hoofdklarend

Het leuke aan met de motor naar het werk komen, is niet alleen het gevoel van onafhankelijkheid en snelheid. Het is ook het enige moment van de dag, zo heb ik gisteren gemerkt (vandaag ben ik helaas terug met de trein), waarop mijn hoofd totaal leeg is van alles wat anders voortdurend aan mijn mouw zit te trekken.

Het enige wat tijdens zo’n rit in mijn hoofd zit, heeft met het rijden zelf te maken. Ga ik nog wat rapper om de druk op mijn polsen te verminderen? Gaat dat kieken daar invoegen? Oei, ik zou beter opschakelen. Hé, kijk, een andere motorrijder: even zwaaien. En dat zijn allemaal gedachten van een halve seconde. Anticiperen is het enige wat ik doe op de motor.

En dat is zo rustgevend. Ge hebt geen gedacht. (Pun actually not intended.)