Geen tijd, ik verhuis. Enfin, niet ik, niet wij, maar een boekenkast. En gezien ik mij nogal makkelijk laat afleiden –“Och! Wat ontdek ik nu in deze hoop die ik in geen tien jaar bekeken heb.”– duurt het langer dan men van zo’n karwei mag verwachten. Voeg eraan toe dat ik ze ook nog eens alfabetisch op auteur wil herschikken (wars van genre of taal), en dat ik het onkruid ervan tussen wil wieden, en dat resulteert meteen in… in… erm… in een langdurig gedoe.
Voorlopig dus geen tijd gehad om rekeningen te betalen, tekstjes te schrijven, cd’s op te lijsten, voorbeschouwingen te schrijven, en dies meer. En ik vertrek zo meteen naar Brussel voor een concert. Maar morgen doe ik al die dingen die aan het begin van deze alinea vermeld werden. Hoop ik. En dan versleep ik weer wat boeken. En ga ik naar Antwerpen voor Follow the Sound. Denk ik toch. Ik zou daar allemaal mijn hand niet voor in het vuur durven steken.
Och, en ik moet de schouwverger nog bellen. En de verwarmingsofferte bekijken. En als dat allemaal gedaan is, mijn bureau opkuisen. En hopelijk nog eens een kilometer of drie-vier lopen. En sax spelen. (Dat laatste is eigenlijk de enige dagelijkse constante.) Chaos, maar ik heb niets liever.
🙂