gescheiden

Het lag er al een tijdje aan te komen, maar vanochtend was het dan zover: daar ging mijn vulling. Gelukkig niet ingeslikt, maar netjes uitgespuwd, afgekuist, en als relikwie op mijn bureau geplaatst.

Strakjes naar de tandarts bellen voor een afspraak, en hopelijk moet ik niet te lang wachten. Met de feestdagen (en bijhorende -dissen), lijkt een open tand niet zo’n optimale toestand. En ondertussen krijg ik ook al fantoompijnen. Hoewel (ik vermoed dat) de tand ontzenuwd is, krijg ik in mijn bovenkaak al een lichte pijn. Helemaal eigenaardig wordt dat dan als je weet dat de vulling uit een tand in de onderkaak komt.

I’m just a big baby.