fotografie – Pagina 37

op de valreep: een lensvraag

En ik die dacht dat ik vandaag alleen maar ging kunnen schrijven: “ik was vandaag vanalles van plan, maar ik heb veel te veel tijd op flickr doorgebracht.” Komt daar toch wel Manuel to the rescue zeker?

ik ben gisteren gaan kijken bij de lokale fotoboer voor die Nikkor AF 50 f/1.8 en dat mens zei iets in het genre van dat is een plastieke lens je kan beter een iets duurdere nemen.

klopt dit of wou die gewoon geld uit mijn zakken slaan ?

Het korte antwoord eerst: nee, dit klopt niet, die onverlaat wil gewoon geld uit uw zakken slaan.

Iets meer, ter verduidelijking. Laat u godverdomme niks wijsmaken. De Nikkor AF 50 f/1.8 is een must have. Als ge maar een lens hebt, laat het dan vooral die zijn. Meer zelfs, ik zou die fotoboer rap links laten liggen, want het is gewoon een verkoper, en zeker geen man/vrouw met kennis van zaken. En ge kunt ze goedkoper op internet krijgen.

Tuurlijk is de build quality van de Nikkor AF 50 f/1.8 niet dezelfde als die van de Nikkor AF-S VR 70-200 f/2.8G IF-ED of van de Nikkor AF 28 f/1.4D (om bij de primes te blijven). Zullen we maar meteen de prijs ook vergelijken? (De 28mm kost goed 15 keer het bedrag dat je voor de 50mm neertelt.)

Maar voor die ‘schamele’ 100 EUR krijg je een standaardlens in je handen waar je veel van de rommelzooms mijlenver achter je zal laten (maar waar uw (foto-)boer een veel vettere marge op haalt). Bovendien leer je met een prime veel beter de mogelijkheden van je toestel én je lens kennen.

In de meest samenvattende bewoordingen gezegd: dit is de lens met de beste prijs/kwaliteit verhouding voor Nikon. Bar none.

festival, part 2

Desondanks voorafgaande berichtgeving, kunt zich binnenkort toch weer verwachten aan meer jazzfoto’s (ik probeer mij in te houden).

Zonet heb ik immers bericht gekregen dat mijn accreditatie voor Jazz Middelheim werd aanvaard.

Het concept ‘Around The Drummer‘, Nathalie Loriers, Uri Caine (!), Nguyên Lê, Wayne Shorter, de Dizzy Gillespie All-Star Big Band, en misschien nog een jam session in De Singel.

Waar wacht u nog op? (Het weer? De files?)

gescand

Met scanners wil het maar niet lukken. Minstens drie heb ik er al versleten.

Vanochtend nog in de rapte twee filmpjes ontwikkeld, met behulp van een speciaal daartoe gekochte ‘zak’, zodat ik eindelijk mijn geïmproviseerde filmwisseldoos vaarwel kon zeggen. De filmwisseldoos, voor wie het interesseert, was een grote kartonnen doos, waarover, in een verduisterde ruimte, drie donsdekens waren gezwierd, en waarin ik mijn 35mm film van de filmrolletjes op een spoel wikkelde. De ‘zak’, ziet eruit als een zwart XXL T-Shirt, waarvan de onderkant is toegeritst en de mouwen met stevige elastiek zijn ingewerkt, om, wanneer je je armen erdoor steekt, geen licht meer door te laten. Voor de rest doe je er hetzelfde in als in mijn doos, maar dan op veel minder omslachtige manier.

De ontwikkeling zelf verliep zonder problemen: twee Fuji Neopan 1600 op 800 ISO, Rodinal Special 1+15 gedurende 4 min. Toen ik ze daarnet echter in stroken van zes versneed, en ze per twee aan de scanner wou onderwerpen, liep het fout. De ene foutmelding na de andere, herstarten, nieuwe drivers, oude drivers, PC, Mac, niks hielp.

Bon, mijn flickr account is erdoor gespaard gebleven van nog meer BNF foto’s (ik had nog vijf z/w rolletjes die op ontwikkeling lagen te wachten), maar ik had toch graag de resultaten iets beter willen bekijken dan door een loupe op een nu tot lichtbak gemodifieerde scanner.

Over flickr gesproken, de laatste batch BNF foto’s werden vannacht in de tweede BNF set (All that jazz?) gecatalogeerd.

Waaronder deze van Erik Truffaz,

…deze van Mariza,

… deze van Tony Joe White,

… en nog een stuk of wat.

Maar met scanners wil het dus niet lukken. Voorheen reeds twee Agfascans, en nu ook een Canoscan 8000F naar de knoppen. Consumptiegoederen zeker?

uit de oude doos

Om even te breken met de BNF foto’s heb ik nog maar eens wat ‘oude’ foto’s in mijn flickr account geplaatst.

(Oud is op te vatten in Internet Tijd™ en betekent in dit geval iets meer dan een jaar geleden.)

Zoals deze:

En deze:

En deze postkaart van Gent (die ik dan ook naar de juiste groepen heb gestuurd):

Enjoy (hopelijk).
(’t Is komkommertijd voor iets.)

[flickr] Tatiana Cardeal

I don’t consider myself as a photographer, maybe a “visual artist”. I like to learn. I worked many years as an art director and graphic designer for magazines and newspapers in Brazil. Last year I started to taking photographs, and now I can’t stop it.

Tatiana Cardeal: photos / profile

the soul’s weight

Guarani suicides

Meer info vind je ook op haar weblog: (:)<[o]=

(Ik voorzie om op (on)regelmatige tijdstippen over flickr discoveries berichten. Aanleiding zijn de vele interessante photosets die ik heb ontdekt via de Flicky Awards. Veel woorden ga ik er niet aan besteden; de beelden spreken voor zich.)

meer flickr

Hah. Eindelijk nog eens een BNF update.

Naast de ondertussen reeds ruim geadverteerde Blue Note Festival flickr set (‘All that jazz‘), heb ik er nu een tweede set bij geplaatst: ‘All that jazz?‘

Daarin vindt u foto’s van de optredens van

Lizz Wright:

Briskey:

Met o.a. Isolde Lasoen, die we nog kennen van het Jong Jazztalent vorig jaar.

Cassandra Wilson:

Louie Vega & His Elements of Life:

Club scene in ’t kwadraat. DJ en swingin’ comboleider. Geen stilzitten aan.

Solomon Burke:

The Greatest Soul Hits; spektakel alom. hey, de man heeft 21 kinderen, 74 kleinkinderen, 13 achterkleinkinderen, and the body to prove it. Ambiance in de keet!

Gaat dat zien (indien u wenst); er wordt bovendien gestadig aan toegevoegd.

[RAW] DxO

Zo blijft een mens bezig. De laatste paar uur heb ik een aantal programma’s getest, waaronder DxO. Veel hype, zo dacht ik eerst (een tijd geleden), en CaptureOne doet perfect wat ik wil.

Inderdaad, maar een vergelijking tussen beide programma’s maakt DxO veel sneller. Niet de eigenlijke conversie, want die neemt meer tijd in beslag bij DxO (het programma zuipt geheugen), maar het resultaat is er ook naar. DxO converteert niet louter van RAW naar JPG, TIF of DNG, maar corrigeert meteen aantal lens-afhankelijke zaken, zorgt voor noise removal, en belichtingscorrecties. De lens-afhankelijke correcties gebeuren op het vlak van distortie (pincushion, barrel, chromatic aberration), image softness, en vignetting.

Een side-by-side comparison toont ook dat het programma default goede instellingen neemt, en vaak beter tewerk gaat dan via CaptureOne. Er zijn overigens drie modes: ‘Full automatic’, ‘Key controls’, en ‘Expert controls’, telkens met mogelijkheid tot preview.

Ik zou zeggen, probeer het zelf eens. Er is een fully functional trial version beschikbaar (1 lens, 1 camera).

DS in geldnood

De Standaard zakt weer maar eens beneden alle peil [via Monuments]. Wat op het eerste gezicht lijkt op een verstandige zet, blijkt niets minder dan uitbuiting én aanzet tot broodroof te zijn.

Zend ons uw nieuwsfoto (extra), heet dat ding dan.

Bent u getuige van een nieuwsfeit en heeft u de gebeurtenis vastgelegd op de gevoelige plaat van uw camera of via uw gsm? Stuur uw foto dan naar nieuwsfoto@standaard.be.

Juist op tijd, op de juiste plaats

Terwijl journalisten vaak de feiten achterna hollen, kunt u vanaf nu het verschil maken met uw nieuwsfoto.

Als een fotoreporter ter plaatse en in het heetst van de strijd brengt u grote wereldgebeurtenissen en lokale evenementen in beeld.

Uw verhaal van de feiten

Stuur ook uw commentaar en verhaal mee met de nieuwsfoto.

De redactie van De Standaard Online publiceert de beste foto’s.
Brengt uw foto het (meest) recente nieuws in beeld, verschijnt uw creatie misschien wel op de frontpagina van De Standaard Online.

Voeg nieuwsfoto@standaard.be toe in uw gsm en aan uw adresboek. U weet nooit wanneer u dat ene historisch moment zal vereeuwigen.

Tot zover min of meer goed, een gedegen journalist moet wat competitie dulden. Een toevallige verslaggever zal zelden het niveau van een goede journalist halen.

Maar dan komt de aap uit de mouw. En het is een heel lelijke aap. Want er zijn een aantal voorwaarden aan het spel verbonden:

Het insturen van een foto betekent dat u akkoord gaat met kosteloze publicatie op de site en/of in de krant. Uw naam wordt er altijd bij vermeld, als fotograaf.

De Standaard Online kan niet garanderen dat alle ingezonden foto’s gepubliceerd worden.

Excuse me? Kosteloos? U bezorgt DS een scoop, en u krijgt er nog niet eens een gratis exemplaar van de krant waarin u verschijnt voor terug. Journalisten mogen binnenkort gratis en voor niets werken, zodat kranten zoals DS geld op hun rug kunnen verdienen. Het zal wel gaan zeker? Boycotten die handel.

(En als u uw verhalen en foto’s gratis kwijt wil, steun dan een regionale publicatie, gedrukt of op internet. Zoals gent.blogt.)

we blijven bijleren

We blijven nog even aan de toog hangen, dank zij de Evaluatie van Dimi.

Configuratie:

ISO: ik heb schrik van ISO 1600 (3200 zit al evenmin op de D70), voornamelijk voor de ruis. Totaal ongegrond waarschijnlijk, maar ik heb me beperkt tot 800.
RAW: absoluut. RAW+JPG zelfs, zodat ik er rap eens doorheen kan browsen op de computer achteraf. Kwestie van de onscherpe er al meteen uit te halen. Al ben ik er een beetje van aan het terugkomen. Zeker na het artikel Joey Terrill: from Hasselblad film to Canon digital bij Rob Galbraith te hebben doorgenomen, in het bijzonder dit stukje daaruit:

Terrill shoots all his work in RAW format only. He decided never to shoot RAW+JPEG after running a test where he shot in that mode, segregated the Color Matrix 4, Standard tone curve JPEGs without looking at them first, converted the RAWs to his visual taste, and then compared them. “The difference was so extreme, and the JPEGs looked so bad to my eye,” he says, “that from that point forward I never wanted to see the JPEGs because they might influence the way I converted the RAWs. [The JPEGs] were incredibly contrasty.”
Mode: SP (TV) mode: in het begin heb ik met AP (AV) mode gewerkt. Nadien ben ik op vol manueel overgeschakeld (na telkens eerst een testshot of drie te hebben genomen), wat ruwweg neerkwam op ISO 800, 1/60, f/2.8 De 70-200 heeft wel VR, supersnelle focus (ook bij weinig licht), en was vastgeschroefd op een monopod. Grappig wel, was dat ik een paar keer de VR van ‘Normal‘ naar ‘Active‘ heb verschoven (normaal gezien enkel te gebruiken als je zelf in beweging bent), omdat ik door de bassen stond mee te trillen. Ik heb er het resultaat nog niet op nagekeken.
White Balance: stel ze zelf in, het spaart veel tijd uit. Zet het op kunstlicht als je in kunstlicht fotografeert, en laat het niet in Auto mode staan, zoals ik de eerste twee dagen heb gedaan. Vergeet het nadien wel niet terug te zetten.
Een goede RAW converter: momenteel gebruik ik Capture-One (in errm evaluatie-versie) van Phase One. Er kruipt veel werk en veel tijd in, maar het loont de moeite. Ik heb nog niet eens tijd gehad om er me deftig in te verdiepen in ik denk dan ook dat ik nog geen 10% van de mogelijkheden heb benut. Verschrikkelijk praktisch om de Auto White Balance te corrigeren.
Oordopjes

Gemist:

Een snelle image browser voor RAW files. ACDSee is daarvoor tergend traag. Ik heb er ondertussen een gevonden, Photo Mechanic (verschrikkelijk duur), en een dezer ga ik ook BreezeBrowser eens bekijken. iView is misschien praktisch om te organiseren, maar ik mis toch een aantal dingen (zoals het linken van JPG en RAW, wat bij Photo Mechanic wel gebeurt).
Een geheugentank (volgend jaar misschien).
Een tweede body met daarop een breedbeeld lens (zie ik er niet echt komen; die lens misschien wel, de tweede body niet): bijna al mijn foto’s zijn close-ups. Ik heb er een paar met de 50mm genomen, maar het is een verschrikkelijke bedoening tijdens het concert de lenzen te verwisselen, en als je dan nog alleen maar tijdens de eerste twee nummers foto’s mag maken, heb je er gewoon geen tijd voor.

En ik vergeet wel nog wat. Vergeet niet Dimi’s Evaluatie te lezen!

meer geheugen (bis)

Gisteren een D2X in mijn handen gehad (met een AFS 300 f/2.8 eraan –of was het een AF-S VR 300 f/2.8). Ooooooooooh. Meer kan/moet ik daarover niet zeggen. (Wat een toestel, welk een hoeveelheid geld.)

Soit. De vraag in de feedback was zowat dit:

hoe archiveer jij alles? Heb je een oneindig grote harde schijf? Zet je alles op CD’tjes of DVD’tjes? Want zo maar even 3 gig op een avondje is me wel heel veel.

Helaas beschik ik niet over een oneindig grote harde schijf. Er zit er eentje van 40GB in de Powerbook, en daarnaast heb ik twee externe LaCies, ook eentje van 40GB, en eentje van 80GB. Tot voor kort stonden de foto’s gewoon op de HD van de Powerbook, met een backup op de 80GB. Op de externe 40GB stonden (legale) MP3s.

Dinsdag heb ik alles mogen veranderen: de MP3s zijn weg, de foto’s staan nu op de externe 40GB, en op de 80GB maak ik dan nu (dagelijks) backups van de HD van de Powerbook en van die 40GB. Driewerf helaas, ondertussen heb ik ook nog slechts 3,7GB vrij op die externe disk. De volgende kost wordt dus een externe HD van 160GB, de foto’s verhuizen dan naar de 80GB, en de vrijgekomen 40GB kan dan opnieuw dienen als MP3 server.

Backup naar DVD heb ik nog niet geprobeerd (al zit er een DVD writer in de Powerbook), misschien dat ik op die manier eens reserve backups neem.

En wat die 3 gig op een avondje betreft, dat is hoogst uitzonderlijk. Het is ook niet alle dagen dat je foto’s van zo’n artiesten kan namen, en dan wil je wel min of meer verzekerd zijn dat er toch minstens een paar goede bij zitten. Snelle lenzen, VR en monopods zijn allemaal goed en wel, het blijft low light, en de artiesten blijven slechts zelden stil staan.

Gisteren bijvoorbeeld, tijdens Vaya Con Dios was het niet simpel: we mochten slechts foto’s nemen gedurende de eerste twee liedjes. Tijdens het eerste liedje was er bijna geen licht; het weinige licht kwam bovendien van achter Danny Klein, en scheen zowat recht de lens binnen. Tijdens het tweede liedje kregen we iets meer licht, maar daarna was het ook afgelopen. En de security was verdomd streng. Het was de eerste keer ook tijdens het festival dat we echt door de security werden weggehaald; anders kwam de crew ons beleefd verzoeken het voor bekeken te houden, waarop iedereen beschaafd afdroop. Zo’n zwart dreigende security mensen zorgen meteen voor een heleboel spannning, en tonen ook maar weinig consideratie (‘ge moet uw lens niet wegsteken, maakt maar dat ge weg zijt’). Een collega heeft het ook geweten, want toen hij vanuit het publiek toch nog probeerde een foto te maken, werd zijn lens weggeduwd. Elk heeft zijn job te doen natuurlijk, en gedaan is gedaan. (Incidenten zijn er overigens niet geweest.)

Hopelijk zitten er een paar deftige shots tussen.