before you die

Het Instituut steekt er een stokje voor: wat wil ik nog doen voor ik doodga? Dit hoort er alvast ook bij mij bij: een boek schrijven én publiceren.

Maar goed, ik was daarmee begonnen, met zo’n lijstje aan te leggen voor deze post. Met zaken zoals één van mijn foto’s als cover van een internationaal tijdschrift, een halve marathon lopen (en daarna zien we wel verder), en (hoewel ik er niet happig op ben dat land binnen te komen:) met een motor van de East Coast naar de West Coast rijden (en/of omgekeerd).

Edoch ik ben niet meteen de man van grootse plannen en ambities, bedacht ik mij terwijl ik bezig was. Ik leef liever van dag tot dag, en dat bevalt me tot nog toe uitstekend. Ik heb bovendien ondertussen al een heleboel dingen gedaan die ik al lang wou doen (zelfstandig zijn, een motor, een tattoo, een kind, een huis, een superdoktermadam, …). En tuurlijk, er zijn er nog een heleboel, maar zo meteen zaken opnoemen die ik nodig wil (doen) en zonder dewelke mijn leven niet als compleet zou aanvoelen? Nah. Ik neem het wel zoals het zich aanbiedt. En dat is soms al meer dan ik kan vatten.

Dit stokje ga ik nu wel eens doorgeven zie. Niet naar de oudere garde, maar naar de jonge menschen, die amper aan het begin van hun leven staan, nietwaar Sara, Tom, en Joke?