Een mens wordt dat beu, al dat eten. Eens zien, binnen wandelafstand bezoek ik volgende zaken (in volgorde van meest gefrequenteerd naar minst):
- Exki, met de ‘alternatieve’ broodjes en slaatjes
- City Delhaize, met altijd weer dezelfde industriële slaatjes en dito sandwiches
- Een van de drie sandwichverkopers in de gebouwen van de Sheraton (die aan de ingang naast de hoofdingang van het hotel)
- De Indiër in de City 2, waar we soms een chapati halen (kefta, tandoori)
- De meneemchinees (waar ik vanmiddag een boeuf au trois parfums heb gehaald)
Niet dat het niet goed is, of dat er niet genoeg van is, wel integendeel. Want ik vermeld dan nog niet de ontelbare allochtone eetgelegenheden die ik op die wandeltocht tegenkom. Maar ik raak er een beetje in verzadigd.
Het wordt tijd om weer eens mijn zelfbelegde broodjes mee te brengen, denk ik dan.
ik ken het gevoel, maar om die eigengemaakte broodjes dan weer mee te brengen moet je ook tijd (en inspiratie!) hebben en die vind ik nog niet te gauw dus toch maar weer een belegd broodje halen (alhoewel, deze morgen was ik hiervoor te laat en werden het boterkoeken wat voor een keertje ook wel gesmaakt heeft) 😉
’s avonds meer maken bij avondmaal en de restjes meenemen! microwave! ol
Dan eet je twee dagen na een hetzelfde, ook niet aanlokkelijk. Nee, dan liever ’s avonds wat extra pasta koken, wat groenten erbij of pesto en mozarella bijvoorbeeld en je hebt een slaatje voor ’s anderendaags.