Zaterdagochtend heb ik samen met Henri een vogeltje gevonden dat vermoedelijk ergens uit een nest gevallen was (het was een meesje). We hebben even goed rondgekeken, maar de enige boom in de buurt bevatte geen nest.
We waren net op weg om Tessa af te halen van het station, dus als noodoplossing heb ik het vogeltje dan maar meegnomen, met de bedoeling het later thuis in een doos wat tot zichzelf te laten komen. Helaas. We zijn er nog net mee tot bij het station geraakt, daar is het eventjes wild beginnen fladderen, and that was it.
Volgens mij had het beestje zijn nekje gebroken, want de ganse tijd dat het in mijn handen was, lag het hoofdje gewoon slapjes naast het lichaam.
Aan Henri alles een beetje proberen uitleggen (hij is momenteel wreed bezig met alles wat dood is, en sterven etc.), en dat het beestje toch nog met liefde omringd was toen het doodging. (Jaja, een beetje melodramatisch, maar het heeft duidelijk toch geholpen.)
Boodschappen gedaan voor het bezoek van de volgende dag, en in de namiddag naar de sluiting van het Museum voor Schone Kunsten (samen met de ouders en Nicolleke). Ongeloofelijk blij dat ik geweest ben. Zodanig onder de indruk dat ik bij het buitenkomen het verkeer vergat, en mij dus bijna heb laten overrijden.
(Edit: nutteloze beschrijving van bovenstaand bijna-ongeval weggehaald.)
<!–(Duidelijk een beetje mijn eigen schuld, maar de meneer reageerde toch wel heel agressief: weg afsnijden (ok, ik had niet opgelet), hard remmen, de auto in achteruit en een tweede poging ondernemen om mij te overrijden terwijl ik achter hem verder overstak en ijverig mijn best deed om hem te negeren. Whatever; ik reageer daar al lang niet meer op.)–>
Zondag brunchdag, twee bevriende koppels, elk met hun pagadder: Aaron (Bart en Veerle) en Arthur (Marleen en Stefan). Van 11 tot 17 aan tafel gezeten en in de keuken gestaan (kikkerbilletjes, en kabeljouw met soepje van palourdes) en ons Tessa met een reuzenafwas opgesolferd (klein, klein beetje meegeholpen). Ondertussen de klein mannen meehelpen in de gaten te houden en twee kleurenwassen afgehandeld.
Nog net naar 24 gekeken en dan alletwee uitgeput in slaap gevallen. Geen nood: nog vijf dagen en ’t is weer weekend.