Maand: januari 2005

fietsrijbewijs

U weet het al, dit zijn de berichtjes waar ik over val. Curiosa, zoals dit: Dronken fietser mag niet meer met de auto rijden

Johnny V.H. uit Steendorp (Temse) is zijn rijbewijs kwijt omdat hij dronken op de fiets naar huis reed. De man van 32 viel woensdagavond van zijn fiets. Voorbijgangers hadden gezien dat hij terug opstapte en zigzaggend over de weg verder reed. De politie hield de man aan de kant en verwittigde het Dendermondse parket. De procureur van dienst trok meteen zijn rijbewijs in. Volgens het Dendermondse parket gebeurt dat slechts heel uitzonderlijk, maar de man had dan ook 3 promille alcohol in het bloed.

Conclusie: je zal maar beter zorgen dat je over een rijbewijs beschikt voor je met de fiets de deur uit gaat.

Kunnen ze dat bij voetgangers ook? Of als je een andere zware overtreding begaat te voet of met de fiets? ’t Is geen kritiek hé (ik zou niet durven, stel dat ze mijn rijbewijs afpakken), ik ben gewoon nieuwsgierig.

carmen (bis)

Wikipedia: Georges Bizet en de opera Carmen; er staat niet meteen een verwijzing naar Wagner, maar wel naar Liszt, en vandaar is het maar een kleine stap naar diens schoonvader natuurlijk. Wel vermeld is de beïnvloeding door Verdi (o.a. de keuze van mezzo-soprano voor Carmen).

En ik vermeldde ook al Pablo de Sarasate (voluit: Pablo Martín Melitón de Sarasate y Navascuéz; een beetje zoals Pierre Ambroise François Choderlos de Laclos van Les Liaisons dangereuses; cfr Valmont en Dangerous Liaisons of recenter –voor wie de controverse destijds heeft moeten missen– Cruel Intentions).

Hij is slechts 36 jaar oud geworden, Bizet, maar hij heeft toch nog o.a. drie andere opera’s geschreven (Les pêcheurs de perles, La jolie fille de Perth en Djamileh), en L’arlésienne (incidentele muziek bij het verhaal van Alphonse Daudet).

voorbij

Zo was plots de dag voorbij. En had mijn schoonvader mij –tijdens het leggen van de zoldervloer– niet verteld dat er ’s avonds opera was, had ik waarschijnlijk ook dat gemist.

Bij deze is de zolder gevloerd bevloerd. De 70m2 is voorzien van een laag OSB, en nu vragen we ons af wat er bovenop moet komen. In eerste instantie was ik van plan er nu een zwevende vloer op te plaatsen, maar we zijn plots met rubber op de proppen gekomen. Geen noppen, of harde bibliotheekvloer, maar eerder een rubber van de zachtere soort.

Ondertussen kunnen we de twee zijmuren errm ontstoffen. En aan de verlichting werken. En de electriciteit verder uitbouwen. Ik heb gemerkt dat de electriciteit in vijf draden naar boven komt: een aarding, een blauwe, een rode, en twee zwarte. Als ik het goed heb is die blauwe de N (neuter), en zijn die rode + twee zwarte de fasen. En ik heb natuurlijk een differentieelschakelaar voor een normale F(ase) + N(euter).

Iemand die weet waar ik het installatieboek van Vynckier kan vinden?

carmen

Carmen. Ik had de opera nog nooit in zijn geheel gehoord of gezien. Maar gedurende de ganse vertoning had ik het gevoel alsof ik naar bekende liedjes zat te luisteren. Niet te verwonderen: de opera zit vol stukken die te pas en (vaker) te onpas als voorbeeld van populaire klassieke muziek worden opgehaald.

Van de ouverture, tot “Toréador mijn katte is versmoord”, het intermezzo tussen het derde en het vierde bedrijf (bewerkt door Pablo de Sarasate tot de Carmen Fantasie), de intocht van de matadors in het vierde bedrijf: de ene na de andere hit. Op bepaalde momenten was het verschrikkelijk moeilijk om stil te blijven zitten, zo meeslepend is de muziek.

Het verhaaltje zelf komt verderlicht over, met een verschrikkelijk abrupt einde (Carmen is dood, Don José schreeuwt “ik heb het gedaan”, en that’s it –zonder verdere poespas valt het doek). Maar aangenaam om zien, zeer goed in scène gezet door Calixto Bieito. Al beschik ik niet over een referentiepunt van hoe het er zou moeten uitzien. In elk geval tijdloos hedendaags; ttz hedendaagse elementen, toepasselijk in het verhaal verwerkt, zonder onmiddellijk Peter Sellars te willen uithangen. Ik was niet erg onder de indruk van Nora Grubisch als Carmen, maar des te meer van Rosita Kekyte als Micaëla.

Van Bizet ken ik eigenlijk bijzonder weinig (zijn andere opera’s ? –ik zal straks eens naar wikipedia kijken), maar er lijkt me een erg duidelijke invloed van Wagner, zoals de opjagende stijkers, en de wederkerende motieven die een mooie structuur bieden.

De opera is enorm afwisselend: zwepende muziek, klassiekere stukken en korte toneelachtige verbindingsscènes. Een aangename verrassing.

gesproken taal

Recent nog naar Ketnet gekeken? Doe eens uw ogen dicht als een van de jonge aankondigers zijn ding wil doen. Behalve of het een jongen of meisje is, haal je er niet meer uit wie de aankondiging doet.

De meisjes klinken allemaal als Sofie, en de jongens allemaal als Stafke.

Een beetje te overijverig met de logopedie misschien?

scheurkalender

Eentje voor de kalender. In DS lezen we vandaag Premier, prins Filip en baron Buysse druk bezig met vermogensaangifte:

Sinds 1 januari moeten duizenden politici een overzicht van hun vermogen en een lijst met alle mandaten overmaken aan het Rekenhof. Ook topambtenaren, prins Filip en Bekaert-voorzitter Paul baron Buysse moeten daar dringend werk van maken.

Redelijkerwijs mag er van worden uitgegaan dat het hier gaat om mensen met een meer dan aanzienlijk vermogen. Uitzonderlijk lachwekkend was dan ook de staftmaat die wordt toegekend aan het niet indienen van de documenten bij het Rekenhof: Wie dat niet doet, riskeert een geldboete van 100 tot 1.000 euro.

hd audio

Jawel: harddisk opslag van film en muziek goes mainstream in 2005. Hier is de Cambridge Audio Azur 640H. CA is in de tweede helft van vorig jaar (nog) sterk(er) komen opzetten als betaalbaar en kwaliteitsvol audiomerk. Als kers op de taart kreeg het merk in het Franse tijdschrift Diapason voor de Cambridge Audio Azur 640C CD speler een Diapson D’Or 2004 uitgereikt.

Met Audiofile kan een volledige muziekverzameling opgeslagen en beheerd worden en kan ook gedownload worden van muziek die aanwezig is op Internet, PC‘s of Mac‘s. Dit kan niet alleen met een Ethernetverbinding maar ook m.b.v. een draadloze Wi-Fi verbinding. Dit betekent dat de ene 640H ook met een andere kan communiceren waardoor een hoogwaardige multi-room installatie opgebouwd kan worden zonder dat daarvoor bedrading aangebracht dient te worden.

Het toestel bevat ook een 24-bit/192kHz DAC (zoals hun recente CD-spelers).

Centraal in de 640H staat een krachtige VIA C3 1GHz processor die gekoppeld is aan een flinke (160Gb) harddisk. Deze capaciteit betekent dat er geen compromissen gesloten hoeven te worden als het gaat om geluidskwaliteit, m.a.w.: datacompressie is niet noodzakelijk. De opslagcapaciteit is gelijk aan ongeveer 300 albums met behoud van CD (PCM) kwaliteit.

Nog even wachten, en er kunnen externe HDs aangesloten worden (via firewire of USB2) om de opslagcapaciteit te vergroten. Het toestel wordt op de markt gebracht tegen het einde van de lente.

collecte

“Goedemorgen, meneer.”

We waren om kwart voor acht holderdebolder de trappen afgerold naar beneden, onze gezellige bed-in verstoord de deurbel.

“Ik kom een klein stukje staatsschuld en innen, en tegelijkertijd de post wat rendabeler maken.”

Al waren dat niet de exacte bewoordingen van de postbode.

Een tijdje geleden had ik al mijn amazon.com gift certificates gespendeerd. De gift certificates dateerden nog vanuit de tijd dat ik de Michael Nyman website runde; bij de discografie had ik mijn amazon partner code bij de link meegegeven, waardoor mijn tegoed langzaam maar zeker aantikte (in totaal had ik ondertussen net geen 100 USD).

Van amazon had ik ondertussen bericht gekregen dat mijn zending in twee gesplitst werd, en de eerste van die zendingen werd vandaag bezorgd.

Paid by Visa: $0.00
Paid by Gift Certificate: $38.95

En daarbij gevoegd de volgende rekening:

B.T.W.: 8,32
EG-invoerrechten: 1,05
Aanbiedingskosten: 8,68
Totaal bedrag van de kosten: EUR 18,05

Met die eerste twee had ik rekening gehouden, maar niet met de 8,68 EUR aanbiedingskosten. (Hopelijk is dat per zending, en niet 4,34 EUR per item –er volgt nog een zending van vier items.) Soit, het blijft minder dan de kost van de items, dus ik heb er alsnog mijn broek niet aan gescheurd.

traag, maar …

De jazz CDs zitten er in tot en met de ‘B’ (op uitvoerder). Alles zit er maar heel basic in, op één enkele naam per CD.

Wat al onmiddellijk problemen geeft bij bijvoorbeeld de laatste B: Don Byron. Bij het album, Romance With The Unseen uit 1999, wordt Byron vermeld als errm ‘eerste auteur’ (uitvoerder), maar minstens even belangrijk is het gezelschap waarmee hij op deze plaat speelt (en dan hebben we het nog niet over de componist).

Het zijn niet de minsten, die meespelen op dit album: Bill Frisell, Drew Gress, en Jack DeJohnette. Die zouden kunnen gecrosslinked worden naar Pat Metheny, John Zorn, en de soloplaten van Frisell, om maar iets te noemen.

Ondertussen geef ik ook telkens de bar code mee; dat leek me nuttig voor het geval ik ooit naar een écht programma overstap. Zo kijk ik al een tijdje met ruime interessa naar Delicious Library, maar ook naar Books. Dat laatste is interessanter voor niet-Amerikanen: het zoekt in veel meer on-line databestanden, maar houdt helaas alleen maar boeken bij, en geen CDs of DVDs.

Ondertussen zitten we aan 416 CDs. Niet allemaal jazz, maar CDs van 2004 die in 2004 werden ingegeven (alle genres) + jazz tot en met de ‘B’ van Don Byron. Op naar de volgende letter.

the mob

“Och die dokters, dat heult en dat zeult allemaal met de maffia,” heb ik ooit een ‘lichtelijk’ aangeschoten manspersoon horen verkondigen tegen een groepje dokters-in-spe. “Allemaal grootverdieners, zakkenvullers, en dat trekt zich van de patiënten niets aan.”

Het is tegenwoordig ‘in’ om van alles en iedereen de lonen te horen te krijgen, en dan vooral met de nodige verontwaardiging daarop te reageren. Volkomen gerechtvaardigd overigens. Het kan gewoon niet dat iemand zoals Coene een dergelijke mate geld schept, ten koste van de werknemers van het bedrijf dat hij geacht wordt met kennis te leiden.

Met de artsen is het trouwens niet zo complex als Marc Moens van BVAS (het artsensyndicaat) laat doorschijnen Het aantal artsen dat zo buitengewoon veel verdient, is erg beperkt. Het gaat vaak ook om zeer gerenommeerde mensen, en niet zomaar om doorsnee artsen.. Technische artsen verdienen nu eenmaal meer dan behandelende artsen, en dat heeft vooral te maken met kwantiteit (niet kwaliteit). Het duurt nu eenmaal minder lang om pakweg een radiografie te nemen, dan de kwaal die op de plaat tevoorschijn wordt getoverd, te behandelen. (Waarmee ik niet noodzakelijk afbreuk wil doen aan de kennis ende kunde van de radiologen.)

Het grafiekje uit DS, betreffende de omzet van de artsen (ruwweg per specialisatie) spreekt dan ook boekdelen.

Maar waar ik mij vooral zorgen om maak, is dat grote inkomen waarvolgens mijn 30+ jarige doctor geneesheer-specialist(-hematoloog)-in-opleiding zou moeten over beschikken.