Het is lastig, zo zonder digitaal fototoestel. Bijna drie weken ben ik mijn 5D kwijt, en nu loop ik op Jazz in ’t Park een beetje verweesd rond. Gisteren heb ik de Yashica meegenomen, met een 400asa Neopan in, en gewapend met een (zeer goede) lichtmeter heb ik toch een paar opnames genomen. (Charles wist vanochtend te vertellen dat ze mij op AVS hebben getoond, met mijn zwart dooske.) Maar ik mis toch het comfort van de telelens op mijn DSLR en de RAW-mogelijkheden achteraf. Daar tegenover staat dan weer dat ik analoog aan het experimenteren ben geslagen. Daarnet heb ik de Hasselblad meegenomen, met een Tri-X op 800asa.
Vrijdag kreeg ik een recommandé gepresenteerd, net toen ik wou vertrekken voor mijn ochtendelijke run. Een schabouwelijk uitziend pakket werd mij in mijn handen gegeven in ruil voor een handtekening. In het pakket, een witte gewatteerde enveloppe, zat een nieuwe, witte gewatteerde enveloppe, met daarin, in drievoudige dikke bubblewrap gedraaid, de lens die ik dinsdagavond op ebay had gekocht.
Ze ziet er eigenlijk zowat hetzelfde uit als de lens die ik al had, de Sonnar 150mm f/4 T*, maar deze is een Distagon 50mm f/4 T*. En die 50mm middenformaat vertaalt zich naar ergens de FOV van een 30mm in kleinbeeld (gewoon fototoestel) equivalent.
(Ik heb nog meer nieuw speelgoed, maar dat is stof voor een andere keer.)
Uw niet-werken stimuleert uw koopdrift. 🙂
Ssst. De madam leest dit ook 😉