Vanochtend hebben we Henri uitgezwaaid. Hij vertrok voor drie dagen naar zee (Bredene), op schoolklas. ’t Is de eerste keer, zowel voor hem als voor ons, en hoewel we allemaal heel erg ons best deden om er cool over te doen, zit ik hier toch maar met een serieus klein hartje te proberen mijn aandacht op iets anders te vestigen. Zonder succes vanzelfsprekend.
(Als verdere verwoede poging ter verstrooiing gaan we vanavond twee keer naar de film, kwestie dat ik u binnenkort meteen ook twee keer kan lastig vallen met een filmbespreking.)
De school heeft ons een telefoonnummer meegedeeld, met een code, waarnaar de ouders verwoed kunnen bellen om te vernemen hoe het met de kinderen gaat (0,45 EUR per minuut). Geen weblog (of podcast of vcast) helaas.
Is het al woensdagavond?
Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik op kamp ging met de welpjes, eerst beetje bang maar na een uur dacht ik niet meer aan thuis. Ik neem aan dat mijn ouders het net zoals jij moeilijker hadden 🙂
En wat valt er dan concreet te beluisteren op zo’n betaallijn? Overzicht van de dagactiviteiten, of gewoon “er zijn geen bijzonderheden te melden”?
Laat ze maar gewoon doen. Toen ik leider was van de kapoenen hadden we ook last van kinder-stalkers. Vanaf nu is het ook strikt verboden voor ouders om te blijven uitpakken enzo. Want anders blijven ze maar uitvluchten zoeken om nog even te blijven. En ook geen bezoek toegelaten. En op de laatste dag pas terug mogen komen halen op het afgesproken uur (maar helaas, want elke keer staan de ouders er al vele uren voor dat er is afgesproken). Alleen merkten we dat ouders die zelf ooit in de scouts zaten veel minder last hiermee hebben. Misschien omdat ze weten wat er allemaal gebeurt enzo. Hij gaat zich goed amuseren!
met die ‘ook’ wil ik niet aanduiden dat jij een kinderstalker bent hoor 😉
Maar gewoon dat er veel mensen zijn die hier last mee hebben.