…sont plus belles que vos jours.
Dat is een film van Zulawski, een Pools regisseur (leerling van Wajda) die een aantal moeilijke Franse films heeft gemaakt. Niet dat ik ooit ook maar één van die films bewust heb gezien, laat staan dat ze zijn blijven hangen, behalve die titel dan. Dat, en hij had in Sophie Marceau zijn muse gevonden, waar ik als adolescent niet geheel onverschillig tegenover stond. Ik kende Marceau van La Boum (1 én 2), en nadien van haar photoshoot in Photo (het magazine). Daarna heb ik nog wel wat van haar gezien, maar veel verschrikkelijk interessante dingen heeft ze eigenlijk niet gemaakt, dacht ik.
Enfin, dit enkel omdat ik wat inkleding zocht om te kunnen verwijzen naar Michels post waar hij mij op een zwak moment heeft vastgelegd. Als een oude mens zou ik mijzelf niet onmiddellijk omschrijven (naar middeleeuwse maatstaf misschien wel), maar het is waar dat al dat slaaptekort niet deugdelijk is voor de gezondheid of de helderheid van geest. Terwijl dan weer wordt beweerd dat oudere mensen minder slaap nodig hebben. Maar och, ik weet met mijn energie geen blijf somtijds.
Tiens, ik heb daar nog iets over te vertellen, geloof ik. Maar we gaan eerst wat buiten spelen. ’t Is Pasen (en dat moet nog steeds met hoofdletter geschreven worden –geheel in tegenstelling tot middeleeuwen).