BNRF twee dagen verder (i)

Ondertussen zitten we twee dagen verder in het BNRF. Het lijkt alsof er behoorlijk minder fotografen werden geaccrediteerd dit jaar. Er zijn Jos en Hilde (die bij hem in opleiding is), en een Vlaams (hij) – Italiaans (zij) duo, ikzelf, en dan nog een (voorlopig klein) aantal wisselende persfotografen. De frontstage is precies ook smaller dan vorig jaar, en de zijkanten werden afgeggrensd door een stapel luidsprekers, waar we met ons fotografisch materiaal maar moeilijk tussen geraken. Niet dat het hinderlijk is, en het vergemakkelijkt bovendien het werk van de security om de mensen al dan niet door te laten: één man kan de toegang afblokken.

Van Robert Glasper had ik meer verwacht. In mijn voorbeschouwing had ik me min of meer afgevraagd waarom hij als opening act kwam, maar het trio speelt erg statisch. Goede muziek, maar geen hoogvlieger. Defoort was een stapje op, maar nog niet echt je dat. Dave Murray bracht pas leven in de brouwerij. Niet meteen mijn ding, met al die Latijnse toestanden, maar de sfeer zat er goed in. Jammer dat ze optraden voor een zittend publiek, het concert was uiterst dansbaar.

En dan was er Zorn. Ik vond Zorn goed. Met Douglas, en Baron, en Cohen. Acoustic Masada blijft Zorn, met het gepiep en gekweel en gebrul dat daarbij hoort. Streng en rigoureus opgebouwd, want hoewel een buitenstaander al gauw zou kunnen denken dat het allemaal bij geëperimenteer blijft, zijn de partituren voor Masada volgens een heel strict schema opgebouwd. Met de persoon van Zorn kan ik het minder goed vinden. Om niet te zeggen helemaal niet. Militant dictatoriaal Israëlisch, zionist, provocerend, en allemaal in die mate dat het saai zou zijn wanneer het gewoon een gimmick was, maar voor Zorn is het bittere ernst. Hij dirigeert met manu militari –zijn kaki broek was een functioneel attribuut– en geheel nutteloos de andere drie muzikanten, op het irritante af. De fotografen hadden ‘geluk’: Zorn had hen toegestaan gedurende één nummer te fotograferen (ik denk dat hij het kortste uit zijn repertoire had gekozen om mee te openen), daarna was het schluss. Ook de mensen die met een (video)camera voor de beelden op de zijschermen zorgden mochten het daarna afbollen, zo las ik. De toepassing van mijn favoriete citaat (I really, sincerely believe that one should trust the work, and not the author. –Peter Greenaway) wordt hier wel erg op de proef gesteld.

Foto’s volgen.

startschot voor BNRF

Het is begonnen. Veel (‘oude’) bekenden teruggezien, Phibo, Elize, Jos (ja, die Jos), en een heleboel mensen mét gezicht maar zónder naam (ttz waarvan ik mij het gezicht herinner maar niet meteen de naam). Ik ben een zeer slecht mens op dat vlak: ik was amper geïntroduceerd tot de uiterst aimabele Liesbeth, of ik diende aan i. al discreet te vragen hoe ze nu weer heette (Liesbeth, niet i.). “There’s too much in your head, Bruno“, zei een collega onlangs.

Ze halen er toch de goede uit, in dat Jong Jazz Talent in Gent concours. Twee jaar geleden was het Verheyen, vorig jaar (en dus de opener dit jaar) was het Carlo Nardozza. Beiden uit het verre Limburg –kan dat nog toeval zijn? Het Carlo Nardozza Quintet (CNQ) was in elk geval zeer de moeite waard –u kan ze nog gratis aan het werk horen en zien op maandag 24 juli in het Duvel Droomschip aan het Emile Braunplein. Om 14u, denk ik (ik zal er alvast zijn).

En dan was er Dianne Reeves. Geïntroduceerd door een van de grote bazen van Blue Note, die voorafgaandelijk eerst nog Frank Beke in de bloemetjes mocht zetten. Of liever in de CDtjes, want onze Frank kreeg een Blue Note CD box cadeau, én een life time VIP pass voor het Festival van Bertand Flamang. Het loont duidelijk om uit de politiek te stappen.

Geen ideale omstandigheden, tijdens het openingsconcert (dat ongetwijfeld verschrikkelijk goed was): de fotografen kregen twee nummers de tijd om op het knopje te duwen tijdens het optreden van mevrouw Reeves. Amper tijd om over de foto’s na te denken. Bovendien konden/mochten we ons niet verplaatsen (schieten vanaf de zijlijn) –wat logisch was, want door de constructie van de concertzaal hadden we dan het zicht belemmerd van zowat iedereen op de eerste rijen. Daarna mochten we de zaal uit, want plaats om te zitten was er precies niet meer (blijkbaar wel, zo hoorde ik eerder vandaag van i.). Geen optreden voor mij dus.

Gelukkig is het vanaf nu in de tent: daar is het licht veel beter én kunnen we ons over de ganse breedte voor de frontstage bewegen. Discreet, vanzelfsprekend. Want er hebben mensen zuurverdiend geld betaald om naar de optredens te kunnen kijken.

De foto’s komen in mijn BNRF 2006 flickr set. (Nog geen analoog, al heb ik er wel een paar van het CNQ, maar tijdens Reeves was er geen tijd om van toestel te wisselen.)

toots

Bij Het Project werd zopas de laatste voorbeschouwing voor het BNRF gepubliceerd. Wil u ook kans maken op één van de vier vrijkaarten voor Uri Ciane, Michel Herr, Madeleine Peyroux of Toots Thielemans? Dan weet u waarheen!

Vanavond gaat dat Blue Note Records Festival overigens van start. Het openingsconcert vindt plaats op 20u in de Concertzaal van de Bijloke, en u kunt vast en zeker nog kaarten verkrijgen voor het Carlo Nardozza Quintet en Dianne Reeves!

madredeus, jawel

Zeer populair blijken de woordgroepen madredeus + blue note records festival te zijn in de lijst van zoektermen waarmee mensen op dit weblog terecht komen. Gevolgd door dolce far niente en last van de warmte. Welkom.

Dus ja, Madredeus speelt op het Blue Note Records Festival, en wel op 17 juli. En zo u wilt kan u de tientallen anderen vervoegen die graag één van de vier vrijkaarten voor die dag zouden bemachtigen, die we met Het Project mogen weggeven. Niet te lang talmen, want uw deelname moet vandaag nog in de redactiemailbox terecht komen. Maar vergeet u toch maar Tania Maria, Ed Motta en Mariza niet!

BNRF dag 3: nog meer vrijkaarten

U weet het onderhand al: bij Het Project geven we twee maal per week vier vrijkaarten weg voor het Blue Note Records Festival.

Tot vrijdagmiddag kan u nog het goede antwoord op de prijsvraag naar de redactie-mailbox van Gentblogt sturen. En wie weet wint u wel één van de vier dagkaarten voor Paolo Fresu, Nathalie Loriers, Romano/Sclavis/Texier, en Charles Lloyd! Een hoogdag, die zondag 16 juli, als u het mij vraagt.

Waag uw kans!

Loriers - Joris - Aerts (i) Chemins Croisés Quintet (ii) Chemins Croisés Quintet (i) Chemins Croisés Quintet (iii)

BNRF dag 2: meer vrijkaarten

Ondertussen blijven wij met Het Project maar vrijkaarten weggeven voor het Blue Note Records Festival.

U hebt nog tot donderdagavond de tijd om een redelijk makkelijke (denk ik toch) vraag te beantwoorden over Jason Moran, en dan maakt u kans op één van de vier dagkaarten (max. 1 kaart per persoon) voor de optredens van Washington / Vann / Galland, het Eric Legnini Trio, Jason Moran & The Bandwagon, en het Wayne Shorter Quartet op zaterdag 15 juli.

Erwin Vann Erwin Vann Eric Legnini Wayne Shorter Quartet (iii) Wayne Shorter Quartet (ii)

Blue Note Records Festival

Op Het Project zijn we ondertussen van start gegaan met de aankondigingen voor het Blue Note Records Festival. i. is de reeks gestart met wat algemene uitleg en een voorstelling van het openingsconcert, gisteren heb ik mij aan dag 1 (14 juli) gewaagd.

Wat meer is, Gentblogt geeft vrijkaarten weg. Er zijn maar liefst 4 vrijkaarten per festivaldag te winnen (1 kaart per persoon), dus u weet waarheen als u ook kans wil maken op zo’n dagticket.

Blue Note Records Festival 2006

Blue Note records FestivalVan 13 tot 23 juli –traditiegetrouw zowat parallel met de Feesten— vindt het Blue Note Records Festival (BNRF) 2006 plaats. Locatie van het evenement is opnieuw de Bijlokesite, waar u gedurende twee extra lange weekends het beste van de internationale hedendaagse jazz en verwante muziek kan mee beleven. Op vijf jaar tijd is het Blue Note Records Festival ( Blue Note Festival) uitgegroeid tot een begrip. En met reden.

Jammer eigenlijk dat de Vlaamse Gemeenschap in dit verhaal moet achterblijven. Het BNRF werd door de beoordelingscommissie met een kluitje in het riet gestuurd omdat het festival te ambitieus, te megalomaan en te weinig onderbouwd zou heten. Een beetje verwonderlijk voor een festival dat niet alleen op de volle steun van de Stad Gent (en de Provincie Oost-Vlaanderen) mag rekenen, maar ook in het buitenland reeds voor een van de grotere Europese Festivals doorgaat. Op kwalitatief vlak dan toch.

Voor het lustrum haalde de organisatie een aantal mensen uit de vorige edities terug naar Gent, zodat we voor dit festival extra indrukwekkende namen op de affiche krijgen. En hoewel het festival met een dag werd uitgebreid (11 dagen i.p.v. 10), krijgt u nog steeds vier concerten per dag. Uitzondering is de openingsavond, waarop Carlo Nardozza, winnaar van het Jong Jazztalent 2005 concours, het festival mag openen samen met Dianne Reeves. Reeves was er reeds bij op de tweede editie van het BNRF, leverde recent de muziek voor de film Good Night, And Good Luck, en heeft ondertussen zowat de diva-status in de jazz bereikt.

Twee delen
Het festival bestaat uit twee delen, hoewel die sinds dit jaar niet langer geheel van elkaar worden gescheiden. Onder de noemer All That Jazz, brengt het eerste gedeelte voornamelijk de zuivere jazz (mainstream én avantgarde). De nadruk ligt op het luisteren (het is een voornamelijk zittend festival) en de affiche presenteert een staalkaart van de huidge stromingen. Een dag opent met een aanstormend talent, wordt gevolgd door een Belgische gevestigde waarde, een internationale naam, en sluit af met een artiest die eerder uitzonderlijk in België live te beluisteren valt. En dan hebben we het over saxofonisten John Zorn, Wayne Shorter en Charles Lloyd, trompettist Dave Douglas en pianisten Andrew Hill en Jason Moran, en het trio Romano/Sclavis/Texier, die vorig jaar African Flashback hebben uitgebracht, het vervolg op hun onvolprezen Suite Africaine uit 1999.

Vergeten we echter vooral Toots Thielemans niet (samen met zangeres Trijntje Oosterhuis), en Madeleine Peyroux, Kris Defoort, Erwin Vann, Nathalie Loriers en Eric Legnini. Miss Soul, door het Eric Legnini Trio uitgebracht eerder dit jaar, kunnen we niet genoeg aanbevelen.

Gezien vorig jaar de nadruk iets te veel op mainstream jazz was gelegd, heeft de organisatie erop gelet dit jaar ook de avantgarde een duidelijke plaats op het festival te bezorgen. Geconcentreerd rond het eerste weekend vinden we John Zorn, Jason Moran en het trio Romano/Sclavis/Texier terug, die de liefhebbers ook via de abonnementsformule (drie-dagen weekendpas) aan het werk kunnen zien.

Arnozza (iii) Chemins Croisés Quintet (ii) Wayne Shorter Quartet (iii) Mariza (ii) Toots Thielemans

Het tweede deel valt onder de noemer All That Jazz?, waarin wordt afgeweken van het jazz-pad om ruimte te laten voor fusion en Latijnse invloeden. Singer/songwriters Dr John en Randy Newman zorgen ongetwijfeld voor een volle tent. Maar er zijn ook Mariza, de charismatische fado zangeres die u vorig jaar reeds kon bewonderen, en Madredeus die reeds in de jaren 90 op een grote aanhang in Vlaanderen mochten rekenen. Of er zijn pianist Chucho Valdés en zangeres Cesaria Evora, en het waanzinnig talent van Roy Ayers in The Original superstars of Jazz Fusion. (Gent wordt overigens stevig vertegenwoordigd met Sioen en Skeemz.)

Ook tijdens dit tweede luik worden vaste waarden teruggehaald: zij die er op de allereerste editie bijwaren herinneren zich bijvoorbeeld vast de stomende en bijzonder gesmaakte doortocht van Maceo Parker, toen nog in het Gravensteen. Ten slotte kunnen wij u nu al de avond met Us3 aanbevelen. Deze band brengt immers een bijzonder funky interpretatie van jazz en we zagen in het verleden al schitterende concerten van hen. En hoewel de hoofdact voor die dag nog niet officieel bevestigd is, kunnen wij u nu al verzekeren: het wordt dansen in de Bijloke die avond…

Jong Jazztalent
Echte liefhebbers zijn ondertussen ook reeds bekend met de Jong Jazztalent muziekwedstrijd. De Jong Jazztalent wedstrijd is ondertussen al aan de zesde editie toen, en de kwaliteit van de groepjes neemt ook elk jaar toe. Van 16 t.e.m. 24 juli treedt per dag één groep op in het Duvel-Droomschip op het Gouden Leeuwplein (toegang gratis), die allen worden beoordeeld door een jury van jazzkenners, zoals Jempi Samyn, Mik Torfs, en jazzfotograaf Jos Knaepen. De winnaar van het concours speelt het openingsconcert van het BNRF 2007 en mag mee op tournee met JazzLab Series in het najaar.

Blue Note Records Festival, van 13 tot 23 juli 2006. Een dagticket kost in voorverkoop 23 EUR, en voor een weekendpas (drie dagen) betaal je 60 EUR. Voor het openingsconcert betaalt u 12,50 of 17,50 EUR naargelang de rang. De kaarten zijn verkrijgbaar via bluenoterecordsfestival.com, FNAC en Uitbureau Gent. Opgelet, alle prijzen zijn exclusief 2 EUR reserveringskosten per ticket.

(Deze aankondiging verscheen ook op Gentblogt. Met dank aan i. voor de aanvullingen.)