Auteur: bruno

crash

Vrijdag was doomsday op het werk. Na zes maanden van waarschuwingen allerlei, heeft (had) mijn harddisk eindelijk finaal de geest gegeven.

Gedurende die zes maand heb ik zowat elke week gewaarschuwd dat er een probleem was, en ten lange leste had ik een tweede harddisk gekregen, voor backups, in de afwachting het systeem over te zetten naar een nieuwe.

Gedurende die zes maand duurde het telkens een kwartier voor de computer opgestart was, omdat hij telkens een disk check moest runnen want er waren bad sectors etc.

Gedurende die zes maand duurde het bijna even lang om te computer af te zetten, en kreeg ik steeds foutmeldingen, want het geheugen/de cache kon niet worden weggeschreven. Met de disk check de volgende ochtend als gevolg.

Gedurende die zes maand verdwenen bestanden zomaar van de harddisk, naarmate er meer en meer disk errors optraden.

Eindelijk is hij gecrashed. Ik heb nog net de drive kunnen ghosten.

Nieuwe harddisk erin, en de ghost image er terug op, zo zou je denken. Edoch, de oude drive was zo verziekt, dat de boot sector om zeep was, en de image was wel mooi gerestored, maar de computer wou niet booten.

Dus alles maar opnieuw installeren. De ganse vrijdag mee bezig geweest, én de ganse maandag. Van elk stadium een ghost image gemaakt en gelukkig alle data kunnen recupereren (elke dag worden er automatisch backups genomen naar mijn tweede harddisk). Ik bezit nu een ghost image van win2k, eentje van win2k + office en eentje van win2k + office + internet poespas (mysql, php, apache, macromedia studio mx etc).

En vandaag kan ik terug beginnen werken.

motorkledij II

Net terug van Motorshop Desmet (MSDS) uit Waregem. Effekens doorgereden ipv af te slaan naar Gent. Effekens zijnde een 20km of zo. En nu ben ik een gekookte kreeft (d’er zijn er precies meer die daar last van hebben blijkbaar?!); mijn leren paksken hangt al uit te waaien.

Maar goed, MSDS. Niet verschrikkelijk moeilijk te vinden, maar toch ben ik er weer in geslaagd even verkeerd te rijden. Tot Waregem City, waar de twee tienermeisjes aan wie ik de weg naar de Wortegemseweg vroeg totaal uit de lucht vielen (en giechelen natuurlijk). Een beetje verder dan toch een sympatieke twintiger tegengekomen die me duidelijk de weg wees. En ’t was niet eens zo moeilijk.

Opgelet, er zijn twee winkels. De eerste die ik tegenkwam was het atelier, en daar had ik geen boodschap aan. De eigenlijke motoshop is een groot modern gebouw, glas en staal, met een heleboel motoren en een ruime keuze aan kledij.
Dainese, Alpinestars, Shoei, Arai, het is er allemaal. Beslist de moeite waard als je in de buurt bent, en de twee juffrouwen die mij geholpen hebben waren uiterst vriendelijk. Ik heb uiteindelijk niks gekocht, maar ze zijn toch geruime tijd met mij bezig geweest, en hebben de helft van de laarzen voor mij uit de stock gehaald (ik zeg het nog eens, ik heb kleine voetekens). En ze bleven vriendelijk.

Ik heb er de TCI laarzen van Dainese kunnen passen; tsjonge tsjonge, niet te doen. Een ding is zeker, ze zullen niet van uw voeten vallen. Je zal ze ook niet meer van uw voeten krijgen, tenzij uw vriendin (of een verkoopster) meehelpt, dus die zijn al zeker geschrapt. De Sidi’s waren OK (de Vertebra), maar die piepen hé. Wat mij betreft worden het toch de Alpinestars S-MX Plus (niet de Pro) (maandag terug naar Bikezone).

motorkledij

Ne mens zou denken dat het eenvoudig zou zijn om motorkledij te vinden. En dat is het eigenlijk ook wel, behalve als je op zoek gaat naar iets specifieks. In mijn geval handschoenen, de GP Plus van Alpinestars.

Nu is Alpinestars een bekend merk –vooral ook door de S-MX Plus, die ook op het verlangenlijstje staan– maar dat betekent niet dat je ze zomaar overal vindt.

(Bij Dainese lag het iets gemakkelijker: bij Bimoto in Sint-Martens-Latem ga je gegarandeerd vinden wat je zoekt.)

Een Alpinestars winkel is er dus niet echt in Vlaanderen (tenminste, ik heb hem nog niet gevonden op internet). Ik heb al een paar winkels afgedweild, die met de merknaam pronken op hun site (Caset, Dholda, Track), maar helaas.

(Er zijn er twee waarvan ik zeker was dat ze hadden wat ik zocht, maar die waren net iets te ver weg: Termaat Motoren in Nijmegen en Felix & Jos in Beringen; en dan nog eentje waaraan ik twijfelde: Desmet in Waregem.)

Uiteindelijk gebeld naar Jofry Sport, de invoerder van Alpinestars (ontdekt via MotorForum), die me een adres in Melle (Quick MotorService) en in Brussel (Bikezone) heeft gegeven.
Quick MotorService is gesloten (jaarlijks verlof), maar Bikezone bleek beschikbaar. En op slechts 9 km van mijn werk. Bikezone is Franstalig, maar de sympathieke gérant, Alain, stond erop mij in het Nederlands aan te spreken, zodat we voortdurend heen en weer hebben geschipperd tussen gebrekkig Frans en gebrekkig Nederlands. Tweetaligheid op zijn best. Én ik heb mijn handschoenen.

(De laarzen hadden ze niet in mijn maat, maar ze laten een paar overkomen uit een andere winkel zodat ik ze kan passen –hey ik heb kleine voetjes– en als ze goed zijn is het een kwestie van een paar dagen. Als ik ze koop wil ik wel niet te lang wachten zodat ze ingereden zijn voor de circuitdag op de 12e)

overzetten II

Ghoh. Toch nog Telenet. Hebben ze dan toch nog een abonnement dat goedkoper is dan Belgacom. En de overdracht kan relatief snel gebeuren. Ttz ik heb naar vier verschillende nummers moeten bellen, en ik moet nog naar de bank bellen/gaan om de domiciliëring op te zeggen/te wijzigen.

Maar goed. We beschikken nu over ‘slechts’ 1 telefoonlijn (via 0800 66 111) en de facturatiegegevens zijn gewijzigd van de bvba naar de privé (via 0800 66 000). Nu nog de bank en dan wordt het boeltje ook privé betaald.

Sorry Belgacom.

(Maar dat internet blijft toch duur. Al is ADSL niet goedkoper. En toch trager.)

overzetten I

(Naar analogie met: ‘hier zet men koffie en over’.)

EGW wordt terug overgezet van de bvba naar de privé. Ik had eventjes gedacht dat dit een pijnlijke procedure zou worden (en ik ben het tijdens de vakantieweek vorige week natuurlijk vergeten doen), maar de laatste faktuur en de website van Electrabel brachten al gauw verlossing. Je kan die mensen blijkbaar telefonisch bereiken tot maar liefst 8 uur ’s avonds.

Een zeer vriendelijke en behulpzame mevrouw aan de lijn gehad, de nodige gegevens doorgegeven, en binnenkort krijg ik een afsluitingsfactuur. Eh voila, de overname is geregeld. En het duurde niet veel langer dan de tijd om dit in te tikken.

Morgen proberen we de telefonie + internet (bij Telenet blijven ze immers zo lang niet wakker). Als het eventjes kan blijft internet bij Telenet, en verhuist de telefoonlijn terug naar Belgacom (is met forfait blijkbaar goedkoper voor de vaste lijn, die we toch maar nauwelijks gebruiken).

te dwaas

Te dwaas om rond te lopen. Als het een grap was, zou niemand er mee lachen. Uit DS on-line van vandaag:

Scheiding na toevallige ontmoeting

Een Roemeens koppel plant hun scheiding nadat ze elkaar toevallig op een strand tegenkwamen. Op zich niet zo bijzonder, ware het niet dat ze elk gezegd hadden ergens anders te zijn. Het koppel was met elkaar aan het telefoneren toen ze elkaar tegen het lijf liepen.

Victor Dragomirescu klaagde net over het vele werk dat hij moest verrichten aan zijn ouderlijk huis terwijl zijn vrouw Lucica zich zo ziek voelde dat ze niet uit bed kon. De conversatie kende een bruusk einde toen ze elkaar zagen. De Dragomirescus vertrokken samen terug naar huis om een aantal zaken uit te klaren. Vermoedelijk scheidt het koppel binnenkort.

gps

Een gat in de markt. Ik ben op zoek naar een GPS snelheidsmeter. Ik heb geen nood aan een GPS navigatiesysteem (kost mij veel te veel geld), zelfs niet de goedkopere versies (190 EUR is het goedkoopste wat ik gevonden heb): die zijn te bulky en kan ik niet eenvoudig op mijn motor monteren. Bovendien zuipen die goedkopere dingen AA of AAA batterijen (ik zou het liever op de batterij van de motor aansluiten).

OK. Let’s back up a bit:

De snelheidsmeter van een motor is niet geijkt. De meesten geven de snelheid zo’n 10% te snel weer, ttz 130 op de teller betekent meestal dat je ‘slechts’ 120 rijdt. Een GPS is per definitie geijkt. Het spul zal zichzelf voortdurend updaten, zodat je al heel wat beter weet hoe snel je nu werkelijk rijdt.

Optie 1: twee echte speedometers.
Een daarvan geeft de snelheid enkel in MPH (miles per hour) weer, en ik heb de mensen van nordskog geschreven, maar voorlopig hebben ze geen KPH (kilometer per hour) indicatie. Ze kunnen me er wel eentje in knots verkopen (niet zo verbazingwekkend, want ze maken producten voor schepen), maar daar ben ik natuurlijk niet veel mee.

Een tweede is Gaffrig, maar die hebben blijkbaar ook enkel MPH (heb nog geen antwoord gekregen op mijn mail met de vraag naar KPH).

Optie twee is eigenlijk iets zoals Road Angel of Origin blue i. Het probleem is dat die dingen meer zijn dan enkel een speedometer; ze zijn ook radardetectie e.d., en dat spul is illegaal in België (pech: zowel in NL als UK is dat wel legaal).

Optie drie: een wrist computer. Timex heeft net (?) de Time and Distance uit. Een sports watch gecombineerd met GPS om de snelheid + afstand bij te houden. Al zie ik mij natuurlijk niet alle vijf voeten op mijn uurwerk kijken om te zien hoe rap ik rijd. Tot nog toe evenwel de beste meest aantrekkelijke optie. (Het uurwerk kan bvb ook rond de handle bar bevestigd worden –al heb ik geen handle bar maar clip-ons.)

Optie vier: een add-on op Tessa’s Palm Tungsten T: de EuroNavigator Bluetooth Navigation Pack. Bestaande uit een bluetooth GPS receiver, double car charger en digimap software uit een regio naar keuze. Tsja, maar digimap werkt niet op mac, en waterdicht is deze oplossing ook al niet (letterlijk). Al bij al vind ik dit wel een redelijk aantrekkelijke oplossing, maar (de tweede ‘maar’ reeds) ik vind de features van de TomTom Navigator stukken beter. Alleen heb je daar zo’n PocketPC ding voor nodig (Microsoft -bah).

Dus voorlopig richt ik mij op de Timex, maar die keuze is verre van definitief. Alle hints zijn welkom.

door de wind

..door de regen/dwars door alles heen

Vandaag voor de tweede keer door de regen gereden. Niks vergeleken met de eerste keer (al een behoorlijke tijd geleden), toen ik in de buurt van Affligem in een hagelbui terecht was gekomen. Zelfs een aantal automobilisten waren toen gestopt onder de brug van de op- en afrit. [macho mode on]Maar niet den dezen.[/macho mode off] Mooi rechtdoor met een slakkegangetje in tweede vitesse. Al had ik wel effekens gevreesd dat ik blauwe plekken op mijn armen ging hebben.

Regen valt dus best mee; ik ben volledig droog gebleven, nergens insijpeling. En wat belangrijker is: niet geslipt ofte uitgegleden.

amazin’ amazon

We zijn op het werk met een soortement BFC (Book & Film Club) begonnen. Voorlopig houden we maandelijks een informele meeting, waarbij we een aantal boeken en films voorstellen. Per maand kiezen we dan 1 film en 1 boek, waarbij iedereen de mogelijkheid heeft het boek en masse via amazon te bestellen. (Van de film wordt 1 DVD besteld, die we dan tijdens een middagpauze of twee zullen bekijken -of je kan die ontlenen en thuis bekijken.)

Gisteren is dus de eerste bestelling van Amazon toegekomen, bevattende 7 keer Allen Kurzweil, The Grand Complication en 1 keer de DVD Sunshine. Edoch, daar wrong het schoentje, want het hadden eigenlijk 8 boeken moeten zijn.

Geen probleem, ik zoek een beetje rond op amazon UK, en contacteer customer support. Nog geen half uur later krijg ik al een e-mail van amazon UK met daarin o.a. het volgende:

First, let me apologise for this apparent mix-up during packing.

I have placed a new order (#xxx-xxxxxxx-xxxxxxx) for the missing item, “The Grand Complication” to be sent to the same delivery address. We will post it to you as soon as possible at no additional charge.

Voila zie, eat this, NMBS.
Bovendien schrijven ze verder:

If the [missing] item should arrive in an additional package, we would ask that you keep the item with our compliments, as the cost of return of the package is prohibitively expensive in this case. Perhaps you would like to donate it to a school or library in your area if you feel it would be appropriate to do so.

Please accept our sincere apologies for this inconvenience. We hope that you will allow us another opportunity to prove the quality of our service to you in the future.

Impressive. Amazin’ amazon. Service gegarandeerd.

de trein

Deel 1: Zottegem-Gent, zaterdag rond 8u30
Vrijdag was er een fuif voor/door een aantal collega’s van Tessa in Zottegem. Vermits zij daar al was, het ziekenhuis vlak bij het station is, wij vlakbij het station wonen, en Tessa sowieso elke dag pendelt, zou ik met de trein nakomen. Na de fuif konden we dan in een van de studio’s van de artsen-van-wacht blijven slapen, en de volgende ochtend met de trein terug naar huis.

Vol goede moed een retourtje Gent-Zottegem gekocht en fuiven maar. De volgende dag knipt de controleur mijn kaartje, en net als hij het mij teruggeeft, aarzelt hij en zegt:

– Dat ticket is wel van gisteren hé.
En ik, volkomen verrast, “Errr. Ja, is dat een probleem? Het is toch een retourticket?”
– Jaja, maar dat is niet meer geldig.
“Hoezo? Ik heb gisteren een retourticket gevraagd en dat hebben ze mij gegeven.”
– Jaja, maar ge had moeten zeggen dat ge niet dezelfde dag terugkwam.
“Errr. Pardon? Had die juffrouw mij dan niet moeten vragen of het voor de zelfde dag was? Hoe kan ik nu weten dat je dat moet specifiëren? Zit er een prijsverschil op misschien?”
– Neenee, maar het ticket is niet meer geldig. Iedereen weet dat een ticket alleen maar de dag zelf geldig is.
“Huh? Ja? Ik dus niet. Sorry. Ik zal er de volgende keer rekening mee houden.”
– Jaja, maar uw ticket is niet meer geldig, dus ge moet nu een nieuw ticket kopen.

Wat-the-fucking-blieft? En er was geen ontsnappen aan. De prijs was hetzelfde: 3,10 EUR enkele rit. Can you say bureaucratie? Het is niet alsof ik zwartrijder was. Ik had verdomme een ticket gekocht, ik heb recht op service. Of op zijn minst op soepelheid.

Deel 2: Knokke-Gent, zondag rond 18u15
De volgende dag (zondag) gaan we naar zee, en hoewel er ruim op voorhand voorspeld werd dat dit een topweekend zou worden, legt de NMBS geen extra treinen in. Gevolg, we staan als sardines op elkaar geperst in het gangpad en bij de deuren. Zo erg zelfs, dat er bij ons (aan de deuren) een jongeman een appelflauwte krijgt. Doet maar raar hoor, iemand die zo plots ineenzakt.

Een heel aangename dag aan zee gehad, en op de terugweg is het gelukkig veel kalmer (we hebben dan ook redelijk vroeg aangezet). Gezellig keuvelen, een beetje lezen, tot op het stuk tussen Brugge en Gent plots een controleur voorbij komt. Hij stopt waar wij zitten, kijkt me aan, en zegt me mijn bagage op het rek te plaatsen. (Mij ‘bagage’ zijnde een halflege rugzak.)

“Excuseer? En waarom dan wel?”
– Omdat de mensen moeten kunnen zitten.
“En welke mensen dan precies? We zitten op het stuk tussen Brugge en Gent, en de trein stopt niet meer voor wij eraf moeten. Maar ik kan u verzekeren, als er iemand een plaatsje wilt, zal ik met veel plezier mijn rugzak verwijderen.”
– Neenee, uw rugzak moet nu weg.

Ugh!? Dus heb ik mijn rugzak maar even op de grond gezet, en zodra de idioot weg was, heb ik hem weer naast mij, op de bank geplaatst.

Wat een eikels zeg, bij de NMBS. Wat een godverdomse bende vastgeroeste leeglopende stakers. Ik betaal voor een dienst, niet om de crap van een aantal ongemanierde machtsmisbruikers te aanhoren.

De trein is altijd een beetje reizen. Tsja, ze zouden de slogan beter vervangen. Iets in de trant van “De NMBS. Voor klantgerichtheid hoeft u niet bij ons te zijn.”

(Pfff. Dit moest er even uit. Ongetwijfeld werken er ook aardige mensen bij de NMBS. Ja toch?)