slaagcijfers

Slaagcijfers: onvoldoende, Minister dringt aan op meer “onderwijssucces” aan UGent, zo lezen we vandaag in De Gentenaar. En dan doelt die minister —in casu Frank Vandenbroucke– officieel wel dat er meer studiebegeleiding moet komen, onderhuids voelt men de druk en het gemorrel om zoveel mogelijk studenten te laten slagen. Vaak ten koste van het niveau dat men toch van zo’n universiteit mag verwachten.

Ik ben het daar niet mee eens. Het universitair diploma is meer en meer aan het verglijden naar een equivalente de waarde van een diploma middelbare school nog niet eens een paar decennia geleden. Nog even en de universiteit wordt verplicht in de ‘academische’ loopbaan van de Vlaamse jongere. Totaal uitgehold, en zonder meer waarde dan een stuk papier als tussenstap op weg naar een loopbaan.

Universiteit moet universiteit blijven. Iedereen moet er (financiële) toegang tot krijgen, maar men mag niet verwachten dat iedereen ze succesvol beïndigt. En dat is geen elitaire prietpraat, net zoals het geen blaam mag zijn als men universitaire studies ‘niet aankan’. Onderwijs voor iedereen mag niet ten koste van het onderwijs zelf gaan. Misschien moet de minister maar beter aan een abituriënt of een toegangsexamen denken, als hij gemeend wakker ligt van de kwalitatieve (relatieve) ipv de kwantitatieve (absolute) slaagcijfers.

6 gedachtes over “slaagcijfers”

  1. +1

    Wij zijn een paar maand geleden weest betogen omdat VDB de slaagcijfers wou koppelen aan subsidie, weet ge nog?

  2. We hebben toch wel enige speelruimte, dacht ik? Al is de kwaliteit de laatste jaren verminderd, onze gemiddelde student-afgestudeerde hier in Vlaanderen is nog steeds een ware superheld in het buitenland.

    ’t Is van horen zeggen.

  3. Een outputfinancieringsmodel is natuurlijk onmisbaar als men wat concurrentieel wil blijven met het buitenland wat onderzoek betreft.

    Het is heel wat anders wanneer het over onderwijs gaat… En dat is een lesje dat de minister maar niet geleerd krijgt.

  4. Ik vind dat, toen ik aan hoger onderwijs begon, ik daar nog niet klaar voor was. Ik was te jong. Ik denk dat velen daar een probleem mee hebben. Veel jongeren maken geen realistische studiekeuze, en komen pas op het juiste spoor na

  5. Steekt vingertje op: hier van ’t zelfde. En ik ben er eigenlijk nog steeds niet uit, als ik eerlijk mag zijn.

Reacties zijn gesloten.