What’s for tea?
is de vraag die ik elke dag van mijn collega Martini te horen krijg. Daarmee bedoelt hij niet welke theesoort ik tot mij ga nemen –ik sta ook hier reeds bekend als een notoir koffiedrinker– want met die uitdrukking informeert een Engelsman naar uw avondeten.
Edoch, gezien de ziekte van vorige week nog niet geheel uit mijn kleren is verdwenen (snipverkouden –ik bespaar u het woordspelletje), ben ik al zowat een week van de koffie af (lees: ik beperk mij tot een halve liter daags). Thee is tegenwoordig het sleutelwoord.
Van de Delhaize hier om de hoek, heb ik mij een half assortiment eigen gemaakt (van het bio-label): Earl Grey (Indische thee met bergamot), Darjeeling Ambootia (ook al Indisch), Cidreira (kruidenthee met cirtoenmelisse; Portugees), groene thee met citroen, groene thee met ginkgo (goed voor het geheugen en de hersenen), en groene thee met ginseng (opwekkend middel ter bevordering van de fysieke en intellectuele prestaties).
Zoals u ziet, niets tegen verkoudheid of ter bevordering van het afweersysteem. Verder had ik nog gedacht een klein vergelijkend onderzoek te houden, maar ik vermoed dat door mijn verkoudheid, mijn smaak werd aangetast.
Zolang het maar gezond is. *kuch* Excuseer.
blergh, thee 🙁
een verkouden snotkop vereist liters kokend warme melk met honing en vanillesuiker! *niest*