Zondag was de laatste dag van de Sehnsucht tentoonstelling in het kasteel van Gaasbeek. 50 minuten rijden, ontdekte ik te laat, maar op reis zouden we voor zo’n afstandje onze hand ook niet omdraaien. Met het gezelschap zat het ook al goed, en Tessa gaat zo graag op museumbezoek. Ik vergaapte mij meer aan het kasteel zelf (welk een fantastisch houtwerk) dan aan de tentoonstelling, maar het was zeker de moeite waard. (En er liggen al volgende afspraken vast!)
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=JL2I1krvhIE&w=500&h=405]
Gloria was een giganitsche hit voor Them, de groep rond Van Morrison. Patti Smith zette het origineel van Van Morrison geheel naar haar hand, en opende het nummer met het voor de punk(rock)beweging karakteriserende vers Jesus died for somebody’s sins, but not mine. Het nummer stond op haar debuut, Horses, met de beroemde coverfoto van Robert Mapplethorpe.
In Just Kids, dat vorig jaar verscheen, schrijft Patti Smith over haar intense relatie met Mapplethorpe. Absoluut geen saaie biografie, is dit boek een onderhoudend tijdsdocument waarin Smith met gedisciplineerde ingetogenheid schrijft over haar leven met Mapplethorpe, met de nadruk op het het begin van hun relatie op einde van de jaren 60 en het begin van de jaren 70. Op de omslag van het boek staat een foto van Patti Smith en Robert Mapplethorpe samen op Coney Island. Maar voor wie het boek gelezen heeft (zal lezen) is de foto hieronder, gemaakt door Norman Seeff, minstens zo betekenisvol.
Zo’n fantastische foto!
Just Kids, het boek van Patti Smith, is een absolute aanrader.
De mensen van Adhese/Enchanté hadden mij gevraagd of ik niet eens wat wou doen rond de Museumprijs. In Houston hebben we heel wat musea bezocht, en ik was eigenlijk van plan om dat in Seattle ook opnieuw een beetje te doen. Het is hier gelijk wat drukker dan voorzien, met de lessen van Henri en dergelijke, zodat het er voorlopig nog niet van gekomen is.
Maar die Museumprijs ligt niet stil natuurlijk. De Amerikanen hier zouden alvast heel geïnteresseerd zijn in het Ieperse In Flanders Fields Museum –wat zeg ik, ‘zouden’? Toen één van die Amerikanen ergens eerder dit jaar bij ons langs kwam, stond er maar één uitstap op zijn lijstje: net dat museum. Hij was er achteraf overigens heel over te spreken.
Zelf ben ik nogal benieuwd naar het Museum Dhondt-Dhaenens in Deurle waar –ahem– ‘men’ mij reeds verscheidene keren heeft proberen mee te krijgen; naar Cinematek; en naar de Fondation Folon. Kwestie van er uit elke regio één te kiezen –het gaat al moeilijk genoeg in België tegenwoordig, vernemen we.
In Vlaanderen, Wallonië en Brussel zijn dus telkens vijf musea genomineerd. Een professionele jury reikt een prijs uit, maar er is ook nog de Museum Publieksprijs en de Prijs van de Kinderjury, waarvoor iedereen nog kan stemmen tot 28 mei via museumprijs.be.
Vandaag is moederdag, en ik ken er minstens twee die heel graag eens naar een museum (met ons) gaan. Jullie hebben het alletwee nog van ons te goed (nee, het hoeft niet uit die lijst te komen —Le Grand Hornu mag bijvoorbeeld net zo goed). En ondertussen zal ik met Henri hier dan nog wel eens iets bezoeken.
Een tentoonstelling over het werk van Leo DeBudt, van 30 november 2007 tot 17 februari 2008 in Kunsthal Sint-Pietersabdij, Gent.
U leest er meer over bij Het Project: Buth. Vader van Thomas Pips en andere muizenissen
(Canon EOS 40D, 500 ISO, EF 16-35mm f/2.8 L II USM @ 16mm, f/2.8, 1/160s)
“Excuseer meneer, maar het is niet toegelaten om foto’s te nemen in het museum”, zei de suppoost vriendelijk. Dus heb ik me verontschuldigd, en het fototoestel weggeborgen, en dit is de enige foto die ik aan mijn bezoek in het MSK-Gent vanmiddag heb overgehouden.
Zaterdag zijn wij even in het Caermersklooster binnengesprongen. Eigenlijk alleen omdat we gingen eten in de Karel de Stoute, en we een half uur te vroeg op de afspraak waren, én dringend de erm… faciliteiten dienden te bezoeken. De madam en de zoon waren er eerder al binnen gesprongen –om geheel andere redenen, de tentoonstelling dus– en terwijl zij voornoemde faciliteiten bezochten, ging ik op mijn gemakje grasduinen in de volkstuintjes.
Want nog tot 9 september kan u er naar de dubbeltentoonstelling Het abc van de volkstuin en Down to Earth (een fototentoonstelling van Freya Maes). Een tentoonstelling compleet met levend pluimvee en echte tuintjes (binnen in de expositieruimte), en verder met veel (achtergrond)informatie, filmpkens, en schone foto’s –blijf ook even staan bij de mooie portretreeks van de volkstuinierders.
Beslist de moeite waard. De toegang is gratis, maar let wel: op maandag staat u er voor een gesloten deur. Het Caermersklooster vindt u in het Patershol, Vrouwebroersstraat 6 (open van 10 tot 17 uur).