“Uw brood bakt zichzelf niet”, zo wist het deeg mij vannacht op geheel telepatische wijze mede te delen, luttele seconden nadat ik de televisie had uitgezapt en mij knus in bed had geïnstalleerd. Een deeg, dat nochtans om 18u een eerste sponzen voorrijs mocht ontvangen en een half uurtje nadien een kneedbeurt. Om tot slot opnieuw liefdevol de kom in te gaan voor een eerste rijstijd.
Iets voor twaalven wreef ik aldus de slaap opnieuw mijn ogen uit en toog ik naar benenden, alwaar het bewuste deeg mij nog net niet uit de kom tegemoet trad. Ik heb het neergeslagen en in twee gesneden, in twee bakblikken gelegd en die vervolgens –zoals steeds– in een doorzichtige plastic zak geplaatst. Ik heb mijn timer op een dik half uur ingesteld, de televisie opnieuw opgewarmd, en een stukje naar de dubbelaflevering van Lost gekeken –dat ik eerder die avond had opgenomen. Normaal gezien krijgt het deeg tijd tot het in omvang is verdubbeld, maar dat zag ik niet echt zitten. Na de toegestane tijd heb ik dan ook snel de oven voorverwarmd, het brood in het volgende half uur gebakken, uit de oven genomen ter afkoeling, en eindelijk mijn bed opnieuw opgezocht.
Ziehier de snoodaard, wiens wederhelft deze ochtend reeds genadeloos door de snijmachine aan stukken werd gerijt. Het vraagt soms wat werk (al valt dat mee: meer tijd dan werk eigenlijk) –en vooral geheugen– maar zo lekker, zo’n vers- en zelfgebakken brood!
En dan vraag ik me af: is het dat eigenlijk waard, zoveel werk (zoveel tijd) om zelf brood te bakken? Is zelfgebakken brood dan zóveel lekkerder dan een brood die je koopt bij een deftige bakker? ‘k Vraag me dat altijd af bij mensen die zelf brood bakken: waarom doen ze het? Wat is hun drijfveer? 🙂 Ikzelf zou er mij geen doen aan zien denk ik (vrees ik).
mensen doen soms dingen liever zelf … misschien voor de zelfvoldoening, om iets te kunnen … bij mij is dat toch zo… maar ik ga hier niet over beginnen uitweiden, want ik zou hier een hele litanie kunnen verkondigen, het is tenslotte nog steeds Bruno’s blog 😉
Bij gebrek aan goeie bakkers in de buurt heb ik een tijdje geleden een broodmachine gekocht. Als de keuken (en electriciteit etc) vernieuwd wordt komt er een goeie oven, maar tot dan zijn we hier best tevreden met ons broodmachine-brood.
’t Heeft een vreemde vorm, maar met de juiste ingredienten (spelt, zonnebloempitten, havervlokken, etc) is het toch heel lekker. En je moet niet denken aan rijzen, kneden, rijzen, bakken.
O maar ge moet u niet inhouden hoor tOM. Het gaat inderdaad voor een groot deel ook om het gevoel van zelf iets (goed) te kunnen maken, met uw handen in dat deeg te zitten, en variaties te proberen e.d. Een broodmachine zou daarom ook niets voor mij zijn, omdat het dat tactiele plezier wegneemt. En dan heb ik er wel wat nachtrust voor over (gelijk gisteren weer –potver).
We hebben nochtans een paar uitstekende bakkers in de buurt –Groeneweghe in de Distelstraat bijvoorbeeld, waar ik de zaterdag mijn pistolets ga halen.