’t Is kermis in Gent; halfvastenfoor. Dit weekend begonnen, maar niet op de vertrouwde locatie:
Aangezien het Sint-Pietersplein onbeschikbaar is wegens de werken aan de ondergrondse parking, ging de Stad Gent aan tafel zitten met de foorbonden, om een andere locatie te vinden. Uiteindelijk is een concensus bereikt rond het parkeerterrein langs de Yachtdreef aan de Watersportbaan.
En die Yachtdreef, die is toch wel behoorlijk dicht bij waar wij wonen. Ttz dicht genoeg om naar toe te wandelen, maar ver genoeg om geen geluidshinder te ondervinden.
Behalve op de openingsavond, zaterdag; toen was er vuurwerk. Net op het moment dat Henri ging slapen. Wat eigenlijk zeer goed uitkwam. Aangezien hij net onder de zolder slaapt (en eigelijk toch een beetje onder het dak), zit hij op een van de hoogste plaatsen van het huis. En vanuit die bevoorrechte positie had hij een schitterend zicht op het vuurwerk. (Waarna hij zich maar had neer te leggen, en hops, hij was in bed.)
Sindsdien is het natuurlijk al elke dag: wanneer gaan wij nu eens naar de kermis, papa? (En dat wil ik hem echt niet ontzeggen.)