Auteur: bruno

Het is vakantie. Al willen wij het niet geweten hebben, en al moeten we nog elke dag noestig doorwerken (tot de Gentse Feesten), Henri komt er ons voortdurend mee rond de oren slaan. Dat het vakantie is, en dat hij na de vakantie bij juffrouw Mieke mag (al staat dat bij lange nog niet vast natuurlijk), en dat hij vanaf maandag elke dag naar het Bob de Bouwer-kamp mag in Sint-Paulus.

Kunnen wij dit maken?
Nou en of !

Zo’n dagje vrijaf kan wel best deugd doen. De ganse dag geen zak gedaan en toch geen seconde stil gezeten. Eerst Henri naar school gebracht, dan bij Bloch (in de Veldstraat) ontbeten, de Inno in, de fnac door en vervolgens op zoek gegaan naar een plaats om te middagmalen.

Met drie-vier CDs in mijn poten gestaan in de Fnac, en allemaal terug gelegd (o.a. de nieuwe Metallica –klonk wreed wijs– Stereophonics, en the Cardigans; misschien ga ik die nog allemaal wel halen). Ons Tessa had wel tien kilo lectuur mee (jaja, ook de nieuwe Harry Potter).

Twee uur door ‘ghiel ghent gestapt’ (mijn poging tot transcriptie faalt ongetwijfeld) en uiteindelijk terug bij ons vertrekpunt aanbeland: de Malatesta aan de Korenmarkt. Spaghetti Vongole –een eeuwigheid geleden.

We zijn o.a. voorbij gegaan aan ’t Eat@ café aan ’t Zuid (maar zag er ons niet uitnodigend genoeg uit), de Grade (was gesloten), Bric en Brac (gsloten door omstandigheden), de Machiavelli (gesloten op maandag –en daarmee waren we van de Korenmarkt via de Zuid terug naar het Sint-Pietersstation gewandeld) en terug (via de Coupure en de Graslei) naar de Malatesta. Met grote honger.

Daarna nog effekens Zondagsbrood gaan halen bij Bloch (heerlijk getoast), en foto’s gaan afhalen bij Alltech. (Gisteren maar liefst 9 filmpkens volgeschoten op het feest van Tessa’s grootouders –60 jaar getrouwd, er bestaan nog zekerheden.)

’t Leven kan schoon zijn.

De volgende twee dagen hebben we team building op het bedrijf. We werken er met zo’n 25-30 mensen van verscheiden origine (UK, Japan, Duitsland, Zweden, België, Frankrijk, Canada, USA), en de laatste paar maanden is er nogal een personeelswissel geweest.

Ooit nog wel eens aan deelgenomen, voor de EYP (Michel heeft hier nog wel een heleboel verhalen over –het zal hem misschien wat vrolijker stemmen). Dat was toen telkens georganiseerd door Outward Bound (als ik mij niet vergis), met als doel de verschillende tieners uit de Europese lidstaten tijdens een weekend versneld met elkaar in contact te brengen voor zij een weekje het Europees parlement trachten te emuleren.

Onze team building heeft niks met deze glamour te maken; we blijven zelfs ten kantore, en ik vrees een beetje dat dit het effect wat zal teniet doen. Enfin, we gaan er met een ‘open geest’ (woehahaha) naar toe. ’t Is hier weer in zeven haasten geschreven, maar ik zal mijn bevindingen hier wel posten (en nog wat EYP verhalen ook).

As in: die DNS werkt op mijn –. Ik kom er maar niet toe om van thuis te webloggen, hoewel ik genoeg te vertellen heb. Vanop het werk kan ik echter nog steeds niet aan deze site.

*zucht* Straks schrijf ik mijn stukje gewoon op het werk, en e-mail ik ze naar mezelf, zodat ik ze ’s avonds maar heb te cut-and-paste-en in deze vakjes. Ja toch?