Tag: koffie

dorstlesser

Vermoeiend is dat, die hitte. Te warm om te slapen, te warm om te werken, te warm om te lezen, te warm om naar TV te kijken. Hoe hoger de temperatuur, hoe lager de activiteitsgraad. Eenmaal boven de dertig graden, voel ik mij zoals in een bad: loom, met soms net genoeg energie om een blad om te slaan en van een drankje te slurpen.

Een geschikte dorstlesser is koffie. Niet zozeer het warme spul, al gaat ook dat er vlotjes in, maar een ijsgekoelde variant.

Vul een hoog (hitte- of liever: temperatuurwisselbestendig) glas met ijsblokjes. Giet er een bodempje melk bij (naar smaak –liefhebbers van zoet kunnen er altijd suiker aan toevoegen, maar dat lest natuurlijk minder de dorst). Maak een goede, sterke koffie; zelf gebruik ik een mokka pot, waaruit je net één tas kan halen. Giet de hete koffie over de ijsblokken in het glas, en wacht even tot alle ijsblokjes gesmolten zijn (ondertussen kan je altijd een tweede pot zetten), goed roeren, én klaar.

Heerlijk verfrissend. (En het helpt mij ’s ochtends wakker te worden na weer een veel te korte nacht.)

in ’t nieuw

Ondertussen hebben wij een nieuwe telefoon, en eindelijk ook opnieuw een microgolf-slash-grill. Geen warme-luchtoven, al volgt dat hopelijk nog wel eens met een nieuwe keuken. Ttz een keuken die naam waardig tout court.

Met de nieuwe telefoon kunnen we niet alleen zelf bellen maar ook (vooral!) gebeld worden. En wakker gebeld worden, want er zit voorwaar een wekker-functie op dat ding. (En dat was dan nog de goedkoopste die ik in de Fnac kon vinden!) Kan ik eindelijk mijn Tessa’s Palm terug gebruiken waar hij voor dient (ipv als wekker).

De microgolf-slash-grill (een speciale actie bij de Lidl enige tijd geleden) werd reeds gebruikt om

  • tassen water op te warmen voor thee en oploskoffie
  • wortels te garen (ik stoof ze toch liever)
  • vlees te ontdooien
  • steak te grillen
  • groententaart op te warmen

Vlees ontdooien doet het ding als de beste. In onze vorige microgolf –die het een jaar geleden heeft laten afweten (na het eerst bijna tien jaar te hebben uitgehouden)– zat ook zo’n functie ingebouwd, maar daar kwam het vlees altijd aan de buitenkant half gegaard en de binnenkant nog bevroren uit, terwijl bij deze alles gewoon perfect ontdooid was.

En blijkbaar kun je er ook een (verse) pizza mee maken. It slices, it dices, it makes julienne fries!

straf

Understatement: ik drink graag koffie. Toen ik twee maanden geleden nog op het negende zat, beschikten we daar over een espresso-apparaat. Zo’n commercieel maar degelijk ding, eerder geschikt voor thuisgebruik dan voor op de werkplaats. Het ding werkte met bonen, wat ervoor zorgde dat we vers gemalen koffie in onze tas kregen.

Na nieuwjaar ben ik (terug) naar het achtste verhuisd, en daar beschikken we over een soort Douwe Egberts koffie-automaat, die werkt met vloeibaar koffieconcentraat (tiens dat rijmt). Die koffie is drinkbaar, net zoals ook nescafé drinkbaar is. Daarnaast hebben we ook een koffiezet, waarin geregeld koffie wordt gebrouwen, die dan voor een paar uur warm wordt gehouden bovenop de machine. Die koffie is niet te drinken (Max Havelaar). Ze is verschrikkelijk straf gezet, en vreselijk bitter.

Vandaag dacht ik de oplossing te hebben gevonden, door eerst een halve kop water uit de automaat te halen, en daarbij dan een kop gebrouwen koffie te voegen, maar hoewel de koffie nu minder sterk is (maar niet flauw), blijft de bitterheid overheersen. En om elk halfuur naar het negende te trekken…