your drafts / binnenkort

Wat u deze week nog van mij mag verwachten in/op dit weblog:

  • Een (poging tot) een antwoord op Frederiks vragen bij de digitale audiobron.
  • Een bespreking van het optreden van Ewout Pierreux & Bart Van Caenegem bij Opatuur (vergezeld van de foto’s op imaginaryJazz).
  • (Op verzoek) een mening over de Jazz-promo bij DM

En zoals u gewoon bent, de boeken- en DVDlijstjes voor de voorbije maand. Geheel nieuw in 2006 is de concertenlijst. De CDs of stripverhalen zullen vermoedelijk pas voor 2007 zijn –er zijn voor iedereen maar 24 uur in een dag (waarvan er ongeveer zes slapend worden doorgebracht). En ja, ik ben nog steeds van plan ‘iets’ met 9000 te doen (er zijn al minstens twee mensen geïnteresseerd). En ja, aan het taalblog wordt ook nog gewerkt (er staan reeds twee-drie schrijfsels in ‘your drafts‘, maar ik moet nog aan de vormgeving beginnen).

verlangen

In het concept verlangen is vooral de parameter beheersing van groot belang. En met die beheersing, dosering (te lang beheersen is saai, te kort is verderf).

Bijvoorbeeld: beheersing is het verschil tussen de Mozart interpretatie van Richard Clayderman (geen) en Jos Van Immerseel (gedoseerd). Beheersing is het verschil tussen wall-of-sound en klankkleur. Beheersing is wat van improvisatie een geslaagde improvisatie maakt, en van kunst(jes), ambacht. (Het is tevens het Grote Geheim van de goede minnaar.) (Geslaagde beheersing blijft verrassend en is zelden routineus.)

Goed gedoseerde beheersing laat u verlangen naar meer.

Ik kom er nog op terug.

imaginaryjazz

Een dik half jaar na de aanschaf van het domein, heb ik eindelijk iets meer op imaginaryjazz.net geplaatst dan een openingspagina. Let wel, veel meer dan een framework waarin ik de laatste twee optredens van Opatuur heb gestoken, is er nog niet, maar het is alvast een aanzet. En nu kan ik beginnen terugwerken.

Er is een RSS feed voor de entries, en eentje voor de comments. Het draait allemaal onder WordPress 2, de datum van het optreden wordt gebruikt als de datum voor het artikel, en de categorieën heb ik omgetoverd naar containers voor locatie en muzikanten. Het is een (erg) minimalistische layout geworden: de nadruk ligt op beelden, niet op tekst. (Misschien zet ik er nog wel per optreden een groot beeld bij ook.)

Enfin, het schept een beetje orde in de chaos die flickr heet, en wie goesting heeft, mag altijd langskomen: imaginaryjazz.net

twees: de nuance

Het is soms moeilijk om uzelf verstaanbaar te maken (anderen kunnen precies beter tussen de regels lezen).

Laat het hier dan maar zwart op wit geschreven staan: ik help graag mensen. Wie met een probleem zit en denkt dat ik hem (m/v) kan helpen, heeft maar hetzij een commentaar achter te laten, hetzij een e-mail te sturen. (Het kan soms even duren voor ik antwoord —mea culpa zonder meer.)

Mensen die om hulp vragen zijn geen bloedzuigers.

De bloedzuigers, waarvan sprake in de vorige post, zijn bijna het soort volk dat Pietel beschrijft. Het is de persoon die uw foto steelt om hem duur te verkopen als onderdeel van een website (zonder vermelding vanzelfsprekend). Het is de man die uw tractaat plagieert en het omgekeerde beweert. Het is het bedrijf dat het uwe opslokt, leegzuigt en vervolgens weer uitspuwt. Het is de wet van de jungle, niet van de fair play.

Bloedzuigers tracht ik te vermijden. Ik hoef hun geslijm niet, en nog veel minder hun geld. Al word ik ondertussen stilaan te oud om mij daar nog druk om te maken. What goes around comes around, ofte: ik geloof sterk in karma.

Het is een beetje combinatie van eens, geld en ditto. Uitleggen is nooit mijn fort geweest.

diversificatie

Laat mij u geruststellen: dit wordt geen taalblog. Thema’s overspoelen dit weblog in golven, zo hebt u waarschijnlijk reeds opgemerkt. Er blijven een aantal vaste waarden, en zo nu en dan blijft er wat wrakhout bovendrijven. Momenteel is dat taal.

Taal is een oude passie, en ik ben een verwoed aanhanger van een Vlaamse Standaard (wat Van Dale omschrijft als [Belg.]). Dat heeft niets met politiek te maken (en al zeker niet met het Vlaams Blok of andere Vlaams-nationalistische partijen), maar met een verwondering voor de dweperigheid met het Noordnederlands die sommige taaleminenties aan de dag leggen. De taalterreur van het Noordnederlands en het gebrek aan zo’n ‘officiële’ Vlaamse Standaard (enkel de VRT onderneemt verwoede pogingen) werkt alleen maar de proliferatie van de tussentaal in de hand. De Vlaming moet opnieuw taalvast (taalzeker) worden, en een erkenning van een Standaard waarin hij zichzelf herkent, zou reeds een grote stap in die richting betekenen.

Overigens blijven de .be domeinnamen gratis tot het einde van deze maand, dus ik heb alvast schoonvlaams.be (en taalterreur.be en taalarm.be) geregistreerd. Stuk voor stuk domeinen waar ik hoogst waarschijnlijk niks mee ga aanvangen. Als ik maar (snode) plannen kan smeden. (Ook nederengels.be, verkavelingsvlaams.be, en tussentaal.be zijn nog beschikbaar.)

ramsey nasr opent AMUZ

Ramsey Nasr is een toffe peer. Niet schuw van enige controverse.

Tot mijn schande heb ik noch zijn poëzie (27 gedichten & Geen lied, Onhandig Bloesemend), noch zijn libretto’s (Twee libretto’s), en al evenmin zijn novelles (Kapitein Zeiksnor & De twee culturen) gelezen. Laat staan zijn podcasts beluisterd. En in april verschijnt een bundel essays (Van de vijand en de muzikant).

Ik zal met graagte mijn achterstand inhalen. Want vandaag verscheen in DS zijn openingsrede voor AMUZ (Augustinus Muziekcentrum), het nieuwe centrum voor oude muziek te Antwerpen (dat ook al over een podcast beschikt).

Het is een ronduit schitterende tekst (niet alleen voor wie van klassiek houdt). Wie de weekend DS niet heeft loopt maar beter gauw naar de winkel of neemt een dagkaart op hun site. Dan hoeft u hier de PDF niet meer te downloaden (100 KB).

slaap tekort

Vroeger kon ik dat goed, ganse weken doorkomen met slechts een minimale hoeveelheid slaap. Dat hoefde niet altijd doorzakken te zijn, want dat moet je natuurlijk wel van je afslapen. Nee, het gebeurde vaker wel dan niet dat ik na een halve avond televisiekijken nog een paar uur in een zetel zat, met een leuke stukje muziek, om toch dat boek maar uit te lezen. Opstaan om zeven-acht uur was geen enkel probleem. Wakker blijven tijdens het lezen al evenmin. Fris als het spreekwoordelijke hoen(der)tje.

Als het tegenwoordig een paar nachten achtereen later wordt dan twaalf is er van frisheid niet veel meer te merken. Van frisse haan tot rubberen kip. Gisterenavond viel ik bijna in slaap op de trein, met een boek in de handen en de iPod in de oren. Het zal wel de leeftijd zijn, al hoort u dat niet uit mijn mond komen. Gisteren heb ik een beetje kunnen recupereren, maar vanavond gaat het weer cinema-waarts. En dat is geen zelfcastijding, maar puur plezier.

(neder)engels

Na meer dan vier jaar (bijna vijf) in (twee) internationale organisaties te hebben gesleten, komt het Engels mij zo stilletjesaan de strot uit. Mijn hele denken en doen moet ik gedurende minstens acht uur per dag geheel omschakelen naar het Engels, veelal voor een communicatie met mensen voor wie het Engels ook al geen moedertaal is. Niet zelden is het zelfs zo erg gesteld dat ook op een vergadering met uitsluitend Nederlandstaligen alle communicatie in het Engels verloopt. Dat is gemakkelijker voor de verslaggeving achteraf, maar het hoort ook zo omdat het Engels nu eenmaal de bedrijfstaal is.

In beide organisaties heb ik een herziening van het Arbeidsreglement (AR) meegemaakt. In één instantie omdat er geen was, in de andere omdat ze (totaal) gedateerd was. Het bestaande AR was opgesteld in het Frans, maar in beide gevallen werd het (nieuwe) AR opgemaakt in het Engels. Het heette daardoor niet langer AR of RdT (Règlement de Travail) maar werd omgedoopt naar CA (Collective Agreement). Een CA die overigens slechts een beperkte rechtsgeldigheid heeft in België gezien het niet was opgesteld in een van onze officiële landstalen (keuze uit Nederlands, Frans en Duits). In beide gevallen werd die CA vervolgens (door een vertaalbureau) omgezet naar het Frans (we werken in Brussel), dat vervolgens doorging als officieel document, maar waarbij wel werd vermeld dat in geval van twijfel de versie in het Engelse document als doorslaggevend werd beschouwd.

Het Engels heeft zichzelf ondertussen zo ver in mij genesteld dat ik mij bij ongemakken eerder in die taal dan in het Nederlands zal uitdrukken (Get it out. Just get it out.). Ik heb er mijzelf bovendien reeds op betrapt in het Engels op te tellen. Al blijft dat gelukkig eerder uitzondering dan regel.