stemmig

“Ge zijt toevallig geen bijzitter?”, vroeg de reservist een beetje nukkig toen ik om 7u55 mijn opwachting maakte. “Want ik sta hier liever voor niets zo vroeg dan dat ik de ganse voormiddag papierkes mag uitdelen.”

Ik moest hem ontgoochelen. Dat ik in een ruk bij de bakker ontbijt heb gehaald, en dan maar meteen mijn stem ging uitbrengen, zodat ik terug het bed in kon. Morgen gaan we terug werken, als is het slechts voor twee dagen, want woensdag begint mijn filmfestivalverlof.

“Deze meneer stemt bij volmacht”, zei de mevrouw die mijn en Tessa’s oproepingsbrief, mijn identiteitskaart en Tessa’s volmacht van haar collega, die onze namen had aangekruist, in ontvangst nam. Waarop ik van nog iemand anders één kiesbrief voor de provincieraad en één voor de gemeenteraad in handen geduwd kreeg.

“Dank u, maar moeten dat er geen twee van elks zijn?”, vroeg ik die meneer.

Hij sputterde even tegen: “neen hé, ge moogt maar één keer stemmen hé meneer”. Tot zijn collega’s hem er andermaal op wezen dat ik ook bij volmacht stemde. “Ah zo, natuurlijk wel!”

Onze stemmen zijn uitgebracht, vanzelfsprekend voor de goede partij, en wij hopen voor u hetzelfde. Het zijn spannende verkiezingen, niet alleen in Gent, maar mogelijks meer nog in Antwerpen. Ook Tuur slaat er een weekje voor over.