Tag: Dietrich Fischer-Dieskau

Dietrich Fischer-Dieskau (1925 – 2012)

Dietrich Fischer-Dieskau is gestorven, lees ik zopas bij bij Alex Ross.

Er is geen lied dat zo’n grote indruk op mij heeft gemaakt als Der Erlkönig. Ergens op de middelbare schoolbanken had een leraar een cassette mee naar de les gebracht, met daarop de versie –één van de versies– zoals gezongen door Dietrich Fischer-Dieskau.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=5XP5RP6OEJI&w=500&h=369]

Het zal één van de eerste klassieke albums zijn die ik me nadien zelf heb aangeschaft. Ik ben nooit overdreven tuk geweest op klassieke zang (behalve opera dan), maar Dietrich Fischer-Dieskau kon (en kan) mij steeds aan de muziek gekluisterd houden. En ik kan niet naar Der Erlkönig zonder rillingen te krijgen –meer dan bij om het even welke horrorfilm.

Dietrich Fischer-Dieskau is net geen 87 geworden.

Hier findst Du Deine Ruh

Meneer Brysse is dood.

Ik zat in de laatste klas waar hij les aan heeft gegeven, het 6e jaar basisschool Sint-Barbara, en meneer Brysse is één van die mensen die een blijvende indruk op mij heeft nagelaten. Ik herinner mij nog als gisteren twee van de gedichten die we van hem moesten leren: Moederken van Gezelle (ik ga nooit vergeten wat een lichtdrukmaal is), en Der Lindenbaum (in het Duits, jawel) van Wilhelm Müller, dat we niet alleen uit het hoofd dienden te leren, maar ook moesten zingen zoals Schubert het op muziek gezet had. We zouden het eerst als gedicht leren, en nadien liet hij het ons beluisteren, gezongen door de onvermijdelijke Dietrich Fischer-Dieskau.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jyxMMg6bxrg&w=500&h=369]

Am Brunnen vor dem Tore, da steht eind Lindenbaum
Ich träumt in seinem Schatten, so manchen süssen Traum…

Ik ga de Winterreise nog eens opleggen vandaag, denk ik. Het ga u goed, meneer Brysse.