Maand: februari 2003

somtijds

Slechts zelden zal ik iets over het werk posten. Maar soms is het toch echt wel wat te veel van het goede. Een e-mail van een consultant gekregen, die een van onze *gratis* nieuwsbrieven had ontvangen in PDF.

– dat er in de e-mail stond dat de nieuwsbrief ook vanop de website kon gedownload worden, maar dat hij gezocht heeft, maar die niet kon vinden
– of we soms onze lay-out niet konden wijzigen van 3 kolommen naar 1, want hij kan de texttekst niet copy-and-past-en. En als dat niet ging of we de hele handel niet als word document of als html konden doorsturen

Zie, ik probeer mij in dergelijke dingen niet op te winden.

Ook niet als de link naar de nieuwsbrief op de fucking homepage van onze website staat, als het fucking derde woord op de fucking eerste lijn.

Ook niet als ik weet dat je tekst uit een PDF gewoon kan knippen en plakken. Zelfs al staat die in kolommen, dan nog wordt de gekopieerde tekst gewoon in de “logical flow” in het nieuwe document geplaatst.

*zucht*

phoenix links

phoenix is not dead. simply behind schedule.

blogzilla, rising phoenix, phoenixwiki, phoenix homepage, extensions, help

voor mij is phoenix de beste browser voor windows. al moet ik zeggen dat ik zeer onder de indruk ben van opera: sneller, eenvoudiger om style sheets te switchen (en dus je site te checken voor andere browsers / text-only), en zeer standards compliant. het enige wat er me van weerhoudt om naar opera over te schakelen is niet (alleen) het feit dat je ervoor moet betalen –als je tenminste van de advertising af wilt– maar vooral de manier van tabbed browsing. af of aan. geen middenweg zoals bij de mozilla’s.

links 030207

  • schitterend: At least in the UK, on the back of most food packaging is a tiny helpline phone number. About a year ago I called up a few to find out what they did. There’s something intriguing about customer care lines.
  • phoenix icon: Currently, Phoenix uses the same icon as Mozilla. To change Phoenix to use this new (or any other icon) follow these instructions
  • So when people say you’re a poodle…: Transcript van het Blair interview op de BBC (waar michel het al over had)

sneeuw

vanochtend bijna de garagepoort op het werk geramd. toen ik gent verliet was het poerdroog. de straten waren nat, de lucht zag grauw en donker, maar het regende of sneeuwde niet.
naarmate ik echter dichter bij brussel kwam, begon het eerst te regen, en op de ring rond brussel ging dat geleidelijk over van smeltende sneeuw tot ‘plak’sneeuw. en tegen de tijd dat ik nog maar een paar straten van het werk was, zag alles wit.

uiterst voorzichtig langs de ronde punten gereden, nog voorzichiger op de oprit gereden (gaat een beetje omhoog), en dan eventjes getwijfeld of ik wel in de garage zou rijden. de poort bevindt zich immers aan het einde van een stevige helling (naar beneden, als je de garage wilt binnenrijden), en die zag er spekglad uit.

letterlijk naar beneden geschoven. de voet voortdurend op de rem, geen gas gegeven, en hopen dat het bermpje onderaan hoog genoeg zou blijken om de wagen te stoppen (15 verveldende centimeters op normale dagen). het scheelde geen haartje. de wagen begon net schuin te komen, de muur rechts gevaarlijk dichtbij, toen ik met een fikse bonk tegen de berm werd gestopt.

toch nog getwijfeld of ik erover zou rijden, zodat ik niet moest uitstappen om de poort te openen, maar dat dan wijselijk toch maar niet gedaan. uitgestapt, in twee, drie tellen zelf sneeuwman geworden, de magneetstrook voor de ontvanger gehouden, terug in de wagen gespurt, en –eenmaal de poort volledig open– veilig binnen geraakt.

niks beter om goed wakker te worden.

crash

…en dan zijn we toch nog een pannekoek gaan eten, waren de laatste woorden van het stukje dat ik aan het schrijven was toen mijn computer op het werk crashte. ’t zal voor een andere keer zijn.

(maar henri was toch ferm blij met de traktatie van opa)

positief / negatief

ben ik de enige die het gedoe met de space shuttle (alweer) een beetje overdreven vind? het is vanzelfsprekend tragisch voor de mensen die aan boord waren, en al even erg voor de mensen die hun ‘dierbaren’ hebben verloren. maar jongens toch, het is een beroep met risico, en ze werden voor dat risico (en hun kennis) vet betaald. begrijp me niet verkeerd, niet dat ze daardoor meer zouden verdienen te sterven of wat dan ook. but let’s put things in perspective here.

elke dag sterven er …wat? …honderden? …duizenden? in een al minstens even tragisch auto-ongeval, door verstikking, door honger, door agressie, door een hartaanval, van ouderdom, door zelfmoord.

en nu is iedereen weer down voor mensen die ze nooit gekend hebben. terwijl ze in eenzelfde gedachtenstreng hun buurman weer verfoeteren en de mede-automobilist of voetganger naar de maan wensen. ‘klootzak. uit mijne weg!’

puts things in perspective all right.