Jam is jazz zonder vruchten (en andere flauwe woordspelingen)

Het concert + jam met Bart Maris op woensdag heb ik gemist, gezien ik in De Bijloke zat, maar gisteren was er een nieuwe jam in de Hot Club, onder het wekelijks terugkerende thema Elias, Nils & Cyriel inivite.

Drummer Elias Devoldere toert momenteel met Nordmann voor hun cd release tour, en werd waarschijnlijk daarom vervangen door Gert Malfliet, die met zijn band Zinger onlangs tot de laureaten van De nieuwe lichting 2015 van Studio Brussel werd verkozen. Bassist Nils Vermeulen speelt in Laughing Bastards (met o.a. Michel Mast van Wofo en de Ham Sessions), opende vorig jaar met Jukwaa de Garden Stage op Gent Jazz, en speelt in Kabas waarvoor een crowdfunding project loopt om hun debuut album te financieren (i.s.m. Gent Jazz, Jazz Middelheim en JazzLab Series). Gitarist Cyriel Vandenabeele speelt o.a. in Midnight Blue Birds (samen met Malfliet en Vermeulen).

Zonder het eerst te beseffen had ik Vandenabeele met de fiets achterna gezeten (op een letterlijke, niet competitieve of agressieve manier), toen ik van huis langs de Lindelei naar de Hot Club trok. Omgord met een gitaar en een koppel rugzakken, gaf Vandenabeele overigens nog flink van katoen. Het bleek toch een beetje een voorbode van de muziek in de Club, waar hij zich verder kon uitleven, gesteund én uitgedaagd door de standvastige vingers van Vermeulen op de bas.

20150226_hotclubjam01

Deze keer kwam er plaats aan de toog vrij. Ik had mij eerst een beetje aarzelend op een vrije stoel bij een koppeltje gezet, dat daar gelukkig desgevraagd geen graten in zag –vanwaar ik zelf de durf haalde om het te vragen, ontgaat mij even– maar ik verhuisde algauw naar de toog zodra de mogelijkheid zich voordeed. Achter de bar stond onder meer Astrid Creve, die maandag nog zelf had opgetreden. De (terugkerende) gast voor de eerste set (“we spelen eerst zelf een set van een uurtje en dan gaan we jammen,” had Vandenabeele aangekondigd) was pianist Stijn Engels. Nog één naam droppen en we zijn erdoor, want vlak na de pauze speelde Laurens Van Bouwelen (ex-Amatorski en nu St. Grandson, ook al laureaat bij De nieuwe lichting 2015) op de drums. Och, komaan: voor de volledigheid –al heeft het niets met de jam te maken– vermelden we ook nog I Will, I Swear, de derde laureaat van De nieuwe lichting 2015, waar ik nog zo tevreden van was tijdens Glimps (ondanks de technische mankementen).

De eigenlijk jam –ha!– heb ik grotendeels aan mij moeten laten voorbij gaan, want toen was het plots half twaalf geworden. Jammer, want ik zag tijdens de pauze een pak andere muzikanten hun instrumenten binnen dragen, en ik vermoed dat het nog wel een tijdje is doorgegaan. Het eerste deel was alvast aangenaam luisteren (met een beetje sympathiek gerotzooi ertussen), inclusief een innemend en beschermend ge-ssst waarmee de barmeisjes de aandacht op de muziek trachtten te behouden.

Er valt zowat elke dag (behalve op vrijdag en zaterdag) een concert mee te maken in de Hot Club.

Dit weekend eens bekijken waar we volgende week allemaal naar toe kunnen of moeten; vanavond gaat het richting S.M.A.K. voor Citadelic @ S.M.A.K. 15, waarom om 22.30 u. de nieuwe Ifa y Xango boven de doopvont wordt gehouden (wie zich vroeger kan vrijmaken: vanaf 20.30 u. treden er eerst Han Bennink en Jasper Stadhouders op.