Maand: mei 2004

flog regel

De regel (as in meer regel dan uitzondering). Heel eenvoudig: als ik mijzelf opleg één foto per dag te posten, die de dag zelf was gemaakt, hou ik het geen week uit.

Ten eerste omdat ik er gewoon niet in slaag één (min of meer) interessante foto per dag te maken –al was het maar om practische redenen (any excuse will do).
Ten tweede, omat ik op die manier mijzelf onder druk zet om minstens die ene foto te maken, en dat ik dan binnen de korste keren mijzelf daarop gewoon kortsluit.

Momenteel staan er zo’n 40 foto’s in de queue, bijna twee maand dus. Tiens, misschien post ik vanaf nu tijdens het weekend ook. Of één per weekend…

Voorlopig zijn het ook allemaal digitale en daardoor ik ben wreed in mijn gat gebeten om de Nikon D70 te kopen (niet toegeven, niet toegeven, niet toegeven, …) Analoog staat op een laag pitje, kwalitatief gezien dan. Louter kwantitatief denk ik dat ik minstens zoveel analoge als digitale foto’s maak, maar ik heb momenteel twee issues.

  1. Zoals reeds herhaaldelijke keren toegegeven, sta ik wat betreft de verwerking van film (laat staan het maken van afdrukken) nog in de beginfase. Ik was gewoon aan de T400-CN, een C41 film die je in je fotolab binnengeeft en binnen het uur ontwikkeld terugkrijgt, inclusief afdrukken. Nu ik het allemaal zelf wil doen, ben ik nog steeds op zoek naar een ’traditionele’ film als vervanger. Niet evident, gezien:
  2. De foto’s worden blind gemaakt. Ttz ik heb nog geen vergroter, dus ik heb geen prints. Ik haat negatieven inscannen en in photoshop bewerken. Het idee lijkt mij zo tegendraads, bijna absurd. Als je de computer als doka gebruikt, ga je toch geen 35mm film meer gebruiken. Camera’s zoals de D70 zijn –op standaardafdrukken– kwalitatief net zo goed als een print van een vergelijkbare 35mm camera. Let wel, met vergelijkbaar bedoel ik niet prijs, maar target audience, en met print bedoel ik (semi-)professioneel uitgevoerd, niet op een vier jaar oud epson printerke.

Ahum. En dan bedoel ik helemaal niet dat je idoot bent als je toch je 35mm negatieven inscant, en die dan uitprint. Ik vraag me hooguit af wat het nut is.
Voor de prijs van een goede negatiefscanner kom je al dicht in de buurt van de prijs voor een behoorlijke digitale camera. Een (spot)goedkope, vier jaar oude flatbed, is dan weer wel goed genoeg om afdrukken in te scannen –zeker voor web gebruik.

Maar ik ben behoorlijk afgeweken. En och, voor alles wat hierboven staat geldt gewoon if it works for you: great.

Secret Window

Van de drie films op mijn lijstje, heb ik er de slechtste uit gekozen. Niet dat ik dit op voorhand wist, want dan had ik mijn keuze natuurlijk kunnen bijsturen. Een ticketje voor de cinema is zo al duur genoeg dankuwel (zelfs als is het dan een gratis voucher).

Mijn opties waren deze keer

  • Secret Window
  • Taking Lives
  • The Butterfly Effect

Gothika had ik al gezien, Van Helsing leek mij te belabberd, van Kill Bill heb ik het eerste deel nog niet gezien en The Passion of the Christ, tsja, neen dank u.

Bovendien begon de film pas om 20u30, en zat ik al stipt om 19u30 (als eerste) in de zaal. Een verbijsterde zaalhostess kwam om de vijf minuten kijken of ik mij wel naar behoren wist te gedragen. En of ik wel wist dat de film pas om 20u30 begon. Binnen een uur. Niet getreurd, dat gaf mij meer tijd voor Cryptonomicon (voorbereid als ik was).

Nogmaals ‘bovendien’, was ik tot vijf minuten na het begin van de film ervan overtuigd dat ik eigenlijk naar een andere film ging kijken. Heel even dacht ik dat de zaal in collectieve vlaag van verontwaardiging ging rechtveren om de juiste film op te eisen. En wel zonder uitstel. Maar ik stond alleen.

Niet The Butterfly Effect dus, maar Secret Window. Met Johnny Depp en Maria Bello van E.R. en Coyote Ugly –OK, niet echt een referentie, maar op zulke momenten klampt een mens zich aan alles vast. Mét muziek van Philip Glass. Helaas naar een verhaal van Stephen King.

De laatste keer dat ik genoten heb van een film (gebaseerd op een boek van King) was met The Shining. De eerste keer was met Carrie. Die films dateren van resp 1980 en 1976. Sindsdien ging het alleen maar bergaf. (Tenminste met mijn appreciatie voor zijn films. Met King zelf ging het steeds maar beter. Financieel dan.)

In vier woorden: bespaar u de moeite. Een flinterdun verhaal, zo voorspelbaar als wat. Ik kan er echt niks over vertellen zonder een paar spoilers ertussen te gooien, en als u nu per se uw geld aan deze film wilt vergooien, dan wil ik het weinige plezier dat u eraan zal beleven, niet vergallen.

Maar u weze gewaarschuwd.

niet te missen

Stranger a Day [via].

Since January 1st, 2004 Roark Johnson has been photographing strangers, people he doesn’t know, once a day, every day. He’s using an 8X10 Deardorff. Unlike Roark, it’s a camera that commands attention, respect and awe. Join him and come back weekly as he risks being rejected by those faces he wants so much to photograph.

Die Deardorff [ref. 1, ref. 2], is een large format view camera. Niet exact een point-and-shoot of een camera waarmee je stiekem aan street photography gaat doen. No sir, als iemand je portreteert met Deardorff, kan je er niet naast kijken.

Ik wou dat ik die moed had, om mensen aan te spreken, en te vragen of ze een halve seconde willen stilstaan zodat ik hun foto kan nemen. Een project zoals dat van Roark Johnson kan een manier zijn om die angst te overwinnen (al is het duidelijk dat dit geen drijfveer is voor Johnson). In een eerste fase hoeven de foto’s zelfs niet geslaagd te zijn, als je die angst maar eerst overwint zodat je je nadien kan concentreren op het maken van foto’s.

Het Stranger a Day project is over de ganse lijn geslaagd. Als je geen zin hebt om de ganse reeks te bekijken, zijn dit alvast een aantal favorieten: May_05_2004, April_20_2004, April_2_2004b, January_28_2004, January_22_2004, January_10_2004, January_07_2004. En wat is het verhaal achter deze foto: April_18_2004?

Fahrvergnügen

Op mijn du(i)zenden gemakken naar het werk gereden, vanochtend. Helemaal geen zin om te snel te rijden (niet dat ik mij anders niet aan de legale snelheden hou op de autosnelweg –*kuch*), en blijkbaar heeft het karma in mijn voordeel gewerkt.

Normaal gezien zijn er geen snelheidsmeters in de wijde omtrek te bekennen –de veldwachters beginnen hun werk pas als het echt goed weer wordt– maar soms sluipt er wel eens zo’n witte volvo tussen de vrachtwagens op het eerste baanvak. Zo ook vandaag. Ik had me net terug op het eerste gezet, toen de anders zo gezapige stroom van wagens ontaardde in een rij remlichten. En voorwaar, vier auto’s voor mij, ook al op het eerste, de Witte Volvo.

En even later, als bonus leek het wel –ter hoogte van Wetteren– was het net alsof we in een wolk reden. Niet zomaar een paar nevelslierten, maar een watt(er)ige substantie ( de toutes les matières, c’est la ouate qu’elle préfère), die evenveel neerslag achterliet op mijn vizier als was het dat het echt aan het miezelen was. Zeer aangenaam.

En nee, ik heb geen rare champignons gegeten bij mijn omelet deze ochtend.

pfew

Ter info, de andere twee films zijn goed ontwikkeld. Eigenlijk heb ik geen idee wat er met de eerste is misgelopen. Ik dacht aan een lichtlek, maar dan zou de film na ontwikkeling toch zwart moeten zijn?!

Na ontwikkeling waren de twee films volledig transparant. Er stond niks op. Ik dacht dan even dat de films niet belicht waren, maar met twee films zou dat toch wel een extreem toeval zijn. Bovendien kwamen de twee films uit twee verschillende camera’s. En ik herinner me pertinent dat ik in beide films terug heb gespoeld (en dat er weerstand was toen ik de films terugspoelde). Ook de lensdop zat er niet op (bij de rangefinder kan dat nog gebeuren, maar bij de reflex niet).

Zou het dan toch ergens aan de ontwikkeling gelegen hebben?

uh-oh

Note to self: het is een goed idee iets beter op lichtlekken te controleren alvorens de film te uit het doosje te halen.

(Gisteren schoolfeest, vier filmpjes volgeschoten, waarvan twee om zeep geholpen bij het ontwikkelen. Strakjes de andere twee proberen.)

barrel distortion

Wat me een beetje verveelt met de G5 is dat er nogal wat barrel distortion optreedt bij volledig gebruik van de wide angle.

(Bij barrel distortion wordt het beeld (door de lens) ‘bolvormig’ gemaakt. De foto die ik vandaag had gebruikt voor het fotolog, had hier nogal opvallend onder te lijden.)

distorted church

Bij de dpreview uitleg voor het fenomeen, stond een link naar een manier om dit te corrigeren. In het artikel wordt voor de correctie gebruik gemaakt van een (gratis) photoshop plugin (Panorama Tools).

Je kan waarschijnlijk ook alles manueel met de standaard photoshop filters bewerken, en vermoedelijk zitten die mogelijkheden tot manipulatie ook in andere software –hoe zit het overigens met Paint Shop Pro?

Maar de resultaten met Panorama Tools zijn beter dan wat ik had verwacht (voor en na), dus meer hoeft dat niet te zijn.

onverwoestbaar

Zoek eens in Google op “Dan Koster” CD (of sla de morgen open op pagina twee), en lees de onrustwekkende resultaten:

Dan Koster was unpacking some of his more than 2,000 CDs after a move when he noticed something strange. Some of the discs, which he always took good care of, would not play properly.

His collection was suffering from “CD rot”, a gradual deterioration of the data-carrying layer. It’s not known for sure how common the blight is, but it’s just one of many reasons that optical discs, including DVDs, may be a lot less long-lived than first thought.

Het probleem zit hem eerder in de bovenste laag (met het label), dan in de onderkant, waar de bescherming veel groter is. Het aluminium laagje dat het licht van de laser van de cd-speler reflecteert, is door een dun laagje lak gescheiden van het cd-label. Als dat niet goed is aangebracht, kan er lucht binnendringen, die het aluminium doet roesten.

For maximum longevity, discs should be stored vertically and handled only by the edges. Don’t stick labels on them, and in the case of write-once CDs, don’t write on them with anything but soft water-based or alcohol-based markers. Also, like wine, discs should be stored in a cool, dry place.

Tijd om toch maar eens alle CDs op de computer te kopiëren? Is CD-rot gedekt door de verzekering?

heat dissipation

Recent had ik nog ‘geklaagd’ over de hitte van de PowerBook; vandaag lees ik net een review van Rain Designs iLap.

If you have a laptop and spend any time working away from a desk or other hard, flat surfaceófor example, on the couch, in a chair, sitting outside, in front of the TVógo buy an iLap. You donít even need to read the rest of this review. Just go buy it. [bron: ATPM]

Rain Design iLap

The aluminum material is touted as a great heat dissipater, but the real advantage of the iLap, like most similar stands, comes from elevating the bottom of the laptop off the user’s thighs. Any guy who has used a recent PowerBook on his lap for an hour or two will recall what an uncomfortable experience that can be for certain, uh, “residents” of that region. [bron: ATPM]

49USD voor de 12″ versie, plus 38,90USD fedex shipping cost, plus ongetwijfeld invoertaksen e.d. Op een Franse site is het te koop voor 69EUR (+vervoerskosten).

Vanmiddag maar eens naar de Belgische partner bellen.

perfect

In the mood. Of gewoon verveeld. Een aantal headlines die me opvielen daarnet in de krant (DM).

  • Dutroux weet perfect waar hij mee bezig is
  • Laagste aantal verkeersdoden in bijna vijftig jaar
    De cijfers dateren wel van 2002; die van 2003 worden ongetwijfeld nog verwerkt (we zijn tenslotte nog maar mei 2004). Hebben die mensen geen systeem om die informatie te verzamelen? Maandelijks of per kwartaal, maar het kan toch geen volle vier maanden duren om die cijfers te verwerken?
  • Populaire jeugdauteur Thea Beckman op 80-jarige leeftijd overleden.
    Het is mede dank zij haar, Jan Terlouw en Tonke Dragt dat ik lees. De boeken van die auteurs zijn bovendien waarschijnlijk de enige die ik herhaaldelijke keren heb herlezen. Dat, en de Vlaamsche Filmpkens.
  • Mannen zijn jaloers op perfect lichaam.
    En in onze serie uit de context rukken, wil ik u de laatste zin van het artikel niet besparen: Want bij het perfecte lichaam hoort ook een perfecte penis.