Auteur: bruno

6 gangen, al waren het er oorspronkelijk 7. Van de laatste gang heb ik afgezien, omdat twee dessereten teveel van het goede waren. Geen crème brulée deze keer.

1. Salade van kenya-boontjes en tomaat tartaar
De helft half-gedroogde tomaten, de helft verse tomaten. De halfgedroogde tomaten bekom je door de tomaten in parten te verdelen, te ontpitten, en vervolgens een uurtje of twee in de oven te laten rijpen op max. 125 graden. De tomaten moeten nog een beetje vochtig voelen als je ze uit de oven haalt.
De kenya-bootjes worden geblancheerd (4-6 minuten, bijtgaar) en onmiddelijk afgekoeld. Schik op het bord, vergezeld van een lichte roomsaus.

2. Rauwe croque
We hebben geen toaster meer, dus dan heb ik maar (oester)brood gegrild in de oven (lang niet slecht). Op het brood eerst een laag in de lengte fijn gesneden witloof, daarop corsicaanse ham, daarop –alweer in de lengte fijn gesneden– rauwe courgette (haaks op het witloof), besprenkelen met een vinaigrette (azijn, notenolie, olijfolie, pijpajuin, olijven), en daarnaast een beetje zelfgemaakte mayonnaise (ei, mosterd, olijfolie, verder op smaak gebracht met azijn)

3. Ravioli van wild
Ach. ’s Ochtends vroeg twee fazanten gebraden, laten afkoelen, vlees verwijderd, en van het karkas en de rest, mits toevoeging van een trappist (Westmalle), saus gemaakt.
Pasta gamaakt: 6 eierdooiers, 1 volledig ei, een lepel olijfolie, een lepel melk, en een 3-400gr bloem. 15 minuten kneden, en dan een half uur tot een uur laten rusten (verpakt in vershoudfolie om het uitdrogen tegen te gaan). Uitrollen tot vellen van zo’n 10cm op 30cm.
Water opzetten, fazantvlees opwaremen in de eerder bereide saus, en op het einde een (heel klein beetje) beetje room toevoegen. Ondertussen een mengeling van boschampignons bakken, en de vellen pasta 1 voor 1 laten koken (duurt max. 1 minuutje per vel; eerder een halve).
Een pastavel op een bord, een lepel fazantvlees erover, een lepel champignons erbij, en toevouwen (eventuele teveel aan pasta afknippen). Beetje versieren met rode peper, olfijolie, versgemalen peper, etc.

4. Caesar salad (variatie)
Een toemaatje: oesterbrood in stukjes snijden, en croutons van bakken. Sla, artichoqueharten, grijze garnalen, vinaigrette, en de croutons samensmijten, eh voila. Niet echt caesar salad, maar de croutons zitten er toch bij.

5. Gebraad van hertekalf
Ah. Het probleem. Net als ik de oven wil aanzetten om voor te verwarmen, geeft die met een ‘plop’ de geest. Lichtjes paniek, snel bericht dat het ietsjes langer zal duren dan voorzien, en de gietijzeren braadpan uitgehaald. Gelukkig de boel nog kunnen redden, al zaten de timings duchtig fout.
Kleine william peertjes in suikerstroop, gebakken savooikool, en aardappelpuree (aardappelen, olijfolie, boter, nootmuskaat (veel), en parmezaanse kaas); ondertussen het vocht steeds van het vlees afgieten, en daarmee een sausje maken, met tijm en rozemarijn. Schikken, serveren, en klaar.

6. Pana Cotta
Eigenlijk niet meer dan room (veel room), gelatine, en suiker. Er dreven wel een paar frambozen in, en erbovenop kwam een gelei van witte wijn (Monbazillac). Maar lekker!

Voor de dorstigen was er Crémant d’Alsace en een heerlijke Château La Bridane (Saint-Julien/Médoc), 1999 (beide van bij Collin).

En de afwas. Ai de afwas.

Gisteren het jaarlijks verjaardagsdiner gehad. Met 10 personen van 12 tot 19 aan tafel gezeten. Voor 10 personen van 5 tot 19 gekookt. Voor 10 personen de dag ervoor inkopen gedaan.

Vandaag ben ik uitgeput: het is 10u30, en ik lig nog altijd in bed. Henri ten andere ook, want die heeft een griepje. Gisteren heeft hij het grootste deel van de namiddag slapend op de zetel doorgebracht.

De menu en dergelijke volgen nog, enkel het dessert vermelden: Pana Cotta (ik heb min of meer besloten er een jaarlijkse traditie van te maken.). Ook een foto volgt –ik heb er speciaal nog twee dessertjes voor achter gehouden.

Slaapwel. (Joepie ’t is vakantie.)