meer dan een week geleden heb ik de Nikon D70 aangeschaft. Zonder lens –ik had nog mijn oudere manuele lenzen van de F301, en ik was niet overtuigd van het nut van een G lens (met intern diafragma) om er de kit-lens erbij te kopen.

De camera body ligt goed in de hand. Hij is zwaar –niet te zwaar, maar zwaar genoeg om te weten dat je iets vasthoudt. De body is iets smaller dan de F301, maar hoger, en dikker. Vergeleken met mijn oude nikon is hij ook stiller (geen filmtransport), maar wel duidelijk hoorbaar (zeker in vergelijking met de Leica).

Shutter lag: wat? Welke lag? De D70 is net zo snel als de F301. De sluiter indrukken is de foto nemen. Aan is aan. Ik heb het toestel nog niet uit gezet sinds vorige week zaterdag (15/05) –en ik heb het nog niet moeten heropladen. En alvast niet omdat ik er geen foto’s mee neem: op een maand tijd ga ik meer foto’s genomen hebben dan op een jaar met de G5 (of dan op drie jaar met de Fuji destijds).

Vorige zaterdag ben ik de experience begonnen met mijn oude nikkor objectief. Probleem: geen metering door de oude manuele lenzen. Er was genoeg zon, dus heb ik de sunny 16 rule toegepast. Dat, gecombineerd met de feedback op het LCD schermpje achteraf, werkte perfect. (Deze foto is op die manier genomen; er is niks met gebeurd achteraf, behalve geresized en een USM.)

Ipv f/16 stond het diafragma wel op f/22; telkens ik aan het diafragma draaide, kreeg ik een error op het toestel en weigerde de D70 foto’s te maken. (Achteraf heb ik de reden daarvoor gevonden.)

Woensdag kon ik het niet meer houden, en heb ik een AF lens gekocht, de Nikkor 18-35mm f/3.5-4.5 af d if-ed (review alhier en alhier), en ik heb de DX Fisheye 10.5mm f/2.8G besteld.

Eerste indruk van de 18-35: waar zijn mijn rechte lijnen ?!
Daarna, in A(perture priority) Mode: waarom krijg ik een error als ik aan de diafragmaring draai? ’s Avond de handleiding toch maar eens (volledig) doorgenomen. Wat blijkt? Het diafragma kan niet met de diafragmaring ingesteld worden, maar moet bediend worden met de dial aan de voorkant van het toestel. Nu zit dat ding wel op een goede plaats, maar het is niet vanzelfsprekend. Wel consequent van Nikon, omdat ook hun G-lenzen op dezelfde manier werken (en misschien werken de modernere Nikon SLR bodies wel al een tijdje zo). En ik moet toegeven, eenmaal je het wat gewoon bent, werkt het inderdaad snel, zoals Nikon beweert (of het daarom sneller is dan aan de ring draaien weet ik niet, maar het is in elk geval niet hinderend.)

Als je het toestel vasthoudt, ligt de duim bij de achterste dial, de middelvinger bij de voorste, en de wijsvinger op de ontspanner. De voorste dial dient dus voor de diafragma-opening, en met de achterste bedien je de sluitersnelheid (of indien je op P(rogram) staat, de combinatie diafragma/sluitersnelheid).

De D70 is inderdaad alles waar ik naar op zoek was in een digitale camera. Het maakt niet uit of er nu film in zit, of een geheugenkaart, het toestel werkt net zoals je verwacht: zonder vertraging, manueel als je dat wenst, met verwisselbare objectieven. En meer moet dat niet zijn.

Unimpressive: de lenzen van get type AF-G (waarbij AF staat voor Auto Focus), en de G-type erop duidt dat de lens geen diafragma-ring heeft. Wel een diafragma (duh), maar dat zit in de lens zelf, en is aanspreekbaar via de dials op de camera.

Zoals Nikon beweert:

The only difference between Nikon AF-D and AF-G lenses is that AF-G have no aperture ring. Studies reveal that few Professionals are now using lenses with aperture rings, the ability to electronically adjust exposures by 1/3 stop via the command dials far out performs manual ring adjustment, however experienced the user may be.

Dat kan best zijn voor P (program) en S (shutter priority) modes, maar toch niet voor A (aperture priority) en M (manual).

Bovendien zijn de lenzen slechts beperkt backward compatible: ze zullen helemaal niet werken op de F-601, F-501, F301, F, F2,F3, F3AF, FE, FE2, FM, FM2/n, FM3a, FA en enkel in P en S mode op de F4, F90/X, F70, F-801/s, F-601M.

Hm. Opgelet ook (voor wie op zoek is naar die backward compatiblity) voor de DX lenzen: de field of view (de uiteindelijke beeldcirkel) is enkel geschikt voor de digitale sensor (van bvb de D2H en D70); voor de filmcamera’s is de beeldcirkel te klein.

Vandaar heb ik mijn lenzenlijstje een beetje gewijzigd (vertrekkende van de D70 body, niet meer de kit, want dat is een DX AF-G: AF-S DX 18-70mm f/3.5-4.5G).

• AF 20 f/2.8
• DX Fisheye 10.5mm f/2.8G (wel een DX G, maar er is gewoon geen alternatief)
• AF 105 f/2.8 Micro
• SB-29s speedlight (flash ring)
• AF 50 f/1.8

(Al moet ik toegeven dat de AFS DX 12-24 f/4G zeer aanlokkelijk is –op die DX en G na.)

Op zoek naar informatie over de Nikon D70, heb ik gisteren een beetje (te veel) tijd gespendeerd op de site van Ken Rockwell. De man heeft een eigenzinnige en subjectieve kijk op de dingen, maar het was best de moeite waard om door te nemen.

Een paar highlights.

The Two Classes of Digital Cameras: de point en shoot (zoals de G5) en de (D)SLR (zoals de D70).

Don’t waste $1,000 on a point and shoot unless you really want to trade off ease of use, speed and image quality for a little size and weight.

Film vs digital: het eeuwige debat. Beide dienen een verschillend doel; maar hoe worden ze vergeleken?

The folly is that they were not comparing film to digital, but film scanned and printed at the consumer level to digital. In this case digital is at its very best, and the film is of course at the limit of the cheap consumer scanners and printer.

En over de kostfactor:

Cost. Digital cameras are very, very expensive for what they do. They become obsolete in a year, unlike film cameras which, in the case of 4×5, even 50 year old cameras and lenses are in use daily. DO NOT buy a digital camera as an “investment.” I bought my $4,000 D1H knowing it is a disposable camera, which just like a $4,000 computer will be worth nothing in a few years.

Maar uiteindelijk ben ik toch bij zijn Nikon D70 Test Review terecht gekomen. En tot mijn grote vreugde, las ik daar het volgende:

Real auto ISO setting. You can program how it works; you tell the D70 the slowest shutter you’d like, and when you get to that slow shutter the camera automatically ramps up the ISO as far as it can as the light fades. This is brilliant.

Wel best grappig als hij het over de snelle 18-70mm f/3.5-4.5G lens heeft die je in de kit kan bijkopen: The fast f/3.5-4.5 speed should be your clue; the cheapies are all f/3.5-5.6 Heh. Een snelle lens begint bij 2.8, maar liever 2.0 (of 1.4). (En jawel, Nikon heeft die ook, al zijn de prijzen dan weer zeer vergelijkbaar met de prijs voor een Leica equivalent.)
Maar in het licht van die auto ISO, en de geringe noise op de D70, is het best mogelijk dat 3.5-4.5 snel genoeg is.

Temptation.
Indien ik de D70 zou kopen, staat dit alvast op mijn verlangenlijstje:

• nikon d70 + 18-70 af-s dx (kit)
• nikon 10.5mm f/2.8G ED AF DX Fisheye
• nikon 105/2.8 af micro d

En dan nog naar keuze uit

• nikon 28/1.4 af d
• nikon 70-200mm f2.8 af-s vr if-ed
• nikon 85/1.4 af d
• nikon 50/1.4 af d

En dan kan ik stoppen met werken, want als ik mij dat allemaal kan veroorloven heb ik ongetwijfeld de lotto gewonnen.

DxO Optics Pro [via]

Aangekondigd op de PMA, beschikbaar vanaf 24 mei. Zo tevreden als ik was over Panoramic Tools Photoshop Plugin, zo tevreden lijken de meeste beta-testers over dit nieuwe product.

Bij The Luminous Landscape steken ze alvast hun enthousiasme niet onder stoelen of banken.

How Good Is It? In a word — remarkable. I know that some readers who aren’t familiar with the fact that I’m often very critical of products, and am not afraid to say so in print, will think that I’m being hyperbolic. But I’m not. This product is revolutionary.

De voorbeelden, zowel op de DxO site als in de bespreking, spreken boekdelen.

DxO ontwikkelt een (pro) test systeem voor lenzen en camera’s, gebruikt door de industrie en de reviewers. Als de gegevens over de fouten kunnen worden verzameld, zo redeneerde men, kan men ze ook gebruiken om die fouten te verbeteren.

Het DxO Optics Pro programma bestaat uit een aantal modules: eentje voor JPGs (er wordt gewerkt aan RAW), eentje voor de gebruikte camera, en eentje voor de gebruikte lens. Aan de hand van die drie modules worden de foto’s, gemaakt met die combinatie van lens en camera, door het programma gecorrigeerd. Zonder nood aan een heleboel instellingen.

De modules worden afzonderlijk gekocht, en de prijs hangt af van het type camera en lens (hoe duurder uw apparatuur, hoe duurder de modules). Een basispakket voor, pakweg (toevallig) de Nikon D70 met de 18-70 f/3.5 lens, zou zo’n 127USD kosten.

Beschikbaar voor zowel mac als pc.

De regel (as in meer regel dan uitzondering). Heel eenvoudig: als ik mijzelf opleg één foto per dag te posten, die de dag zelf was gemaakt, hou ik het geen week uit.

Ten eerste omdat ik er gewoon niet in slaag één (min of meer) interessante foto per dag te maken –al was het maar om practische redenen (any excuse will do).
Ten tweede, omat ik op die manier mijzelf onder druk zet om minstens die ene foto te maken, en dat ik dan binnen de korste keren mijzelf daarop gewoon kortsluit.

Momenteel staan er zo’n 40 foto’s in de queue, bijna twee maand dus. Tiens, misschien post ik vanaf nu tijdens het weekend ook. Of één per weekend…

Voorlopig zijn het ook allemaal digitale en daardoor ik ben wreed in mijn gat gebeten om de Nikon D70 te kopen (niet toegeven, niet toegeven, niet toegeven, …) Analoog staat op een laag pitje, kwalitatief gezien dan. Louter kwantitatief denk ik dat ik minstens zoveel analoge als digitale foto’s maak, maar ik heb momenteel twee issues.

1. Zoals reeds herhaaldelijke keren toegegeven, sta ik wat betreft de verwerking van film (laat staan het maken van afdrukken) nog in de beginfase. Ik was gewoon aan de T400-CN, een C41 film die je in je fotolab binnengeeft en binnen het uur ontwikkeld terugkrijgt, inclusief afdrukken. Nu ik het allemaal zelf wil doen, ben ik nog steeds op zoek naar een ’traditionele’ film als vervanger. Niet evident, gezien:
2. De foto’s worden blind gemaakt. Ttz ik heb nog geen vergroter, dus ik heb geen prints. Ik haat negatieven inscannen en in photoshop bewerken. Het idee lijkt mij zo tegendraads, bijna absurd. Als je de computer als doka gebruikt, ga je toch geen 35mm film meer gebruiken. Camera’s zoals de D70 zijn –op standaardafdrukken– kwalitatief net zo goed als een print van een vergelijkbare 35mm camera. Let wel, met vergelijkbaar bedoel ik niet prijs, maar target audience, en met print bedoel ik (semi-)professioneel uitgevoerd, niet op een vier jaar oud epson printerke.

Ahum. En dan bedoel ik helemaal niet dat je idoot bent als je toch je 35mm negatieven inscant, en die dan uitprint. Ik vraag me hooguit af wat het nut is.
Voor de prijs van een goede negatiefscanner kom je al dicht in de buurt van de prijs voor een behoorlijke digitale camera. Een (spot)goedkope, vier jaar oude flatbed, is dan weer wel goed genoeg om afdrukken in te scannen –zeker voor web gebruik.

Maar ik ben behoorlijk afgeweken. En och, voor alles wat hierboven staat geldt gewoon if it works for you: great.

Stranger a Day [via].

Since January 1st, 2004 Roark Johnson has been photographing strangers, people he doesn’t know, once a day, every day. He’s using an 8X10 Deardorff. Unlike Roark, it’s a camera that commands attention, respect and awe. Join him and come back weekly as he risks being rejected by those faces he wants so much to photograph.

Die Deardorff [ref. 1, ref. 2], is een large format view camera. Niet exact een point-and-shoot of een camera waarmee je stiekem aan street photography gaat doen. No sir, als iemand je portreteert met Deardorff, kan je er niet naast kijken.

Ik wou dat ik die moed had, om mensen aan te spreken, en te vragen of ze een halve seconde willen stilstaan zodat ik hun foto kan nemen. Een project zoals dat van Roark Johnson kan een manier zijn om die angst te overwinnen (al is het duidelijk dat dit geen drijfveer is voor Johnson). In een eerste fase hoeven de foto’s zelfs niet geslaagd te zijn, als je die angst maar eerst overwint zodat je je nadien kan concentreren op het maken van foto’s.

Het Stranger a Day project is over de ganse lijn geslaagd. Als je geen zin hebt om de ganse reeks te bekijken, zijn dit alvast een aantal favorieten: May_05_2004, April_20_2004, April_2_2004b, January_28_2004, January_22_2004, January_10_2004, January_07_2004. En wat is het verhaal achter deze foto: April_18_2004?

Ter info, de andere twee films zijn goed ontwikkeld. Eigenlijk heb ik geen idee wat er met de eerste is misgelopen. Ik dacht aan een lichtlek, maar dan zou de film na ontwikkeling toch zwart moeten zijn?!

Na ontwikkeling waren de twee films volledig transparant. Er stond niks op. Ik dacht dan even dat de films niet belicht waren, maar met twee films zou dat toch wel een extreem toeval zijn. Bovendien kwamen de twee films uit twee verschillende camera’s. En ik herinner me pertinent dat ik in beide films terug heb gespoeld (en dat er weerstand was toen ik de films terugspoelde). Ook de lensdop zat er niet op (bij de rangefinder kan dat nog gebeuren, maar bij de reflex niet).

Zou het dan toch ergens aan de ontwikkeling gelegen hebben?