Toen ik gisterenavond thuiskwam –na een (verfrissend ?!) dagje project management training— zat de loodgieter te wachten tot onze 200L warmwaterketel leegelopen was. Het probleem, zo vermoedde hij, was kalk. En hij had nog geen klein beetje gelijk.
Toen de ketel leeg was, werd het verwarmingselement (e.d.) eruit gehaald. Met dat element kwam een halve emmer kalk mee uit de ketel gevallen. Een halve emmer. I kid you not.
Het is nog niet zeker of dit situatie kan opgelost worden door simpelweg dat element te vervangen, of dat we een nieuwe ketel moeten hebben (en wat de meest cost-effective oplossing is). In elk geval komt er binnen afzienbare tijd een waterverzachter op de leiding. (En ik mij maar afvragen waarom ik water spots op mijn negatieven krijg bij het ontwikkelen.)
Daarna ook naar telenet gebeld; die mensen weten duidelijk dat internet belangrijk is. Dat ze absoluut geen signaal van mijn kabelmodem kregen, en dat ze dus iemand gingen sturen. Of er overdag iemand kon komen, of had ik het liever ’s avonds. Ik vreesde al dat ’s avonds een week of zo uitstel ging betekenen, maar nee, vanavond, tussen 17 en 18:30 komt de technieker langs. Dat is service!
En als ik mij nu morgenvroeg weer met warm water kan wassen, is het helemaal OK.
Och, ik was het nog vergeten. Tijdens de hevige windvlagen vorige week is een stuk zinken dakbedekking van ons nieuw dak (5 maand oud) losgekomen. Vandaag komt dus ook de dakwerker langs.
Zoals ik al eens in een mail heb uitgelegd: neem altijd onverzacht water als je je aquariumwater ververst 🙂 Tis maar dat je het niet vergeet. Voor de rest alles ok met de visjes?
Lang Leve de service.Of het nu de loodgieter, het manneke in de gele jas is, of de dakwerker. Wat zijn we toch verwende beestjes, He!
Dat komt ervan, vergeten Calgon in de chauffage te gieten.