Maand: maart 2006

films 200602

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Amores perros / Alejandro González Iñárritu / 2000 / DVD / ***
    Amores perros (hondenliefde(s)) is een lange, lange film. Maar minstens zo goed als hij lang is. De regisseur neemt de tijd om het plot en de structuur terdege uit te werken, en dat resulteert in een beklijvende film die geen moment gaat vervelen. Ondanks de flashbacks en -forwards en de hectische beelden (als is er van nerveus camera-werk geen sprake) verdwalen we nooit in de verhaalstructuur. De regisseur slaagt erin ons helder en duidelijk door de film te leiden. Een puike prestatie van Alejandro González Iñárritu die ons in 2003 21 grams bezorgde.
  2. The Dreamers / Bernardo Bertolucci / 2003 / DVD / *
    Oei. Het maken van Franse ‘intellectuele’ films laat je toch maar beter aan de Fransen over. Verdoe uw tijd niet, tenzij oeverloos gezwets en naakscènes die het Amerikaanse publiek doen steigeren maar het Europese verveeld achterlaten uw ding zijn.
  3. The Libertine / Laurence Dunmore / 2004 / Studio Skoop / **(*)
    Dit debuut van Dunmore schept hoge verwachtingen. De film is voorzien van een zeer toepasselijke score door Michael Nyman. Johnny Dep schittert als de Earl of Rochester! Zeer genietbaar.
  4. The Core / Jon Amiel / 2003 / TV / *(*)
    Joepie, een rampenfilm. Ontspannend, en met veel plezier bekeken; het moet niet altijd een twister zijn. De regisseur is zichzelf niet verloren in de special effects, maar weet zich –verrassende genoeg– te beheersen. (Als is dat dan ook de enige verrassing in de film.)
  5. Blowup / Michelangelo Antonioni / 1966 / DVD / ***
    Meesterwerkje van Antonioni. Waar men tegenwoordig met veel aplomb het kleinste detail digitaal weet uit te vergroten, leverde dit in de jaren ’60 stof genoeg op om een ganse film mee te vullen. Een tijdsdocument. (Met een bijrol voor de 20-jarige Jane Birkin.)
  6. Solaris / Steven Soderbergh / 2002 / DVD / ***
    Dit is geen remake van Tarkovsky’s Solarys. Soderbergh legt duidelijk andere klemtonen (de voorgeschiedenis tussen Chris en Rheya is hier belangrijker), en weert de al te technische zaken die in een moderne verfilming enkel verouderd zouden overkomen. Het is in elk geval zeer de moeite om de drie bronnen te vergelijken.
  7. Ju-on: The Grudge 2 / Takashi Shimizu / 2003 / DVD / *
    Pffft. Haal bijlange het niveau van de eerste niet. Veel minder mysterie, wel een goede poging tot verrassende structuur.
  8. Daredevil / Mark Steven Johnson / 2003 / TV / *
    Oei. In tijden van Sin City, en waarin de z/w tegenstellingen van de comics verdwijnen is dit wel een mager beestje. Het is een opeenstapeling van saai actiescènes, met slechts een flinterdun verhaal. En dan hebben we het nog niet eens over het acteerwerk gehad.
  9. Three Times / Hou Hsiao-hsien / 2005 / Studio Skoop / **(*)
    Stylistisch zeer knappe film van de regisseur van The Puppetmaster. (bespreking)
  10. Solarys / Andrei Tarkovsky / 1972 / DVD / ****
    Tarkovsky houdt zich tamelijk sterk aan het boek van Lem. Hoewel de filmtechnieken (met name de special effects) en de visie op de toekomst verouderd zijn, wordt dit door de kijker niet als zodanig ervaren. Tarkovsky is er in geslaagd de ‘saaie’ passages uit het boek te vermijden, door de voorgeschiedenis van de Solarys-expedities in het inleidende gedeelte van de film te brengen; voor de rest wordt de verhaallijn grotendeels consequent gevolgd. De parallellen met 2001: A Space Odyssey (Kubrick, 1968) zijn voor de hand liggend. Net zoals bij 2001, verwacht u maar beter geen actiefilm. Maar dit is wel een monument van een film (een niveau hoger dan die van Soderbergh, die ik ook met veel plezier bekeken heb).

(films vorige maand)

concerten 200602

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Pink Floyd: de herontdekking van de Waanzin / 03-02-2006 / De Bijloke, Gent / ****
    Verfrissend, verrassend, grappig. (bespreking)
  2. Rawfishboys: Joachim Badenhorst en Brice Soniano / 05-02-2006 / Opatuur / **(*)
    Intieme jazz met dit duo. Ik heb het nog nooit zo stil geweten bij Opatuur. Vooral expressief sterk (niet hun beste concert). (bespreking)
  3. Pierre Van Dormael en Reggie Washington / 12-02-2006 / Opatuur / **(*)
    Rasmuzikanten met een meeslepende set (bespreking)
  4. Mâäk’s Spirit / 16-02-2006 / Vooruit / ***
    Een paar oren te weinig; een muziek die eroma vraagt gezien te worden, zodat je goed de muziek kan volgen met oren én ogen. (bespreking)
  5. Peter Beets, Sjoerd Dijkhuizen, en Jos Machtel / 19-02-2006 / Opatuur / **(*)
    Zeer geslaagd, uptempo, bebop. (bespreking)
  6. Badenhorst-Schumacher-Demuth / 21-02-2006 / Hot Club de Gand / *
    Een tamelijk inspiratieloos optreden, waarin Badenhorst met kop en schouders boven de rest van het trio uitstak.
  7. Erwin Vann & Jozef Dumoulin / 26-02-2006 / Opatuur / ***
    Hm. Dit deed mij terugdenken aan de goede synthesizermuziek uit de jaren ’80-’90. Een heerlijk én makkelijk te volgen orkest, al kan ik mij indenken dat het even schrikken was voor de mensen die een traditionele jazz-pianist hadden verwacht. Ik had het niet willen missen.

(concerten vorige maand)

straf

Understatement: ik drink graag koffie. Toen ik twee maanden geleden nog op het negende zat, beschikten we daar over een espresso-apparaat. Zo’n commercieel maar degelijk ding, eerder geschikt voor thuisgebruik dan voor op de werkplaats. Het ding werkte met bonen, wat ervoor zorgde dat we vers gemalen koffie in onze tas kregen.

Na nieuwjaar ben ik (terug) naar het achtste verhuisd, en daar beschikken we over een soort Douwe Egberts koffie-automaat, die werkt met vloeibaar koffieconcentraat (tiens dat rijmt). Die koffie is drinkbaar, net zoals ook nescafé drinkbaar is. Daarnaast hebben we ook een koffiezet, waarin geregeld koffie wordt gebrouwen, die dan voor een paar uur warm wordt gehouden bovenop de machine. Die koffie is niet te drinken (Max Havelaar). Ze is verschrikkelijk straf gezet, en vreselijk bitter.

Vandaag dacht ik de oplossing te hebben gevonden, door eerst een halve kop water uit de automaat te halen, en daarbij dan een kop gebrouwen koffie te voegen, maar hoewel de koffie nu minder sterk is (maar niet flauw), blijft de bitterheid overheersen. En om elk halfuur naar het negende te trekken…

plots

En dan heeft er plots iemand twee-drie dagen gepikt. Met 29 dagen voor februari was ik al tevreden geweest, want ik kwam net 1 dag tekort om mijn laatste film van deze maand te bekijken (Solarys van Tarkovsky). Dus zeur ik maar een klein beetje vanavond, als die er toch bijkomt in het overzichtslijstje.

Bijna had ik ook een lijst met cd’s en stripverhalen afgewerkt, maar ik houd het dit jaar bij kwartaaloverzichten daarvoor. De eerste lijstje kan u dus verwachten eind deze maand. [ironie]Ik weet het, ik weet het, u verliest er nu al uw nachtrust door.[/ironie]

boeken 200602

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. De helaasheid der dingen / Dimitri Verhulst / 2006 / **
    Twee sterren, met veel goede wil. Er zitten soms echt prachtige stukken proza in dit boek, en als u het echt postief wil zien, dan is dit een schelmenroman. In werkelijkheid gaat dit over een man die er maar niet in slaagt zijn verleden achter zich te laten, hoewel hij er al lang mee gebroken heeft. De ganse roman gaat over de verheerlijking van de marginaliteit (dat zijn de échte mensen), waarna de auteur in de laatste bladzijden aangeeft dat hij eigenlijk ook al binnengetreden is in de burgelijke maatschappij. Verhulst is verschikkelijk hautain in zijn beschrijving van de gebeurtenissen, om zich op het einde te schamen voor zijn achtergrond. Het is eenzelfde gezwets als we ook bij Naegels hebben aangetroffen in Los (met een iets andere thematiek). Hij zit er te dicht op, zoals men pleegt te zeggen. De nieuwe Vlaamse klei?
  2. Indelible / Karin Slaughter / 2004 / *(*)
    Een verschil en een parallel. Een verschil van man vs vrouw; Lee Child vs Karin Slaughter; loner vs duurzame relatie. De parallel met Jilliane Hoffman: het vrouwelijke hoofdpersonage werd in het verleden verkracht. Er zijn meer ‘verschillen en parallellen’, maar ik heb geen zin in een vergelijkende literatuurstudie. In elk geval: ik verkies Child boven Slaughter.
  3. Kostbaar bezit / Naema Tahir / 2006 / 0
    Tijdverlies was een betere titel geweest. Tenzij u een fervent fan bent van soft porn chiclit laat u deze misschien maar beter liggen.
  4. Solaris / Stanislaw Lem / 1970 / **
    Een beetje verouderd misschien, maar zeker leesbaar ondanks de soms wat saaie pseudo-wetenschappelijk-filosofische uitwijdingen. Een verdiende klassieker in elk geval. (En eigenlijk wel meer waard dan de twee sterren die ook Verhulst gekregen heeft.)

(boeken vorige maand)