Categorie: fotografie

Wij zijn al aan het aftellen. De Gentse Feesten beginnen zaterdag, met de niet te missen stoet, die ik al elk jaar heb gemist (we gaan daar vandejaar eens verandering in brengen zie).

En er is ook een fotowedstrijd verbonden aan de Gentse Feesten. Vorig jaar was de opkomst al meer dan behoorlijk, en ik vermoed dat dit jaar, met de verdere ‘inburgering van de digitale fotografie’, het aantal deelnemers exponentieel zal gestegen zijn.

Het reglement van de wedstrijd kan worden gedownload vanop de Genste Feesten site (jawel!). In ’t kort: iedereen kan deelnemen, max drie foto’s per dag, die voor 9 uur ’s ochtends de volgende dag per e-mail naar De Stad moeten worden gestuurd.

Enkel digitale of gedigitaliseerde foto’s komen in aanmerking. Het beeld moet aan volgende criteria voldoen: resolutie 72 dpi, minimum beeldschermbreedte 12 cm (staande foto) en 17 cm (liggende foto).

De technische specificaties komen duidelijk niet van iemand die vertrouwd is met het medium. Een aantal potentiële problemen:

• Centimeter. Handig voor de scanners, misschien, maar op de digitale fototoestellen staat het in pixels: 12cm @ 72dpi is 340pixels; 17cm @ 72dpi is 482pixels.
• Minimum: ik zie die mens zijn mailbox daar al volstromen met 1+Mb 3008×2000 pixel beelden
• File Type: digitaal of gedigitaliseerd. TIFF, EPS, PSD, RAW, NEF, JPG, GIF, maakt niet uit, als ’t maar digitaal is.

Overigens benieuwd of er veel met-GSM-gemaakte foto’s gaan opgestuurd worden (of voldoen die niet aan de minimumvereisten?).

Gisteren iets meer dan twee filmpjes volgeschoten op Zelies verjaardagsfeest, en er zitten (toch wel) een paar geslaagde foto’s bij. Vanochtend ontwikkeld, 2 Fuji Neopan 1600 op 800 ingesteld, ontwikkeld in Rodinal Special (1+15). Daarna proberen inscannen.

*zucht*

De scanner is een flatbed Canoscan, met een dmax van mijn voeten, waardoor grijs plots wel heel snel zwart wordt. In photoshop wat behandeld, maar uit zwart grijsschaliggewijs detail halen is gewoon niet mogelijk.

Het wordt tijd, denk ik, om ofwel volledig digitaal te gaan, ofwel om eens serieus over die doka na te denken. Met een niet geringe voorkeur voor dat laatste.

Geen fotografie zonder fototas. Zelfs de meest overtuigde street photographer moet af en toe wel eens meer dan één lens vervoeren.

Mijn eerste aankoop was een Billingham Hadley Pro. Ik was op zoek naar iets om de Leica in mee te zeulen, en na veel internet speurtochten was ik bij Billingham uitgekomen. Een keuze waar ik nog geen moment rouwig om ben geweest. Groot en klein genoeg, met een comfortabele shoulder pad, waterdicht, en makkelijk open en toe te doen. En met een beetje goede wil krijg ik er de Leica+50mm lens, de D70+lens, de 28mm M-lens en ofwel de F-fisheye, ofwel de 90mm M-lens in. En een pak filmkens in de front pouches (links belicht, rechts onbelicht).
Gaat meestal mee in de wagen.

De tweede aankoop was een Lowepro Micro Trekker 200. Daar krijg ik gemakkelijk alles in. Zeer stevig: kan je al eens laten vallen zonder bevreesd te zijn op glasbreuk (niet dat de Billingham moet onderdoen). Oorspronkelijk de bedoeling om mee te nemen op tochten met de motor, maar ik denk niet dat het daar ooit van gaat komen.
Gaat meestal mee op langere uitstappen met het openbaar vervoer.

Daarnaast beschik ik over een derde tas, een niet-foto-specifieke-tas, uit de Utopia reeks van Hedgren: hup 55 (zo vertelt de website). Gaat bijna altijd mee, en er kan net 1 camera+lens in (+filmpjes indien nodig). Handig, zoals Herman in Michels commentaren schrijft, om die lens dan ook door en door [te leren] kennen. (Ik moet dringend eens een dagje met de Fisheye op stap.

Hm. Niet zo tevreden over Ilford Delta 3200. Gebruikt op 800 ASA, ontwikkeld in Perceptol (om een fijne korrel te krijgen), geeft het (on)ding toch nog een korrel van hier tot Klein Turkije.

Een 3200 ASA film is misschien niet ideaal als je op zoek bent naar een kleine korrel, maar in pakweg Neopan 1600 op 800 ASA krijg je toch veel mooiere resultaten. Geen Delta 3200 meer voor mij.

Een paar voorbeelden (klik voor groter):

(Henri, toen hij te horen kreeg dat er bloed zou geprikt worden.)

(De rolstoel, waarin Henri werd voorvoerd –hij had niets liever.)

(De foto van zijn longetjes -die grote ‘zak’ is zijn hart.)

(Idem)

Veel te veel korrel, veel te sterk contrast. Geen film voor mij.

Woeha. Vergeef mij dat ik er even over doorboom, maar ik lees net volgend bij Jan-Edward (via Opera, want in Firefox is het nog steeds garbled) over de Olympische spelen in Athene:

If you are photographed, filmed or taped, you consent to ATHOC, the IOC or third parties appointed by them photographing, filming, or taping you. ATHOC, the IOC or third parties appointed by them can publish, license and use any photographs or images of you without compensation. The IOC, ATHOC, the third parties and anyone acquiring from them the right to use the material are not liable to you in any way for its use.

(Eventjes deze quote in google ingegeven, en je kan de volledige tekst vinden op de Athens 2004 site.)

Ik kan nog begrijpen dat je kan gefotografeerd worden als je je op een openbare plaats bevindt, maar ik kan me (vanzelfsprekend) compleet niet vinden in een zogenaamd recht om iemands beeltenis commercieel te mogen exploiteren. Hm.

Verder over dat portretrecht: iemand heeft mij een tijdje geleden verteld dat het verboden is om foto’s te maken van spoorwegen en stations (of het waar is, weet ik niet).

And on that subject: in New York proberen ze ondertussen het maken van foto’s in/op de subway te verbieden.

I think that since 9-11 there has been a slow erosion of civil liberties in the city. The threat of terrorism has been used to justify cracking down on some of our fundamental rights: the right to free speech, the right to assemble, and the right to equal protection and due process under the law. It’s a scary time, but people seem to be waking up to the threat and mobilizing to protect constitutional rights. Things like the subway photography ban certainly throw these issues out into the open.

Scary time, indeed.

Interessante vraag: wat zegt de Belgische wet over het fotograferen van mensen?

Rap wat gezocht op tinternet, en het volgende gevonden:

Het recht op afbeelding (of het portretrecht) is het recht om te beslissen of je gefotografeerd wil worden of niet. Zonder de toestemming van de afgebeelde persoon mag je geen foto maken, reproduceren, publiceren, mededelen aan het publiek…Het recht op afbeelding is enkel van toepassing op personen die niet in de openbare belangstelling staan. Bij publieke personen, zoals bv. politici en mensen uit de muziekwereld, wordt de toestemming tot publicatie van hun afbeelding vermoed voor zover de foto’s genomen werden tijdens de uitvoering van hun openbare activiteiten. Het portretrecht is ook afhankelijk van het feit of de afgebeelde persoon zelf de opdracht heeft gegeven tot het maken van de foto of niet. Het recht op afbeelding vervalt 20 jaar na de dood van de afgebeelde persoon. [bron]

Dus neen, het mag niet. Oeps.

(Zie ook deze PDF van SABAM, en deze discussie bij Belgium Digital)

Op de site van KUL staat nog het volgende:

Enkel wanneer de personen wisten dat ze gefilmd, gefotografeerd,… werden en hiertegen geen bezwaar maakten kan er gesproken worden van een stilzwijgende instemming.

Klinkt ruim genoeg?

…vliegen in één slag. De DX Fisheye 10.5mm f/2.8G is binnen.

Speciaal voor Laurens, heb ik voor de eerste foto ons aquarium vastgelegd (klik op het beeld voor een grotere versie –zo lijkt hij natuurlijk wel op een bokaal).

Er zit al één vis in, sinds vorige zaterdag, een plecostomus (kuisvis). We waren geneigd om hem SCSI (skoezie) te noemen (cfr de mondstand als je dat uitspreekt), maar Henri heeft hem ‘Meneerken Bollaert’ gedoopt. Volgende week gaan we een klein schooltje kopen (kardinaalvissen ?), en hij wil ze per se allemaal een naam geven. Juist, ja.

Soit; ik ga aan de slag met mijn vissenoog, en bericht binnenkort wel over de resultaten.