magertjes

Volledig ’t akkoord. Wilskracht is de sleutel. Een jaar of vijf geleden ben ik zelf op ongeveer een-twee maand tijd 10 kilo kwijt geraakt (mijn BMI is nu 21). En het belangrijkste dat ik daarvoor gedaan heb, was alle snoep te bannen.

(Nu ja, bannen. Ik snoep heus nog wel, maar ik vermijd het zoveel mogelijk. Het probleem is: ik kan geen snoep zien liggen of ik moet die opeten. Dus ik koop het zelden. Maar ik mis het niet. Zoals nu, ik kan gerust aan snoep denken, en beneden staat een automaat, maar ik voel absoluut geen urge om naar beneden te gaan en een raider of zo te halen. Het water komt me ook niet in de bek.)

BMI tabel -links: kg, onder: cm

Het tweede belangrijkste was terug beginnen ontbijten, en ’s avonds minder eten. Calorieën heb ik nooit geteld, maar ik zorgde er wel voor zo weinig mogelijk vlees en vette dingen te nuttigen.

Drinken deed (doe) ik sowieso al veel: plat water, spuitwater, koffie, thee, cola light, pepsi max…

Ontbijt was meestal iets in de zin van een banaan met cornflakes (geen frosties want dat is puur suiker), middagmaal was sla met een variatie van rauwe groeten (tomaat, komkommer, paprika), olijfolie en azijn, en ’s avonds vaak soep en een boterham.

En sindsdien is mijn gewicht eigenlijk hetzelfde gebleven. Ik let op wat ik eet, maar ik eet best wel frieten en ketchup en mayonaise en macdonalds en vijf gangenmenu’s. Maar niet elke dag. Niet elke week. (En in het begin –het eerste half jaar– zelfs helemaal niet.) En ik heb er nog geen spijt van gehad.