Het is begonnen. Veel (‘oude’) bekenden teruggezien, Phibo, Elize, Jos (ja, die Jos), en een heleboel mensen mét gezicht maar zónder naam (ttz waarvan ik mij het gezicht herinner maar niet meteen de naam). Ik ben een zeer slecht mens op dat vlak: ik was amper geïntroduceerd tot de uiterst aimabele Liesbeth, of ik diende aan i. al discreet te vragen hoe ze nu weer heette (Liesbeth, niet i.). “There’s too much in your head, Bruno“, zei een collega onlangs.
Ze halen er toch de goede uit, in dat Jong Jazz Talent in Gent concours. Twee jaar geleden was het Verheyen, vorig jaar (en dus de opener dit jaar) was het Carlo Nardozza. Beiden uit het verre Limburg –kan dat nog toeval zijn? Het Carlo Nardozza Quintet (CNQ) was in elk geval zeer de moeite waard –u kan ze nog gratis aan het werk horen en zien op maandag 24 juli in het Duvel Droomschip aan het Emile Braunplein. Om 14u, denk ik (ik zal er alvast zijn).
En dan was er Dianne Reeves. Geïntroduceerd door een van de grote bazen van Blue Note, die voorafgaandelijk eerst nog Frank Beke in de bloemetjes mocht zetten. Of liever in de CDtjes, want onze Frank kreeg een Blue Note CD box cadeau, én een life time VIP pass voor het Festival van Bertand Flamang. Het loont duidelijk om uit de politiek te stappen.
Geen ideale omstandigheden, tijdens het openingsconcert (dat ongetwijfeld verschrikkelijk goed was): de fotografen kregen twee nummers de tijd om op het knopje te duwen tijdens het optreden van mevrouw Reeves. Amper tijd om over de foto’s na te denken. Bovendien konden/mochten we ons niet verplaatsen (schieten vanaf de zijlijn) –wat logisch was, want door de constructie van de concertzaal hadden we dan het zicht belemmerd van zowat iedereen op de eerste rijen. Daarna mochten we de zaal uit, want plaats om te zitten was er precies niet meer (blijkbaar wel, zo hoorde ik eerder vandaag van i.). Geen optreden voor mij dus.
Gelukkig is het vanaf nu in de tent: daar is het licht veel beter én kunnen we ons over de ganse breedte voor de frontstage bewegen. Discreet, vanzelfsprekend. Want er hebben mensen zuurverdiend geld betaald om naar de optredens te kunnen kijken.
De foto’s komen in mijn BNRF 2006 flickr set. (Nog geen analoog, al heb ik er wel een paar van het CNQ, maar tijdens Reeves was er geen tijd om van toestel te wisselen.)