aanpakken

Het wisselen van de seizoenen brengt nog wel meer dingen mee dan alleen aften en koude. Dikke stapels liggen op mijn bureau verspreid, waaronder zich cds, halve besprekingen, boeken, tijdschriften en rekeningen bevinden. Het nieuwe cultuurseizoen biedt zich aan –het is volgens sommigen al druk onderweg– en mijn kalender is dan ook virtueel reeds tot aan de rand gevuld, alleen heb ik alsnog verzuimd alles ook effectief aan te vullen. Het huis ligt er dermate slordig bij, dat het beter lente dan herfst zou worden (niet dat zulks temperatuurgewijs veel verschil maakt) want ik ontwikkel lenteschoonmaakgevoelens.

Het begon met een piano, en vandaag loop ik rusteloos de trap op en af, van zolder tot kelder en terug, onderwijl grootse plannen smeedend en verwoed naar verwijderbare objecten speurend. Een beetje zoals Terminator, maar dan zonder al dat metaal in mijn lijf. Of computer in mijn hoofd. Of bionische superkrachten. Of… enfin, u begrijpt mij best. Het is overigens ook een beetje de schuld van mijn buurvrouw (nee, niet die van buurman), die gans haar huis prachtig aan het verbouwen is, en waar ik gisteren een kleine rondleiding in heb gekregen. Wij denken nog steeds aan een badkamer en een keuken, en het dak van onze achterbouw. De bank ziet het zitten om mee te werken, nu wij zelf nog.

Edoch, we gaan beginnen met de agenda bij te werken, en dat zal vermoedelijk samengaan met mijn bureaublad (het échte, niet dat van de computer) leeg –of op zijn minst: geordend– te krijgen; en dat zal resulteren in duidelijkheid omtrent een aantal deadlines.

• Trompetlessen Henri regelen done
• blurbtekst (of twee-drie) schrijven
• aan drie artikels voor Het Project werken
• een paar cds bespreken/concerten aankondigen (deels voor Het Project ook); ik heb er twee liggen die heerlijk klinken, en één die niet echt mijn ding is, maar het betreft wel een bijzondere editie –die u misschien wél ligt
• koekjes bakken en daarover berichten
• confituur maken en daarover berichten
• Pieters vraag eindelijk eens beantwoorden

Ondertussen verricht ik ook verder opzoekwerk rond Project Fiets; morgen ga ik nog eens een andere fietsenwinkel bezoeken. Ik heb mijn hart al verpand aan een bepaalde racefiets, maar ik wil eens luisteren of het niet interessanter is een cyclocross aan te schaffen. Kwestie van in de herfstwinter ook gemakkelijk buiten te kunnen komen. Oh, onderwijl begeef ik mij ook richting autokeuring –dat ligt op de baan. Mijn boek heb ik al klaargelegd, want de lengte van het bezoek raakt mijn kouwe kleren niet, zolang ik maar niet moet terugkeren.

Gisteren heb ik mijn nieuwe VISAkaart ontvangen, nu is het nog wachten op mijn ‘geheime code’.

En ik moet dringend meer tijd voor fotografie maken; op de laatste vergadering van Het Project zag het ernaar uit dat ik kandidaten had gevonden voor een project waar ik al een tijdje op broed. Ik ga eerst eens een test shoot doen met Tessa en dan beginnen we daar ook aan.

Nu we het toch over fotografie hebben: de Canon 5D mark II werd zopas voorgesteld. 2.500 EUR voor de body, of 2.700 USD –wat dan weer hertaalt naar 1.900 EUR. Voor (veel) minder dan 600 EUR kunt ge tegenwoordig wel aan een retourtje New York geraken zeker? De meest belangrijke feature is deze: New 21.1 Megapixel CMOS sensor with improved EOS Integrated Cleaning System (E.I.C.S.) (en dan nog voornamelijk dat laatste gedeelte), en hopelijk een verbeterde (hoge) ISO-gevoeligheid.

Ah, en enkele van mijn foto’s werden gepubliceerd in een tijdschrift. Maar daar vertel ik bij een volgende gelegenheid wel over.