Het is nu al de tweede keer in korte tijd dat ik dit fruit heb gegeten. Het smaakt een beetje naar raap/radijs/pastinaak en kiwi, en heeft ook een textuur die daar ergens tussen ligt. Ik ben er eigenlijk wel voor te vinden (het is alleen een beetje duur –en ik ben al vergeten hoe het heet).
Ik lig nog steeds gevloerd door migraine, maar het verschil met gisteren is dag en nacht. Dus besloot ik nog eens een taart te bakken. Onlangs stond de sympathieke moeder van mijn sympathieke buurvrouw opnieuw aan de deur, deze keer met een volle emmer peren. Ze zijn niet zo geschikt om gewoon te eten, waarschuwde ze, maar ze zijn perfect voor een compote of voor in een taart. Ik kon er natuurlijk niet aan weerstaan, en heb er toch eentje rauw geproefd, en dit zijn zeker peren zoals ik ze graag eet: een beetje hard, met een wat speciale smaak, en een textuur die wat naar meloen neigt. Overheerlijk met wat citroen erop geperst.
Eerder had ik al twee recepten voor Tarte Tatin gepost, deze werd gemaakt op de wijze van Bloch –ik post het recept nog wel eens. Ze was overheerlijk trouwens –mede dank zij de schitterende peren van de (moeder van de) buurvrouw, die perfect zijn voor zo’n tatin (ze worden zacht maar blijven hun vorm houden).