Cabin Fever (2002)
A group of five college graduates rent a cabin in the woods and begin to fall victim to a horrifying flesh-eating virus, which attracts the unwanted attention of the homicidal locals.
Regisseur: Eli Roth
Schrijvers: Eli Roth, Randy Pearlstein
Met: Jordan Ladd, Rider Strong, James DeBello
IMDB
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yvaqm76Q4fY&w=560&h=315]
Cabin Fever 2: Spring Fever (2009)
A high school prom faces a deadly threat: a flesh-eating virus that spreads via a popular brand of bottled water.
Regisseur: Ti West
Schrijvers: Joshua Malki, Randy Pearlstein, Ti West
Met: Rider Strong, Noah Segan, Alexi Wasser
IMDB
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=AL9REcSH3IE&w=560&h=315]
Cabin Fever (2016)
A group of five friends are terrorised at their getaway cabin. A remake of the 2002 film, ‘Cabin Fever’.
Regisseur: Travis Zariwny
Schrijvers: Randy Pearlstein, Eli Roth
Met: Gage Golightly, Matthew Daddario, Nadine Crocker
IMDB
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=A10CG-eXCKY&w=560&h=315]
Wat heeft mij in godsnaam bezield, om deze drie films te bekijken? Cabin Fever was het regiedebuut van Eli Roth, en werd destijds in de pers geloofd als een frisse wind binnen het genre. De versheidsdatum was ondertussen reeds lang overschreden, en production designer Travis Zariwny mocht in de regisseursstoel plaatsnemen om de remake te filmen.
Fotografisch is de remake alvast interessanter –al hoorde ik mijn zoon bij de opening credits virtueel (want hij kijkt voorlopig geen horror) in mijn oor schreeuwen: “een drone, ze hebben een drone gebruikt!” (En nadien nog eens, bij de aftiteling.) De beslissingen van de shots lijken veel bewuster gemaakt, en een aantal acteurs hebben ongetwijfeld ergens in hun leven reeds acteerlessen gevolgd. Al blijft er nog steeds een ruime portie overacting aanwezig.
Maar hoewel het er allemaal professioneler aan toe lijkt te gaan, mist de film toch een aantal (soms cruciale) elementen uit de oorspronkelijke versie. De achtergrond van de personages is grotendeels verdwenen (de relatie tussen twee van de protagonisten, toch een mooie rode draad in de film, werd veel te weinig uitgewerkt), de humor is veel saaier. Het lijkt wel dat door de professionaliteit, de ziel uit de film werd weggeschrobd. Geen irritatie meer over het ergerlijke karakter van de nu bijna afgelikte Bert, geen schijnbaar preutse onschuld bij Karen, en Old Man Cadwell (Robert Harris) werd vervangen door een jonger, saaier, exemplaar (George Griffith).
Het verhaal pretendeert gelukkig niet te zijn wat het niet is, en dat maakt beide films bekijkbaar. Origineel zijn ze evenwel allesbehalve. Het is vooral te betreuren dat ze een schizofrene afscheiding van elkaar lijken, en dat Zariwny er met zijn remake niet is in geslaagd om de kwaliteiten van beide versies te combineren. Hoe paradoxaal dat ook mag klinken.
Oh ja, dan is er ook nog de sequel. Die heeft met de cabin eigenlijk zo goed als niets te maken. Het is een slecht ontwikkeld puberverhaal, vol verdoken morele boodschappen, gemaskeerd door bloedkotsende tieners en een hele keure vunzigheden. Te vermijden. (Naar het schijnt is er ook een deel drie, maar ik heb de moed niet meer om ook dat nog te bekijken.)
Wat mij heeft bezield? Ik weet het niet, en al zeker niet, nu ik ontdekt heb dat ik beide films al eerder had gezien (en negatief beoordeeld). Volgende keer toch maar wat beter mijn archief raadplegen.