Tag: tessa

off

Gisteren ben ik met Jeronimo in het Begijnhof achter de Lange Violettestraat terecht gekomen. Daarvoor was ik al tijdig op het werk weggeraakt om Henri van school af te halen, én daarna nog tot in het Pand te geraken voor de Wetenschapsdag van de Vakgroep Inwendige Ziekten (UGent). Huh?

Op de agenda vindt u dit terug: 16.45 u Uitreiking van de Pfizer prijzen voor het beste doctoraat in de medische wetenschappen door dhr. Daniël Van Bellinghen (Pfizer). De prijs voor het beste doctoraat 2002-2003 ging naar Study of Homing, Differentiation and Expansion of Hematopoietic Stem Cells in Immunodeficient Mice, waarmee de vrouw van mijn leven op 25 juni 2002 gepromoveerd is tot doctor in de medische wetenschappen.

Deze week is daarmee officieel tot de week van de recepties uitgeroepen. Een receptie dinsdag op het werk, woensdag tijdens de persvoorstelling van De bijeneters, donderdag op de Wetenschapsdag, deze ochtend werden er cocktails geserveerd tijdens de persconferentie op het stadhuis, en vanavond volgt er nog eentje na weer een andere boekvoorstelling (Het einde van Jeroen Theunissen).

(Telkens ben ik ook in de stad blijven plakken voor een maaltijd, woensdag in de Vintage Winebar voor tapa’s, gisteren in het Lepelblad, en vanmiddag bij usage interne.)

Na het Lepelblad ging het in spoedtempo naar het Begijnhof, alwaar Artcinema Off-Off is gevestigd. Een verschrikkelijk leuke plaats. De eigenlijke zaal is met een zwart doek van een café gescheiden. Tijdens de voorstelling worden ook daar de lichten uitgedaan. In de zaal staat een ruime voorraad stoelen opgesteld, die oncomfortabel genoeg zijn om u tijdens de meest vermoeiende voorstelling wakker te houden. Niet dat het nodig was, want CloseUp van Fabrice Chan-Chiang is een verschrikkelijk onderhoudende film. Zo underground als maar kan, en zo Gents als maar kan, hadden we er alletwee plezier in de verschillende locaties te identificeren.

Drie jongemannen willen een kortfilm draaien, maar op zoek naar de geschikte cast, loopt alles plots enorm uit de hand wanneer een van de acteurs het op een loopje neemt met de realiteit. Het klinkt verwarrend, maar dit is geen saaie complexe bedoening. Je leeft echt mee (al wil je je niet onmiddellijk met de personages identificeren), en de situaties zijn bijwijlen bijzonder hilarisch. Let wel, het is geen comedy. De film is misschien nog het beste te vergelijken met C’est arrivé près de chez vous, dat een kleine vijftien jaar geleden furore maakte in onze contreien.

CloseUp speelt nog vanavond en morgen, telkens om 20u (slechts 5 EUR toegang). De moeite. (Off-Off ligt in Begijnhof ter Hoyen, Lange Violettestraat 237. Het staat voldoende bewegwijzerd in het Begijnhof.)

wolken

Soms halen we ons humeur uit verschillende dingen; zij uit haar werk, ik uit mijn overvloed aan …euh… uit de hand gelopen hobby’s. Veel frequenter halen we ons humeur uit elkaar, en dat is ongetwijfeld de reden waarom we er vandaag alletwee euforisch bijlopen.

De trambestuurder aan de Albertbrug was niet tevreden toen ik helemaal vanvoor aan zijn meterslange tram op de deur tikte. Nog minder verheugd was hij, toen bleek dat ik niet alleen daar wilde opstappen, maar bovendien een tramticket van hem wou kopen. Anderhalve euro kost dat ondertussen, en ik beschikte slechts over twee stukken van één euro. “Ik kan niet teruggeven”, merkte hij op. Tessa had geen halve euro bij zich, maar een uiterst vriendelijk en behulpzaam koppeltje kon mij uit de nood redden. Elk een halve euro, en zij mocht van hem mijn euro houden. (De trambestuurder was nog steeds niet tevreden toen ik met pasmunt terugkwam.)

Het was een aangename boekvoorstelling van De Bijeneters (Peter Terrin) in de Handelsbeurs, gisteren. Ik had mij verwacht aan uptight, arty farty toestanden, maar daar bleek niets van aan. Wij luisterden met veel graagte naar Lalalover, ontwaarden in de menigte Annelies Verbeke en Christophe Vekeman (nee, niet tesamen), en stootten op een sympathieke uitgever (v) en boekhandelaar (m) die niet te beroerd bleken om een beetje tijd aan ons te besteden.

(Achteraf hebben we de Vintage Winebar (Onderbergen) bezocht, waar ze heerlijke tapa’s hadden en een kruidige Syrah voor Tessa.)

De trambestuurder op de terugweg maakte totaal geen problemen van mijn wisselgeld. “Nog een prettig avond, meneer.”

(Die zonderling, vanochtend op weg van Gent naar Brussel, die zonder enige aanwijsbare aanleiding schaterde van het lachen, dat was ik inderdaad. Hopelijk bent u er ook vrolijk van geworden.)

de macht der gewoonte

Terwijl ik hier mijn tweede krant opensla in mijn browser, begint het plots te dagen. Eigenlijk had ik net zo goed de papieren versie kunnen meenemen, gezien Tessa toch nog op de lappen is tot vrijdagnacht.

Maar neen, toen ik vanochtend het huis verliet, heb ik gewoontegetrouw mijn krant in mijn tas gestoken, en DM voor de gangdeur achtergelaten zodat Tessa ze niet kan missen, wanneer ze een uurtje later vertrekt.

Juist ja. Maar ik heb wél de voordeur op dubbel slot gedaan.

relativering

Gezien Tessa pas om 10 uur naar Zaventem moet vertrekken, was ik half van plan geweest om vandaag uit te slapen. Helaas is het op het werk een drukke periode (Executive Board Meeting), waardoor de ganse staff zo vroeg en zo lang mogelijk present moet geven. En dan rekenen ze op mij om de deuren te openen, daar er niemand zo vroeg komt als ik.

Toen Tessa zoëven Henri aan de schoolpoort afzette, had hij een verzoekje. Mama had wat tijd, dus of ze niet even bij de directeur wou langsgaan. Nee, er was geen probleem, toch niet echt, maar zou ze niet aan de directeur kunnen vragen of ze hem niet wat moeilijker oefeningen voor rekenen konden geven. Dat het nu allemaal veel te ‘makkie‘ is, en dat hij bij wijze van spreken de oplossing al weet voor de juffrouw de opdracht goed en wel had uitgesproken (dat zei hij bijna letterlijk).

Maar alleen voor rekenen. Voor taal hoefde het niet zo, allez, het mocht, maar daar was hij gewoon goed mee met de andere kindjes.

(*zucht* En ik moet hem weer drie dagen missen.)