John Scofield van Medeski, Scofield, Martin & Wood
(Canon EOS 5D, 1000 ISO, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @ 115mm, f/2.8)
Dag 6: Othin Spake featuring Trevor Dunn & Shelley Burgon (Jozef Dumoulin, links), Medeski, Scofield, Martin & Wood (Billy Martin, midden), Bill Laswell Group / Nils Petter Molvaer Quintet (Nils Petter Molvaer, rechts), Amon Tobin
Yukimi Nagano van Koop, Blue Note Records Festival, De Bijloke, Gent, BE, 11/07/2007
(Canon EOS 5D, 1000 ISO, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @ 148mm, f/2.8)
Erik Truffaz
(Canon EOS 5D, 1000 ISO, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @ 95mm, f/2.8)
Dag 5: Koop (Martin Hoper, links), Erik Truffaz (Ed Harcourt, midden), The Cinematic Orchestra (Phil France, rechts), Dj Shadow
Dan Berglund van het Esbjörn Svensson Trio (e.s.t.)
(Canon EOS 5D, 1000 ISO, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @ 140mm, f/2.8)
Dag 4: Trijntje Oosterhuis, e.s.t. (Esbjörn Svensson ,links), Stacey Kent (Stacey Kent, midden), Charlie Haden Quartet West (Ernie Watts, rechts)
Jef Neve trio met Flavio Boltro
(Canon EOS 5D, 1000 ISO, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @ 85mm, f/2.8)
Dag 3: Jef Neve trio met Flavio Boltro (Teun Verbruggen, links), Kurt Elling (Kurt Elling, midden), Soledad feat. Philip Catherine (Manu Comté & Géry Cambie, rechts), Chick Corea/Gary Burton
Jazz at Lincoln Center Orchestra met Wynton Marsalis
(Canon EOS 5D, 1000 ISO, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @ 165mm, f/2.8)
Dag 2: Gianluca Petrella Indigo 4, Vaganée / Del Ferro Group, Belmondo sextet featuring Yusef Lateef (Stephane Belmondo, Yusef Lateef, Lionel Belmondo), Jazz at Lincoln Center Orchestra met Wynton Marsalis
Bert Joris & the Vanguard Jazz Orchestra, Blue Note Records Festival (06-17/07/2007), De Bijloke, Gent, BE, 06/07/2007
(Canon EOS 5D, 1000 ISO, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @ 90mm, f/2.8)
Sax me up:
Dag 1: aRTET (Tom Callens, links), Charles Tolliver Big Band, Bert Joris & the Vanguard Jazz Orchestra , Kenny Werner Quintet featuring Toots Thielemans (David Sanchez, rechts)
Dju toch. Ik had eergisteren het eerste filmpje binnengedragen dat ik door mijn gloednieuwe tweedehandse Hasselblad 500c/m had gejaagd. Blijkt er toch wel geen lichtlek in te zitten zeker? Ik vermoed dat het om de gleuf in de film back gaat waar de dark slide in wordt gestoken. Dit is –bij de oude backs— een bekend en herstelbaar euvel (How to change light seals in Hasselblad film magazines), dus ik stuur even een mailtje naar mijn fotomeneer die daar ongetwijfeld raad mee weet.
Binnenkort post ik de foto’s wel op flickr, voorlopig moet u het met deze hier doen.
Eind vorig jaar was ik nog overtuigd van de superieure kwaliteiten van Aperture t.o.v. Lightroom. Begin dit jaar helde die mening al wat meer over richting Lightroom, en ondertussen ben ik heilig overtuigd van de superioriteit van Lightroom t.o.v. Aperture. Enfin, toch in mijn workflow. Want Aperture is zeker geen slecht product, maar op een bepaald moment moet je stoppen met vergelijken, een keuze maken, en werken. Het Blue Note Records Festival was meteen een kleine stresstest voor mijn RAW workflow.
De tools:
Wat betreft de compact flash cards: wie normaal foto’s maakt (en dan bedoel ik niet ‘mitrailleert’ in de hoop dat er op vijftig foto’s toch wel één goede tussenzit), heeft meer dan genoeg aan de Extreme III reeks. Spaar uw geld, en koop een extra geheugenkaartje. Ik heb overigens liever meerdere ‘kleine’ kaartjes dan één grote van 8 GB. Je weet nooit dat er eentje stuk gaat, en dan heb je van je ganse shoot niks meer over. Eén kaartje per concert, en voor wie dat niet volstaat om goede foto’s te maken, zoekt misschien beter een andere hobby.
Een card reader is een must. Vroeger sluisde ik alles door via de USB connectie van de camera, maar dat gaat verschrikkelijk traag (vaak USB 1). De card reader gaat via USB 2, en dat verschil is duidelijk merkbaar.
De foto’s worden op een externe harde schijf geladen (500 GB), via Photo Mechanic. Photo Mechanic gebruik ik nu al een tijdje, je kan er een heleboel parameters mee aan je foto’s toekennen, keywords, beschrijvingen, jobnummers, etc. Die foto’s komen in chronologische subfolders terecht waar ik verder niet meer aankom.
jaar/maand - eventuele_jobnaam/dag/orignelebestandsnaam
Vervolgens importeer ik alles in Lightroom, die de foto’s omzet naar DNG, en ze naar een andere folder kopieert. (In Lightroom heb ik bovendien een nieuwe catalogus aangemaakt voor het BNRFestival.) De foto’s worden hernoemd naar
jobnaam_datum_originelebestandsnaam
en tevens in chronologische subfolders geplaatst. De tags, keywords en beschrijvingen worden geoptimaliseerd, en alle onscherpe foto’s worden gewist (al heb ik steeds een backup in die andere folder, remember).
De foto’s worden in Lightroom verwerkt. In de ‘library mode‘ wordt er een quotering toegekend. De foto’s met de hoogste score worden in ‘develop mode‘ verder aangepast voor kleurbalans en toon (o.a. exposure en brightness). Die foto’s worden dan geëxporteerd in PSD formaat.
In principe kan je de foto’s editeren in Photoshop vanuit Lightroom, maar om er uiteindelijk ‘slechts’ jpegs van te maken, vind ik dat niet nodig. In Photoshop worden er vlekjes uitgehaald, soms een stuk microfoon bijvoorbeeld, maar veel hoeft er niet meer aan te gebeuren. Ze worden dan geresized naar 1024 pixels langste zijde, en naar flickr geupload.
Klaar.
(Oh! Behalve dan dat die 500 GB externe harddisk regelmatig gebackupt wordt naar een tweede 500 GB externe HD. Better safe than sorry.)
Bijna had ik geschreven ‘appaus‘, en dat heeft iets met comedy te maken, maar verder ben ik niet geheel op de hoogte van de referentie. “Waarom vraagt ge niet eerst wat iets wil zeggen, voor ge het gebruikt”, durf ik Henri wel eens onderwijzen. (Een veel te lange inleiding, ik weet het.)
Edoch, het applaus –met ‘l’, een beetje gelijk All that jazz met en zonder vraagteken– is er niet luider of zachter om.
Applaus, voor Het Project. Op Gentblogt gonst het dezer dagen (nog) meer dan anders, en het lijkt het internet wel heel alleen te vullen (toch in de regio Gent). Mijn borst zwelt (nog goed dat ik geen vrouw ben of ik was zwanger) en de krop in de keel belemmert mij het ademen. Tranen wellen in mijn ogen van contentement en trots als ik zie wat er daar weer allemaal roert.
Applaus, voor de elfendertig vrijwilligers die constant op pad zijn door Gent, en in onaflatende stroom Het Project van inhoud voorzien. “Ge kunt geen scheet laten, of iemand van Gentblogt heeft ze vastgelegd”, zo kwam mij gisteren ter ore toen ik eigenlijk voor de eerste keer (dat half uur Jong Jazz Talent van zondag niet meegeteld) op de Gentse Feesten rondliep. Applaus en dank, Gentblogt was niets zonder u.
Applaus, en de drums klinken zwaarder en een tel of drie sneller, applaus voor Michel, die op zijn eentje een 24/24 service voorziet voor Het Project. Van planning tot fotoverwerking tot eindredactie; de anders zo virtuele redactie die Gentblogt draaiende houdt heeft tijdens de Gentse Feesten een (tijdelijk) IRL adres. (Wij denken stiekem dat hij eigenlijk de eerste geheel bionische mens is.)
Applaus, want u bent allemaal weer eens fantastischer dan u ooit voor mogelijk had gehouden.