Gisteren bracht Tessa de steunzolen mee naar huis. “Ik ben benieuwd naar wat het gaat geven,” vertelde ze er opgewekt bij, “want bij mij maakte dat nogal een verschil, voor mijn peesontstekingen destijds.”
Ze gingen vlotjes in de Nikes, vanochtend, met meer dan voldoende ruimte voor de voeten. De welling zat wel redelijk ver naar achter op de boog van de voet –eigenlijk zat ik met mijn hiel op de ophoging. Laat ik toch maar proberen.
De eerste vijf kilometer ging dat nog goed, maar bij de tweede toer rond de Watersportbaan deed elke stap pijn. Welk een marteling. Het zal zich nog moeten zetten, moedigde ik mijzelf bij elke stap aan. Mijn pezen lieten zich evenwel niet voelen. Nu, een paar uur later, is er wel een algemene stramheid, ook aan de bovenbenen –en daar heb ik nog nooit eerder ‘last’ gehad. Mijn rechterknie liet wel wat van zich horen, maar zeker niet meer dan anders.
Op de boog aan beide voeten tekende zich evenwel een lange, dunne blaar af, dus ik vermoed dat het toch niet helemaal in orde is. Ik zal eens met andere schoenen proberen, maar als het gevoel daar hetzelfde blijft, ga ik toch eens vragen of die boog op de zolen niet wat meer naar voren moet.
misschien eens bij Running informeren of het schoentype daarbij ook geen rol speelt? Misschien is een Nike schoen wel smaller dan bv. een Asics of een Saucony? Op de band lopen daar – wat je wellicht al gedaan hebt – kan misschien uitsluitsel brengen?
Ik draag al heel mijn leven steunzolen, en telkens ik er nieuwe krijg heb ik een beetje hetzelfde gevoel. Die ‘boebels’ zitten inderdaad dikwijls op vreemde plekken, maar na een dag of twee merk je daar (als alles goed gaat) niets meer van.
Ik treedt Mathias bij. Gewenning duurt bij mij toch minstens een week. Misschien niet ideaal om er onmiddellijk mee te gaan lopen.
Was het wel een goed idee om daar onmiddellijk 10 km mee te gaan lopen? Eens beginnen met een kilometer of 3 misschien? Maar ja, je hebt nu die blaar.
off topic. “welk een marteling” … intuitief zou ik “wat een marteling” schrijven. Heb je daar wat neerlanstalige achtergrondinfo bij? :o)
Morgenvroeg ga ik een kortere afstand lopen (en in andere schoenen denk ik). Ik ga in elk geval niet meteen opgeven. Ik gebruik ze enkel op te lopen, dus ik heb niet meteen een andere manier om ze in te stappen/lopen.
‘Welk’ is een samentrekking van ‘wat voor een’. Van Dale markeert het (in 1992 reeds) als een verouderd gebruik van het onbepaald voornaamwoord (verklaring III onder het lemma). Maar ik ben nogal voor al die archaïsmen. (In sommige dialecten treft men het aan als ‘wuk’.)
Steunzolen helpen goed, maar ze zijn niet altijd perfect. Toen ik de mijne kreeg, kon ik er ook na weken maar niet aan wennen. Toen ik ermee terugging, bleek dat de “boebel” toch iets te dik gemaakt was, en hebben ze er een laagje afgehaald. Véél beter. Als het dus niet went, kan je beter eens laten checken of alles goed zit, dan die dingen maar gewoon aan de kant te laten liggen.
aaaaaaaaaah “wuk” !!! zeg dat dan meteen!
Hmm, je moet die dingen echt wel eerst gewoon worden. Nieuwe steunzolen zijn bij mij altijd eerst even een marteling, al zijn het exact dezelfde als de voorgaande.
Toch voorzichtiger beginnen de volgende keer?
Ik geef zeker niet op. Ik ben er al een tweede keer mee gaan lopen, in andere schoenen, en dat viel al veel beter mee (met blaren en al). Morgen derde poging.