Geert Tresignie, secretaris van wielerclub Jong maar Moedig uit Oettingen protesteert met klem tegen de beslissing van het Gooikse gemeentebestuur, dat onder druk van buurtprotest de Gooikse helling aan de Kapel van de Woestijn tot zone 30 heeft uitgeroepen. (Zowel voor fietsers als automobilisten welteverstaan.) Burgemeester Michel Doomst verzucht dat –voornamelijk tijdens het zomerseizoen– de wielertoeristen (maar ook andere fietsers) met een rotvaart de helling afsnellen.
Tresignie ziet er het nut niet van in, en verkondigt breedsprakerig dat deze maatregel duidt op verzuring. Wat zal het volgende zijn dat ze bedenken, een snelheidsbeperking voor voetgangers? […] Iedereen begint tegenwoordig tegen iedereen te protesteren.
(Gooik lanceert zone-30 voor wielertoeristen, DM 16/02/2006)
Dinsdagavond haalde ik Henri van school op. Dan wandelen we door de Raketstraat naar de Albertlaan, waar de verkeersituatie dank zij de heraanleg van de straat nu veel overzichtelijker is geworden. Voetgangers, fietsers, automobilisten en openbaar vervoer hebben er elk hun bedding. Voor voetgangers werden bovendien vluchtheuvels voorzien in het midden van de straat bij oversteekplaatsen, zodat ze, indien nodig, tijdens de oversteek kunnen halt houden wanneer ze wel doorgelaten worden door een auto, maar er tevens een tram komt aandenderen. (Want, zoals u weet, geldt nog steeds: “kijk uit je doppen, de tram kan niet stoppen”.)
Geen tram op onze weg deze keer, en op het laatste stukje oversteekplaats was er voorwaar een vriendelijke automobilist die stopte om ons over te laten (dat gebeurt meer en meer). Dat was evenwel buiten de fietser gerekend die –hoewel hij ons duidelijk had zien aankomen– zijn snelheid stijf aanhield. En hij reed niet traag, kan ik u verzekeren. Op een haar na had hij ons omvergereden. Hij moest uitwijken naar het voetpad, waar collega-fietsers een viertal fietsen tegen elkaar geplaatst hadden zodat er van het voetpad niet veel meer overbleef, en smakte bijna met een hoge snelheid tegen een verkeersbord. “Kunde nie uit u doppen kijken?”, schreeuwde hij ons toe.
Op deze manier krijg je de wielersport in Vlaanderen nog volledig dood.
beargumenteerde Tresignie nog tegen de beslissing in Gooik. Ik denk dat de fietsers daar zelf wel voor kunnen zorgen.
Alle fietsers weer lekker op een hoopje gegooid. Precies alsof ze allemaal zo lomp zijn.
Maar neen gij. Er is een verschil tussen de fiets als transportmiddel vs de zogenaamde wielersport als beoefend door de ‘wielertoeristen’.
Stel u voor, ik race graag met de motor. Als ik dat zou doen op de openbare weg, zou de wet mij terecht terugfluiten. Waarom mogen fietsers dat dan wel?
(Tussen ons gezegd en gezwegen, ik denk dat het rotte-appelgehalte bij fietsers wel tamelijk hoog ligt.)
Ik woon nu welgeteld 15 maanden op dit adres, werk van thuis uit en heb totnogtoe drie ongevallen weten gebeuren op het kruispunt onder mij. Telkens ging het om de combinatie (brom)fietser/auto waarbij de (brom)fietser geen voorang van rechts gaf en tegen de flank van de auto knalde.
Het is blijkbaar zo dat fietsers zonder autorijbewijs of rijervaring weinig respect hebben voor regels die automobilisten als primordiaal ervaren, zoals die voorrang van rechts of absolute voorrang van voetgangers aan zebrapaden.
En hiermee gooi ik ze waarschijnlijk ook op een hoopje, maar dat is nu eenmaal mijn ervaring.
Bij het begin van het academiejaar hier in Leuven gezien; talloze studenten die roekeloos om alle verkeersregels heen navigeren. Drie bloederige ongevallen waarbij een auto/bus student op fiets niet meer kon ontwijken tot gevolg..
Neen, ze zijn niet allemaal zo, de fietsers, maar toch ruim de meerderheid. Ik doe Henri al bijna 4 jaar naar school ’s ochtends, en steek steeds op hetzelfde zebrapad over als Bruno ’s avonds (logisch natuurlijk…), en ik heb nog NOOIT meegemaakt dat een fietser stopt voor ons, nog NOOIT! En er zoeven er daar dagelijks heel veel voorbij! En als ik tijdens het weekend met Henri ga fietsen, rustig, maar niet echt traag, worden we dikwijls met luid belgerinkel van de baan gereden… En als Henri in het begin leerde fietsen, ging dat soms een beetje wiebelachtig, vloeken dat ik toen gehoord heb, en gezucht… OK, gaat ge nu zeggen, ‘ge hebt ervoor gekozen om in de stad te wonen, ga dan naar den buiten fietsen’, maar blijkbaar is het daar net zo, en respect voor elkaar hoort overal thuis…
Ik zit momenteel met voor- en nadeel nl de kinderwagen waarmee we onze kleine Maya van 4 maand (metekindje van Tessa) elke dag te voet via dezelfde Albertlaan in Gent naar het kinderdagverblijf brengen. Blijkbaar heeft op het merendeel van de mensen (i.c. automobilisten en fietsers) dit nog het positieve effect dat ze even inhouden al zijn er natuurlijk uitzonderingen. Nadeel is dan weer dat je regelmatig eens een vloek moet onderdrukken omdat de doorgang voor ons verhinderd is wegens wegenwerken, ‘geparkeerde’ fietsen in grote hoeveelheden, vervelende geplaatste verkeers- en andere borden etc. Na een maand training worden we echter steeds behendiger in het hanteren van de kinderwagen en het laveren door de stadsjungle…