Typepadding

Amper een halve week na mijn Typepad registratie, lijkt de kans groot dat ik mijn account zal opzeggen voor de trial period verloopt. Terwijl Typepad inderdaad een aantal features heeft waar ik naar op zoek ben, zijn er een aantal zaken die ontbreken in de Plus versie.

En om dan plots bijna het dubbele te betalen voor een Pro versie, die wel bijna alles heeft wat ik wens, I don’t think so.

MT vs Typepad (TP):

* TP: post via email/moblogging
MT: niet beschikbaar

* TP: post scheduling (past or future)
MT: niet beschikbaar

* TP: integrated predesigned template library
MT heeft dat slechts in beperkte mate: je kan een aantal CSS templates downloaden vanop de site, maar de flexibiliteit zoals je die in TP terugvindt, is er niet.

* MT: adavanced template sets
TP: enkel in de dure Pro versie

* TP: typelists (books, music, links)
MT: niet beschikbaar

* TP: photo albums
MT: niet beschikbaar. En nu net dat wat ik het meeste mis. Ondertussen zoek ik verder naar een aantal alternatieven (op mac) zoals galerie, galleria en iView Media Pro (duur, zoals BBEdit, maar net zoals BBEdit een van de hype-tools voor mac).

* TP: site management
MT: manueel vs TP: automatisch

De voordelen van TP (Pro of Plus) wegen niet op tegen de extra kostprijs, dus voorlopig blijf ik bij MT, en wacht ik vol spanning af wat MT Pro te bieden zal hebben.

il nostro nuovo automobile

Car shopping was een succes. Binnenkort zijn we de gelukkige eigenaars van een nieuwe Lanica Y. Inderdaad, opnieuw Italiaans.

Dit weekend komt het nieuwe model uit, maar wij hebben ervoor geopteerd een van de ‘oude’ modellen aan te kopen (voornamelijk wegens de overtuigend grote korting die we daardoor hebben verkregen). De Alfa wordt bovendien door de garage overgenomen, waardoor we onze Lancia echt aan minimumprijs krijgen (inclusief airco, lederen zetels, etc).

De Lancia Y is een lekker kleine stadswagen, die toch wel de rit naar Brussel kan overleven –al schik ik zo min mogelijk met de wagen naar Brussel te gaan. Bovendien scheelt het ook weer een stuk in verzekering en benzine, en in onderhoudskosten. Allez, voor wie het zwart op wit wilt: we zijn best tevreden.

(zie ook deze fansite; absoluut patent is ook de New Lancia Fulvia Coupé)

flikkendinges

Pfew. Dat is weer achter de rug. Vreselijk plezant voor Henri, dat wel, maar ik was zo ziek als een hond (en daardoor waarschijnlijk een klein beetje irritant en irriteerbaar). “Het was vandaag reuze-leuk, papa,” wist hij me te vertellen voor hij in slaap viel. Opdracht toch geslaagd dus.

We hebben eigenlijk maar twee dingen ‘gedaan’.
’s Ochtends (laat) begonnen rond 11 uur aan de Kouter. Een rit op de politie-motor (2 rondjes), en van dan af kon het al niet meer stuk natuurlijk. Terwijl papa en Henri gingen aanschuiven, stonden oma en mama te genieten van een wijntje + toastjes aan de blauwe kiosk. Eerlijk verdeeld.

Daarna naar de Ketelpoort / Ketelvest, voor een tochtje op de patrouilleboot. Er waren drie boten: een ‘echte’ havenboot, en twee zodiacs. Die zodiacs waren eigenlijk geen zodiacs: “zodiac is ne merknaam,” zo wisten we daarna, “zoals ge bic zegt tegen nen stylo”.

Henri zag natuurlijk die zodiac meer zitten dan de patrouilleboot, waardoor we twee beurten langer hebben moeten wachten, en uiteindelijk op de kleinste van de twee zodiacs terecht kwamen. Geen slechte keuze, zo bleek achteraf. (Die zodiac zag er identiek uit als die waarin ik Rebecca Huys en Andrea Croonenberghs eerder had betrapt.) Een motor van 150pk, en het ding haalt tot 70-80 km/h. Ik weet niet of we zo snel gevaren hebben, maar het voelde rap aan in elk geval. En nat.

Dan bleek het plots 14h uur geworden, en zijn we vlug-vlug iets gaan eten in de Café des Arts. Vol goede bedoelingen zijn we daar dan vertrokken rond 15h15, verder op weg in de binnenstad, om te stranden op het terras van de Belga Queen (want we hadden beloofd de oma’s op het dessert te trakteren). Daar zitten verkleumen tot 16h30, en vervolgens naar huis.

(Volgens (het titelken op de site van) De Standaard waren er 100.000 bezoekers, en als dat klopt, is dat een verdubbeling tov vorig jaar.)

Och, en het Drama van de Dag: vergeten een flikkenpet te kopen voor Henri. (Vanzelfsprekend had niemand daaraan gedacht tot we terug aan ons voordeur stonden.)

movable typepad

In zijn eigen postje dan maar.

Net de overblijfselen van december.org geïmporteerd in typepad, en ik weet nu al dat ik ofwel de Pro versie zal moeten hebben, ofwel dat ik bij mijn huidige provider blijf. Ik moet gewoon rechtstreeks aan die templates kunnen prutsen. Maar dan wordt het wel weer duurder.

Een mogelijke oplossing is MT Pro. Wat dat ook moge zijn…

Finally, your donation will be subtracted from the price of the upcoming release of Movable Type Pro, allowing you to buy the software at a discounted price.
(uit de FAQ)

To be continued…

moe?

Gisteren is de boekhouder langs geweest om de bvba af te sluiten (we zijn er bijna). Resultaat: Angel staat op de video, en ik ben tijdens CSI in slaap gevallen (tijdens de eerste pauze). In mijn conversaties mag dus geen pseudoachondroplasie voorkomen.

Vanavond Angel. Naar Blind Date hoeft niet te worden gekeken, de spicy stuff verschijnt toch op het net.

don’t fence me in

De garage achter en onder het gebouw waar ik werk is afgesloten door een hek. Om in de overdekte garage onder het gebouw te geraken moet je bovendien nog eens door een andere poort.

Om het hek te openen heb je een code nodig. Om de poort van de garage te openen heb je een magnetische sleutel nodig. Om vervolgens op de tweede verdieping binnen te geraken, moet je eerst een alarm passeren (alweer een code) en vervolgens een magnetische kaart + code gebruiken om de deur te openen.

Het hek gaat ’s ochtends automatisch open om 7uur. ’t Is te zeggen, het zou om 7uur moeten open gaan. In realiteit gaat het pas open om 7u04, maar het is niet ongebeurlijk dat ik moet wachten tot de concièrge toekomt om het hek voor mij te openen (rond 7u20). De code om het hek te openen heb ik immers niet.

Dat leidt soms tot grappige situaties. Ik wéét dat het hek opent om 7u04; en vaak ben ik ook een van de eersten in het gebouw. Dus ’s ochtends wacht ik gewoon aan het hek, op de motor, tot 7u04. Maar soms wordt dat solitaire wachten verstoord door een yuppie die beslist heeft een beetje vroeger te beginnen, en die dan met veel geweld zijn wagen tot vlak aan mijn achterband parkeert. En dan heel even wacht, zijn gaspedaal een paar keer induwt, en met zijn grootlichten wat flikkert.
Dan kunner er twee dingen gebeuren: of hij moet verbijsterd wachten tot 7u04, of hij stapt met een zucht uit zijn wagen, gaat mij zonder boe of ba voorbij, en tikt zijn code in (dat is vanochtend nog gebeurd).

Een magnetische sleutel voor de garagepoort heb ik wel. Maar die werkt pas om 7uur. Of liever, om 7u04. Want het is al eens gebeurd, dat ik kon doorrijden (dank zij zo’n yuppie), en daarna toch nog beneden aan de poort mocht wachten tot het 7u04 werd. (Gelukkig moest de yuppie in dat specifieke geval zijn wagen boven (buiten) parkeren, en niet in de garage.)

Dan moet ik opnieuw de magnetische sleutel gebruiken om toegang te verkrijgen tot de traphal/lift, drie verdiepingen naar boven, en als ik de eerste ben, word ik daar gegroet door het alarm. De eerste keer dat mij dat gebeurde, is het alarm afgegaan, en stond binnen de kortste keren de politie aan de voordeur. Na dat incident heb ik de code gekregen (officieel niet, maar ja), dus ik kan het alarm uitzetten.

Daarna heb je de magnetische kaart + code nodig om de kantoren binnen te gaan. Altijd grappig tijdens de wisseling van winteruur naar zomeruur, want dan moet ik een uur wachten. Ik kan immers pas binnen vanaf 7uur, en de klok wordt pas aangepast ergens tijdens de week volgend op de uurswijziging (kan soms een paar dagen duren).

Tot zover de beveiliging op het werk. Want dan stap je binnen naar je bureau, en zie je dat, op het einde van de gang, het venster nog open staat van de dag ervoor.

koud

Amai mijn vingers. Ik heb zo geen koude vingers meer gehad sinds ik met de mobilette naar school ging (een Honda Camino die 80 per uur kon).

Vanochtend stond er 7 graden op de display boven de bakkerij in Evere. Op dat moment kon het mij eigenlijk niet zoveel meer schelen, want ik was bijna op het werk aangekomen. En ik –of liever: mijn handen zagen er al naar uit om zich op te warmen aan de motor.

Misschien moet ik maar eens denken aan die electrisch verwarmde handschoenen?
(Het probleem met ‘normale’ winterhandschoenen is dat je door hun dikte je vingers zo moeilijk kan bewegen.)

Ondertussen is er met de alfa in zo’n twee maanden niet gereden (sinds we er mee naar de keuring zijn gereden), en toen ik hem zaterdag nog eens probeerde te starten, gaf hij geen kik meer. De batterij is volledig plat (zoals ze dat zeggen). Vandaag of morgen komt de meneer van de naburige garage er een nieuwe batterij in steken. (“Maar het kan ook de alternator zijn,” meneer, “dat komt ook veel voor bij lang stilstaande auto’s.”)

Er komen meer en meer argumenten bij om de wagen weg te doen. Alleen zouden we hem misschien inruilen voor een kleiner, minder verbruikend, minder Belgische belastingen en ook minder verzekeringen betalend wagentje. Zoals een Fiat Panda of Punto.
Wordt vervolgd.

coucher

Vanavond is het weer Angel. En het zal wel om die reden zijn dat ik sinds vanochtend met Voulez-vous choucher avec moi, ce soir in mijn hoofd zit zeker?

(Voor de niet-ingewijden: vorige aflevering is het Angelus-team Lorne gaan wegplukken uit Las Vegas. Ze zagen hem eerst terug tijdens een Vegas-show, waar hij –in ware Moulin Rouge stijl– bovenstaande liedje coverde.)

(Seizoen 4, episode 3: The House Always Wins)

this is your wake-up call

Deze ochtend, om 5u15 gaat de wekker. Ik spring uit bed, fris als een hoentje. Gisteren, vlak na Buffy, had ik het licht uit gedaan, en ik was onmiddellijk in slaap gevallen. Zalig.

Alleen, ik kom terug uit de badkamer, en zie op een van de drie andere klokken in de slaapkamer dat het 4u47 is. Que? Jawel. De tijdsaanduiding op de video: 4u47. Op de radio & cd-speler: 4u47. Op Tessa’s radio-klok-alarm: 4u47. Op mijn wekker: 5u52.

Mijn wekker is analoog; in vertwijfeling vrees ik dat ik op een of andere manier het winteruur heb gemist en dat alle digitale klokjes automatisch het uur hebben aangepast. Ik grijp naar mijn analoge polshorloge: 4u50.

Ugh.

Naar beneden, de televisie aan (niet in de slaapkamer, om Tessa niet wakker te maken), en op teletext kijken. Voor alle zekerheid naar drie verschillende zenders gezapt, maar bij allemaal: 4u53.

De katten eten gegeven, thee gemaakt en ontbeten. Een uurtje gelezen in Prey (tot pagina 86), en daardoor natuurlijk bijna te laat naar het werk vertrokken.

De volgende aankoop wordt een digitale alarmklok.