Tag: nieuws

Nieuws? Nieuws!

Iedereen kan online protesteren en een virtuele camping (in casu Camping16) bevolken, “maar alles kan beter, en iemand moet het voortouw nemen”, schreef De Morgen ter verdediging van het voorpaginanieuws dat er geen was en de twee bladzijden tellende katern die daarbij hoorde.

Nieuws door Bruno Bollaert Nieuws door Bruno Bollaert

Drie dagen lang probeerde De Morgen te kamperen op een plaats waar dat niet mocht –meer zelfs, in een bij uitstek verboden plaats voor de meeste activiteiten in het Brusselse Warandepark, dat deel uitmaakt van de neutrale zone rond o.a. de Amerikaanse ambassade en waar manifestaties uit veiligheidsoverwegingen (duh) niet zijn toegelaten. De Morgen volhardt in de boosheid, wordt drie dagen steevast weggestuurd, en is daar blijkbaar zo verbaasd over dat de redactie het de moeite vindt om dit wereldschokkend nieuws op de voorpagina te plaatsen. ‘De Morgen’ probeerde écht te doen waar anderen zich alleen virtueel aan wagen, stond volt trots te lezen op die voorpagina. Waar ze dan wel trots op moeten ze zijn, of wat ze juist bereikt hebben (behalve voor bladvulling te zorgen, en de tijd van onder meer de Brusselse politie te verspelen), daar ben ik in het artikel niet achter gekomen. (U wel? Lees het na op de voorpagina, pagina 4 en pagina 5 in pdf.)

Als ze nog inspiratie nodig hebben voor artikels, heb ik alvast deze suggesties: De Morgen probeerde drie dagen te kamperen op de Brusselse ring. Of ook: De Morgen probeerde het record treintrekken-met-de-tanden van John Massis te verbreken. Of wat politiek: De Morgen probeerde BHV te splitsen. En: De Morgen probeerde de Vlaamse en Waalse politici tot een regeerakkoord te brengen. Ik kijk er al naar uit.

’t Is een epidemie

Bon, ik kijk zelden naar het nieuws. Door omstandigheden —toeval, eerder– stond de televisie op één, terwijl Tessa en Henri de restanten van hun tent (don’t ask) opbergden en ik wat doorheen mijn tijdschriften bladerde. Het Journaal opent met Babymoord in Friesland, waar we vernemen dat “enkele honderden inwonders van het Fries dorp Nij Beets naar een bijeenkomst zijn gegaan over de babymoorden in hun dorp.” Terloops wordt nog even vermeld waar het eigenlijk over gaat (de babymoorden en niet de bijeenkomst dus), om vervolgens sito presto over te schakelen naar enkele van die dorpsbewoners in de hoop een paar meningen op (digitale) band te krijgen. Als iedereen de vergaderruimte binnen is –inclusief iemand van slachtofferhulp– blijft de pers rondlummelen in afwachting van de uitkomst.

Helaas, zo horen wij de commentator wanhopig uiten, “het gemeentebestuur heeft de inwoners gevraagd om niet met de pers te praten over de vergadering. Alle communicatie verloopt via de burgemeester.” Dat heeft ze geweten, want ook haar worden de pieren uit de neus gevraagd. Pas op, dat volstaat natuurlijk niet, want er wordt ook nog eens live overgeschakeld naar Nij Beets.

“Steven, goedenavond, we hoorden het in je verslag, de mensen mogen niet met de pers praten… voor de camera hebben ze wellicht niets gezegd, maar heb je ook met hen kunnen praten zonder camera, wat is jouw indruk?” Steven Rombaut mag een paar minuten rond de pot draaien, en dan proberen we toch nog even een andere invalshoek.

Immers, “in korte tijd zijn nu twee gevallen van babymoorden door pas bevallen moeders aan het licht gekomen, enkele weken geleden van een vrouw in het noorden van Frankrijk, en nu deze vrouw uit Friesland. We vroegen ons af of er gelijkenissen zijn tussen beide gevallen en of het meer voorkomt dan we denken.” Waarop professor Marleen Temmerman mag uitleggen dat “het toch gestoorde persoonlijkheden moeten zijn” die dergelijke zaken doen. Dat het gelukkig maar zelden gebeurt, en dat er dus ook geen profiel op te maken is. “Volgens mij weten we daar nog niet alles van,” mag de professor besluiten.

Tot zover het nieuws. Ik denk niet dat ik iets mis door niet te kijken.