Gisterenavond waren we uitgenodigd op een Academische Zitting van de Faculteit Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen. Op de agenda stond o.a. de huldiging gedoctoreerden 2001 en 2002, door Prof. dr. E. Veys, coördinator Facultaire Doctoraatscommissie
; en vermits Tessa zich sinds vorig jaar Doctor in Genees-, Heel- en nog-iets-kunde kan heten…
Fun. Het gaat er heel statig aan toe, op zo’n zitting. Eerst gaan de genodigden binnen, de meeste mensen hebben een gereserveerde plaats, en dan komt de blijde intrede van het geprofte. Kompleet met wambuis en al.
(De meesten hadden een roze-rode afzoming, maar er waren er enkele die een groene zoom en ditto kwastjes aan hun traditionele kledij hadden. Some kind of pecking order?)
(Bovendien waren er twee proffen uit een Finse universiteit, die een Gouden Medaille en Diploma in ontvangst mochten nemen, en hun traditionele klederdracht vereiste duidelijk een hoed. Zo’n soort hoedje als men wel eens op een koetsier pleegt te zien.)
(Over pecking order gesproken, naast de kleuren waren er ook een aantal met een soortement barret, ook al in verschillende groottes etc…)
De twee-en-een-half-uur durende zitting werd opgeluisterd door de Medical Faculty Band, die voor het tweede deel werd aangevuld door een zeker PVC (niemand minder dan Prof. dr. P. Van Cauwenberge, Decaan van de Faculteit). Blijkt die mens al een CD te hebben ook. Errrmmm… laat het ons maar niet over de muzikale gedeelte van de zitting hebben.
Het Belgisch Volkslied en de Vlaamsche Leeuw aan het eind van de zitting verwees mij in deze tijden iets te veel naar een Amerikaans-patriotistisch gebeuren, maar ik was al blij dat we het niet hoefden te zingen.
Allemaal zeer verdienstelijke mensen op zo’n gebeuren, maar ik kon me de ganse tijd niet ontdoen van het gevoel dat ik een deel uitmaakte van een inside joke, waarvan ik de pointe niet kende. Maar zeer genietbaar, dat wel.