Allemaal goed en wel, maar hoe zit het nu met de muziek? Had u mij het zaterdagavond gevraagd, dan had ik u zonder aarzeling geantwoord dat Nathalie Loriers Chemins Croisés Quintet tot nog toe het hoogtepunt is geweest. En dat het optreden van het Toots Thielemans Quartet (het tweede optreden van Toots) het meest ‘jazzy’ en begeesterende was.
Gisteren was echter een topdag. Inclusief Woody!, het ‘kinderprogramma’ van Jan De Smet (De Nieuwe Snaar) en Arne Van Dongen, versterkt door Geert Waegeman, Peter Van Eyck en Stoy Soffelen. Ze brengen liedjes van Woody Guthrie, vertaald door Frank Vander Linden (De Mens). Diezelfde liedjes staan overigens op de onvolprezen CD “Steek je vinger in de lucht” (een absolute aanrader vor uw kinderen –en uzelf overigens). Ze alterneren het Woody! programma met het Ukulogisch Museum; vandaag is uw laatste kans vandaag!
Het eerste optreden was Bzzz Pük feat. Nguyên Lê (laat zich ongeveer uitspreken als [gwen lei]). Hoewel Son of Jimi Hendrix geen slechte omschrijving zou zijn, is Nguyên Lê veel meer dan dat. De invloed van Hendrix mag dan al overduidelijk zijn, Lê biedt niet alleen zijn eigen interpretatie, maar in wezen blijft het niet meer dan dat: een invloed. Lê zet zowel Hendrix als bvb Oosterse invloeden naar zijn hand, om er gesterkt weer uit te komen.
Overigens mogen we niet alleen bij Lê stilstaan: Geoffroy De Masure, Linley Marthe, en Stéphane Galland zijn stuk voor stuk sterke muzikanten. Geoffroy De Masure was zonder meer impressionant.
(Een van de rode draden in dit festival is Aka Moon: cfr Stéphane Galland in deze groep, Michel Hatzigeorgiou bij de Erwin Vann Group, en het optreden van DJ Grazzhoppa’s DJ Big Band vs Aka Moon).
Hm. Ik wou me nog lovend uitlaten over het Fred Hersch Trio + Two, en het Wayne Shorter Quartet, maar ik ‘moet’ binnen anderhalf uur in Antwerpen present geven. ’t Zal voor de volgende keer zijn.
Oh ja, de Jazz Middelheim 2005 flickr set werd vandaag danig uitgebreid…